CHAPTER 4

3.1K 101 3
                                    

Chapter 4

Sophie's POV

Today is another day. Syempre papasok ako, hindi naman pwedeng umabsent agad ako. Eh, second day of school pa lang.

I'm walking nang makarinig ako ng kumakanta sa loob ng music room.

~With every appearance by you, blinding my eyes, I can hardly remember the last time I felt like I do.You're an angel disguised.~

Oh my gosh! Ang ganda ng boses! Parang anghel lang ang peg!

~Will you stay awake for me? I don't wanna miss anything I don't wanna miss anythingI will share the air I breathe, I'll give you my heart on a string, I just don't wanna miss anything.~

Sumilip ako sa loob ng music room. I almost drop my eyeballs when I saw who was singing.

~I'm trying real hard not to shake. I'm biting my tongue, but I'm feeling alive and with every breathe that I take, I feel like I've won. You're my key to survival.~

As he sang, I felt the strength of my heart beating fast. Ugh! Ito na naman po tayo!

~And if it's a hero you want, I can save you. Just stay here. Your whispers are priceless. Your breathe, it is dear. So please stay near.~

What is wrong with my heart? Parang hindi na normal 'tong puso ko. Eh, anong problema? Bakit nagkakaganito 'yung puso ko?

~Will you stay awake for me? I don't wanna miss anything Idon't wanna miss anything I will share the air I breathe, I'll give you my heart on a string, I just don't wanna miss anything.~

I went to the door and walked without making noise. Hindi ko alam pero parang may nag-tutulak sakin na pumasok ako sa loob.

~Say my name. I just want to hear you. Say my name. So I know it's true. You're changing me. You're changing me. You showed me how to live. So just say. So ju~

Pero sa kasamaang palad, nahulog yung box sa gilid ko! I'm doomed!

"Who's that?"

Kumalma ako sandali bago nagtago sa likod ng pinto. Shet! Naglalakad siya huhu. Lagot na ako nito.

"You won't go out there?" Mas lalo akong kinabahan kaya lalo ko pang siniksik yung sarili ko sa pinto. Huhu help me! Nakakatakot siya promise!

Nakakaramdam na ako ng pangangalay. Anong gagawin ko? Mukhang hindi na ko pinapansin ni Jayson.

Ahh. Kaya pala.

Nakita ko siyang busy sa pag-aayos ng gitara. Kaya dahan dahan akong gumapang palabas sa pinto. Oo gumapang ako, peste kasi eh. Ano pa nga bang magagawa ko? Alangan namang maglakad ako edi nahuli ako ni Jayson.

Nang malapit na ako sa pintuan, may pares na sapatos ang tumigil sa harap ko. Dahan dahan ako'ng nag-angat ng tingin. And I saw him.

"Ahh, hehe. H-hello.." Tinaasan niya ko ng kilay.

"What the fvck are you doing?" Tinignan ko siya saka nag-iwas ng tingin. Shet! Bakit ang gwapo ni Jayson sa malapitan.

What the heck Sophie? Nagawa mo pang pumuri ng ibang tao, samantalang pinapatay ka na niya ng tingin!

Tinignan ko siya ulit. Nakatingin lang lang siya sakin habang nakataas ang kilay. Hala? Pa'no 'to? Anong idadahilan ko?

"Ah.. eh.." napatingin ako sa daliri ko. "Ah.. ha-ha-ha. Hinahanap ko yung singsing ko! Ahh.. Oo tama 'yun nga! Hehe, nahulog ko kasi eh." Sabi ko at umastang hinahanap yung sinhsing.

"Tss. Fool." He muttered. Iiling-iling siyang bumalik sa upuan niya kanina. Hayy, napahiya ako dun. Tumayo ako at pinagpagan ang suot ko. Hindi ko pinangarap gumapang sa sahig ha. Pero napapasubok ako ng wala sa oras.

Forced To Love Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon