Forced To Love

CHAPTER 41

Ivan's POV

"I wish you forgived me. It's my fault for the first place, kung hindi ko sana in-invite si Sophie alam kong hindi kayo magagalit sa kanya. Alam kong ayaw niyo sakin bilang kaibigan ni Sophie pero wag niyong questionin yung pagiging malapit ko sakanya. Sana mapatawad niyo ko. I really am sorry." Tumayo siya at naglakad palayo. Pero bago pa siya tuluyang makalayo, tinawag ko siya.

"Sorry din, Bro. Alam kong naging harsh kami sayo. Maintindihan mo sana ako, kami. Alam mong hindi mawawala samin ang magalit at maging concern lalo na at may fiancè na yung tao. Pasensiya ka na. Sana mapatawad mo rin ako." Humarap siya sakin. Lumapit ako sa kanya. At nakipag bro to bro ako. Mali man isipin na naging masama ako kay Bryan. Hindi ko alam na sobrang bait pala niya. To think na nagawa niyang humingi ng tawad sa ginawa niya.

To tell you the truth, wala samin ang may kasalanan, but the hell hindi ko akalaing magagawa talaga to ni Bryan para kay Sophie.

"Sige, dude aalis na ako." Nakapamulsa akong naglakad pabalik sa loob ng bahay. Pagpasok ko hindi ko naiwasang mapatingin sa frame. Picture namin nila Yura four years ago.

Ang saya saya namin that time dahil nanalo si Yura sa Ms. Campus. Pero hindi ko akalaing sa gitna ng lahat ng kasayahan namin kasama siya, magagawa niyang maging desperada para kay Jayson.

Kinuha ko yun at hinagis sa basurahan. Oras na para malaman mong mali ang kinakalaban mo.

***

Bryan's POV

I drove to my next destination. I need to talk to him to end this misunderstanding. Ito na yung huli, ito na yung tamang oras para sabihin sa kanila ang nalalaman ko.

Hindi ko na kayang manahimik pa, lalo na kung marami na ang naaagrabyado dito. At si Sophie ang sobrang naapektuhan dahil sakin.

Bumaba ako sa kotse at nag dorbell sa bahay nila Jayson. Si Jayson ang huli kong kakausapin.

Gusto ko siya makausap ng masinsinan. Sa ikli ng panahong nakasama ko si Jayson, sabihin na natin na dahil sa pinapakita niya sakin nagawa kong makabisado ang ugali niya. At alam kong hindi basta basta maniniwala sakin si Jayson but I'll do my best paniwalaan niya lang ako.

"Sino ho sila?"

"Bryan po. Kaibigan ni Jayson pwede ko ba siyang makita?"

"Sandali lang ho."

"Sige." Umalis yung Guard pero maya maya nakita kong lumabas ng bahay si Jaysonㅡkasunod si Yura.

Nangigigil parin ako sa babaeng yan everytime na naaalala ko yung ginawa niya sakin. I never thought na magagawa niyang gawan kami ng masama. Iisipin ko palang na ginamit niya pati yung ate ko. Parang gusto ko siyang saktan. Pero kahit papano may galang parin ako sa babae.

"J-jayson we need to talk."

"Talk to my hand."

*booggsh*

"What the fuck dude?! Anong problema mo?" Hinawakan ko ang gilid ng labi ko at nakita kong may bahid ito ng dugo.

"My problem? Do you wan't to know what my problem is? You! You are my problem!" *boogsh*

"Omygod Clarense stop it!"

Nakakalalaki na to ah. *boogsh* I punch him too. Bawian lang pare! Nakita ko ang galit sa mukha niya. Kaya inihanda ko na ang sarili ko sa sunod niyang gagawin pero bago pa niya ako tuluyang suntukin may umagaw na agad ng atensiyon namin.

"J-jayson!"

***

Sophie's POV

Nag mamadali kaming lumabas sa Starbucks. We're already know the truth. Lahat lahat. Sinabi samin ni Ken yung totoo. Yung lahat ng sinasabi sa kanya ni Bryan.