Sophie's POV
"Talaga? haha. Mabuti hindi ka pinatulan ni, Clark?"
"Siyempre hindi no! At kung sakaling saktan naman niya ako! Parang sinabi niya na 'rin sa sarili niya na bakla siya." - Ako.
"E ano ba ginawa mo at ngumiti siya?" - Alvienne
"Wala! Hindi ko alam kung totoo 'yung nakita ko o nag-ha-hallucinate lang ako." - Ako
"Diba sinabihan mo siya ng bakla? E ano reaction niya?" - Alvienne.
"Syempre, nagalit!"
"Ha? Ang gulo mo naman kausap, Sophie!" - Alvienne
"Ako pa ang magulo ha?" Sabi ko. Siya kaya 'yung mag-kwento. Lalo pa at tinatamad na ako. Ang tagal naman kasi ng sundo ko.
"Kwento mo na kasi! Pabitin effect ka pang nalalaman eh. kesho nakita mo siyang ngumiti! E bukod 'dun ano pa?" - alvienne.
"Tumigil ka nga! Mamaya merong makarinig sa pinaguusapan natin at ma-tsismis na naman tayo dahil sa kadal-dalan mo!"
"Hindi 'yan. Promise. Cross my heart and hope to die." - Alvienne.
Sige na nga. Ang kulet kasi eh.
Sinabi ko sa kanya 'yung nangyari sa amin ni Jayson hangang sa bangayan portion at tawanan. (syempre ako yung tumatawa) . Hangang sa umalis ako ng music room at nakita kong ngumiti si Jayson.
"'Yun lang?" Dismayado pa siya.
"Oo 'yun lang. Bakit?" Tanong ko. Naka-simangot parin siya.
"Hays! Akala ko naman merong mabubuong Music room love story!" - Alviienne.
Ano 'daw? Music room love story??
-___- ???
"Ganon? E bakit hindi ikaw ang gumawa ng sarili mong music room love story na sinasabi mo?!" depensa ko. E pa'no kung ano-ano pinag sasabi eh..
"Ewan ko sa'yo! Sige aalis na ako! Nag-text na si mommy ! Pinapa-uwi na niya ako, masiyado na kasing late! Bye girl! See you tommorow!" - Alvienne.
Tumango ako. "Bye, girl. Take care."
Hays! Ako na naman ang mag-isa dito. Kawawa naman ako.
Poor Sophie! Poor!
Andito parin ako sa parking lot ng HU, may ina-antay kasi ako, pero wala parin si Kuya Patrick (yung driver namin) halos 30 minutes na akong nag-aantay pero wala parin talaga eh.
*Tingin sa relo* It's already 06:30 p.m. at paniguradong magsasara na ang HU.
Pero ako? Eto naka-nga-nga. HAYS!!!
Kainis naman.
Tapos lowbat pa 'yung Cellphone ko. Bwisit.
Kaya no choice ako, kundi maglakad.
Pag-dating ko sa main gate kina-usap ako ni kuyang guard. Napansin ko huh? Parang iba na naman 'yung guard dito.
"Bakit nandito ka pa, hija? Hindi mo ba alam na maraming gumagala na kaluluwa sa Hallway? Mas lalo na ngayong mag-isa ka? Nasaan ba ang sundo mo?" - Koyang Guard.
Ang sama mo naman koyang guard! Parang sinabi mo narin na tapunan ng patay 'tong Halton University. BAD ka koyang guard.
At nagawa pang manakot!
"Wag ka naman po manakot." Sabi ko. Tumawa lang si Kuyang Guard kaya nag-salita ulit ako.
"Kung balak mong takutin ako Koyang Guard. Well, ako na po nag-sasabi sayo na nagawa niyo po akong takutin." Sabi ko.
"Koyang guard? Ghost ang pangalan ko hindi koyang guard!" Koyang guard. Napatingin ako kay Kuyang Guard.
"Hanla? Kay pala na nanakot ka koyang guard dahil GHOST 'yung pangalan mo eh!" Sabi ko.
"Bahala ka sa buhay mo, hija. Sige umuwi ka na at malapit na mag-dilim." - kuyang guard.
Asar talo si koyang ghost. HAHAHAH.
"Sige ho, koyang GHOST. Maraming salamat na lang ho!" - Ako.
Nag-poker face si koyang GHOST. Na-badtrip ata? HAHAHAHAHA!!
Lumabas na ako ng HU at nag-lakad. Lakad-dito lakad doon. Hangang sa makapunta ako sa Park, pero wala talaga akong makitang sasakyan na dumadaan-- Oo merong sasakyan pero walang Taxi Or FX man lang. Aish!
Umupo ako sa bench.
Tapos nag-muni muni.
Maya-maya nakarinig ako ng kaluskos mula sa likod ko.
Waaahhh!! Katakot. Hating gabi pa naman tapos andito ako naka-tambay sa park. Bakit kasi dito ko pa naisipang pumunta eh. Aish! Di bale na.
*crosh.crosh.crosh* (tunog yan ng kaluskos hahaha!!)
"Sino 'yan?" - ako.
*crosh.crosh*
Waahhh!! Mamaya si koyang GHOST yan. Ahuhu. Nananakot kasi siya kanina eh. Malay mo pinasundan niya ako sa multo.
"May tao ba diyan?!" - ako.
*crosh.crosh*
Kyaaaahhh!!!! Hanla? Baka sinusundan ako ng multo ahuhuhu 'yung sinasabi kanina ni koyang GHOST! 'yung multo thingy 'daw!
"Kyaaaah~!!" tumili ako.
Waaahhh!! Lord help me! Tulungan mo ako dito sa mumu. *Cross finger*
"Layuan mo ako! AMEN!!!!"
Pinag-hahampas ko siya.
"Ouch! Aray----it hurts! Ouch! You sadist! Ouch! Ouch! Ouch!!"
Nakakaloka si mumu! Nagawa pang mag english! Sosyal na multo to sarap pektosan..
Pero wait!! Nahahawakan niya braso ko???!
"Waaaahhh!! Huhu. Diyos ko lord. Help me!!"
Pinag papalo ko parin yung multo.
"Fuck! Sophie. I said stop it! --- Ouch!!"
What?? Kilala niya ako?? Bakit parang nahahawakan ko yung multo??
Dahan-dahan kong Dinilat ang mata ko.
O___O
"J-ayson?!..." Gulat na tanong ko.
BINABASA MO ANG
Forced To Love
RomanceSophie Saavedra is a popular model in korea. Until she returned in the Philippines because of an unexpected event. But that is not the reason why she returned. She need to know about her anonymous fiancè. Until one day, they meet accidentally. What...