Forced To Love

CHAPTER 8

Chapter 8

Sophie's POV

Orrayyt! Thank god its wednesday. Yehey! Hayahay ako ngayon! Wala akong pasok ngayon since wednesday dahil vacant day ko ngayon. Kaya ito ako ngayon nakahiga sa kama at nakaititig sa kisame, nag aantay na dumaan yung butiki. Charot.

Speaking of wednesday! Free ako ngayon so ano kaya ang pwedeng gawin? Gumala? Magluto o Maglinis?

No choice. Ang dami kong choice pero wala naman akong magagawa ni isa. Gulo ko talaga kausap. Since wala sila nanay Marian at ate Karen (yung mga katulong namin) kasi day off nila ngayon. Kaya wala akong choice kundi ang magluto at maglinis

Yeah! Tama kayo ng basa. Sinadya nila Mommy at Daddy na magkaroon ng day off sila nanay Marian at sakto pa sa wala akong pasok para daw matuto akong magluto at maglinis ng bahay. At para daw 'yun sa future ko. As if naman na maaga akong mag-aasawa! Sana hindi *Cross finger* sana hindi. Charot. Pero hindi pwede eh. Kasi Kailangan namin sundin yung traditional ng pamilya namin which is yung Fixed Marriage.

Maya-maya may kumatok sa pintuan.

"Pasok!" I shout. Pumasok si Stanley habang nakahawak sa tummy niya.

"Ate, I'm hungry." Malumanay niyang sagot.

"Bakit hindi ka magluto? Marunong ka naman magluto ah!" Humiga ako. Lumapit siya sa mini ref ko.

"Anong gagawin mo?." Tumayo ako. Eh pano bigla bigla na lang nangalkal sa ref ko. Hindi ako papayag syempre! Pinaghirapan ko yang punuin. Tapos bigla bigla na lang siya kukuha? No way. Madamot kung madamot pero akin to eh.

"Well, if you don't want to give me a food. Get me a food to eat, then."

"No. Magluto ka ng sarili mo. Akin yung ref na yan! Kaya manahimik ka na diyan, totoy."

"What did you call me? Totoy? Eww!" Umarte pa siya na parang nangdidiri. Aba! Ang arte.

"Aba't! Bakit? Bunso ka namin kaya Totoy ang itatawag ko sayo! Wether you like it or not!" Biro ko.

"Don't change the topic, Ate! Ipagluto mo na ako!" Tinatamad nga ako tumayo eh. Ipagluto pa kaya siya?

"Why would I? Bakit hindi Ikaw?"

"Honestly? Kung marunong lang ako magluto. Hindi na kita guguluhin dito. Kaya common sense naman pakigamit!" Aba! Aba! Ang totoy sumasagot na! Akala mo kuya kung umasta eh!

"Si kuya Symone na lang."

"Wala siya." *bright idea* Aha! May naisip ako!

"Okay! But in one condition?"

"What?"

"Samahan mo akong gumala!" Ay! Madali lang yan ah. Buti nga sasamahan lang niya ako.

"What? No! Alam mo naman na ayaw kong lumalabas diba?" Tinignan ko siya ng masama.

"Yun nga yun eh. Ayaw mong lumabas ng bahay. Kaya nga isasama kita gumala, para maranasan mong masikatan ng araw! Hindi yung naka-kulong ka lang dito sa bahay at nag-lalaro sa IPod mo! Daig mo pa yung bampira kung magtago sa liwanag! So pagbigyan mo na ako! Minsan lang naman eh" Kitams? Ayaw niya talaga!

"Wala na bang iba?"

"Ayaw mo? Sige madali naman akong kausap! Pwes! Ikaw ang magluto-" He interruped me.

"Fine!" He stood up and get out in my room. Madali ka naman pala kausap eh! Gusto mo pa yung dinadaan ka sa santong paspasan eh!

***

"Hmmm"

"Done na ba yung nilututo mo, ate?"

"Done! Pwede ka nang kumain!" Kumuha ako ng plato at nag-simulang kumain. Pag-tingin ko sa plato ni Stanley. Nakita kong nakahanda na yung kanin niya. Hindi naman ata siya gutom ano? (-_-)7