internet friends ✉️ hemmings /przerwane

46. Connor liczył na nią

Kolejny upalny dzień wdawał się we znaki dziewczynie. Słońce grzało jej skórę, a pojedyncze kropelki potu spływały po jej czole, gdy siedziała samotnie pod dużym drzewem, nieopodal szkoły. Potrzebowała chwilowego relaksu, odprężenia i wyciszenia się, a właśnie w taki sposób była w stanie to zrobić. Niestety szczęście nigdy nie trwa wiecznie, bo gdy sprawdziła godzinę, zobowiązana była wracać już do szkoły.

W momencie gdy przekroczyła próg szkolnych drzwi, uderzył w nią gorąc i zaduch, jaki tam panował. Odetchnęła głęboko, strzepując z ubrania niewidzialny bród.
Gdy tylko skierowała się w stronę szkolnych szafek, już z daleka była w stanie zobaczyć Connora, stojącego nieopodal jej, poobklejanej naklejkami szafki.

Chłopak owinął swoje długie ramiona wokół niej i przycisnął swoje usta do jej własnych. Kątem oka zauważyła jedynie, jak koledzy Connora z zainteresowaniem na nich patrzą. Doskonale zdawała sobie sprawę z faktu, że Connor wstydzi się tego kim jest, co było dla niej całkowicie niedorzeczne. Jednak wiedziała też, jak bardzo Connor liczył na nią, a ona zwyczajnie nie miała serca go zawieść. Nie chciała oglądać go cierpiącego, byl jej przyjacielem i zależało jej na jego szczęściu.

Ich pocałunek trwał dosłownie kilka sekund, podczas których przez jej umysł przewinęły się setki tysięcy myśli.
Działając impulsywnie, przyłożyła swój kciuk do jego warg, następnie całując go namiętnie. Uśmiechnął się, a ona miała poczucie dumy z tego, że udało się jej poprawić humor Connora.

Zza swoich pleców usłyszała gwizdnięcie, a chwilę później przed twarzą Raven pojawiła się buzia Aarona, z ustami ułożonymi w uśmiech.
Znała go doskonale - był jej bratem bliźniakiem, z którym spędziła praktycznie każdą minutę swojego życia.
Znała go na tyle, żeby zobaczyć, iż uśmiech ten jest sztuczny.
W tamtej chwili to wystarczyło jej, żeby przekonać się, że postępuje niesłusznie. Wybudził w niej poczucie winy, które nieprędko miało zamiar ją opuścić.