Cannibal/H.S

But This Place İs Hell.

Bu romantik sayılabilecek havdan çıkıp tekrar konuya döndüm.''Peki kararını ne değiştirdi,Harry ?''

''Doğru soru'kim'olacaktı.''diye beni yanıtladığında meraklandım.''Kim ?''

''Duygularımı geri getiren kişi.''

''O kim ? Beni uğraştırmasan ve isim versen ?''

''Bunu zamanı gelince öğrenirsin,Claire.''dedi kararlılıkla.Onu daha fazla zorlamak istemedim çünkü bana bu kadar şey anlatması bile bir mucizeydi.''Benimle ilgili çok konuştuk.''dediğinde konuştum''Sen benim hakkımda bir çok şeyi biliyordun da ondan.''

''Her şeyi değil.Mesela neden Federal Ajan olmak istediğini bilmiyorum.Sakın babamın mesleği deme,öyle olmadığını biliyorum.''

''Fedaral Ajan oldum çünkü adalet istiyorum Harry.Babamı bir katil öldürdü bu hiç kimsenin yanına kalmamalı.''dedim sonlara doğru sesim kısılmıştı çünkü karşımdaki de bir katildi.Hafifçe gülümsedi başını sağa sola salladı.''Hayır,bu değil.Bana klasik nedenleri söyleme Clarice.''

''Ama bu doğru.''dedim.Bana 'yapma şunu.'bakışı attı.Mesleğimi neden seçtiğimi düşünemezdim çünkü bunu kendime yasaklamıştım.''Bana inanmalısı--''

''Clarice.Ben sana her şeyi olduğu gibi anlattım.Bana yalan söyleme.''

Babamınbir seri katil tarafından öldürüldüğü için,o katilleri yakalamak için FBI ajanlığını seçtim desem de asıl nedenin bu olmadığını biliyordum.Sadece kabul edemiyordum.Bunu kendime bile itiraf etmekten korkuyordum.Çünkü bu kötü bir şeydi.Doğru bir şey değildi.Bir şey yakalamış gibi baktı Harry ''Hadi itiraf et.''dedi sanki aklımı okumuş gibi.Bana baskı uyguluyordu,bunun sebebini ona anlatmak istemiyordum ya da kendime itiraf etmek.

''Gerçekleri itiraf et Clarice.''dedi sesinde güven vardı.''Eğer itiraf edersem ,kabullenmiş olacağım.Karanlığa bir adım atmış olacağım.''dedim sesim titremişti konuşurken.''Hayır.Sen zaten karanlıktasın.Bir tarafın karanlık.Herkesin karanlık bir tarafı vardır,kimseye göstermediği.Belkide kendisinden bile sakladığı,şimdi o tarafını kabul etme zamanı.İtiref et Clarice.''

''Bir seri katile kurban gitmekten her zaman korkmuştum ama... bir seri katille karşılaşmayı her zaman istemiştim.Bu yüzden FBI ajanı olmayı seçtim.Babamın öldürülmesi değildi mesele,intikamdan nefret ederdim ben.Mesele seri katil görme oranımın en yüksek olduğu mesleğin... bu olmasıydı.Seri katil tarafından öldürülme riskininde çok olduğunu saymazsak benim için mükemmeldi. ''dedim uzun bir cümle kurarak.Zorlukla konuşmuştum.

''Seri katil mi görmek istiyordun ? Peki ama neden ?''dedi beni anlamaya çalışır gibi.Üstümde yanlış bir şey yaptığımı kabullenmenin yükü ve baskısı vardı.''Çünkü merak ediyordum neden böyle yaptıklarını.''

''Yalan söyleme Clarice.''dedi yalan girişimim başarısız olmuştu.Tekrar.Şimdi söyleyeceğim şeyleri ilk defa yüksek sesle tekrar edicektim ve kulağa çok kötü geldiğini biliyordum.Yenilmişlikle omuzlarımı düşürdüm.''Pekala,çünkü onlar farklılar.Onlar istedikleri şeyi yapıyorlar,onlar kurallara karşı geliyorlar.Onlar özgürler.''sessizlik oluştu.

''Biliyorum,bir katil olmaktan daha kötü bir şey varsa o da katillerin yaşayış biçimini sevmek.''dedim.Berbat biriymişim gibi hissediyordum.Gözlerim doldu.Evet bu yanlıştı,katil olmakta katillerin yaşayışını sevmekte yanlıştı.Üstelik ben bir Federal Ajandım.İşim katilleri içeri tıkmaktı oysa şu an bir katile katilleri sevdiğimi anlatıyordum.Harry şaşırmıştı ancak bunu belli ettirmemeye çalışıyordu.''Herkesin nefret ettiği bir şeyi nasıl sevdiğime şaşıyorsun.Anlıyorum.Haklısın da,insanları öldürmek doğru değil sevdiğim bu değil.Sevdiğim özgür olmanız.Demek istediğim bir insanı öldürecek kadar cesur olmak...''dedim duraksadım on beş yaşındaki düşüncelerimi anımsadım.Gitmek.Tek istediğim buydu.''Hep istediğim şey buydu.Gitmek,gidebilecek kadar her şeyi yapabilecek kadar cesur olmak.Arkama bakmadan gidebilecek kadar özgür olmak.''dedim ve gülerek ekledim.Bu hastalıklı bir gülüştü çünkü sinirlerim bozulmuştu.''Her ne kadar yaptığım iş insanların özgürlüğünü kısıtlamak olsa da istediğim özgürlük.''