5 ay sonra
Aynada kendime bakarken geçmişi düşündüm.Yaşadığım o acı dolu anı.
Harry ile evlenmemizin ardından göl evine gitmiş ve harika bir zaman geçirmiştik ama benim acı dolu çığlığım bu keyifli anları bitirmişti.
*
Kramp şiddetini arttırınca koca bir çığlık atmıştım.Harry hızla yanıma geldiğinde karnımı tutmuş ve iki büklüm olmuştum.Harry endişeyle sordu''Clarice iyi misin?''
Bir çığlık daha attım,bu kramplar canımı yakıyordu.''Doktora gidiyoruz.''dedi Harry otoriter bir sesle.Soğuk kanlı davranmaya çalışıyordu ama ellerinin titrediğini fark edebiliyordum.İnsanaların derisini yüzen birinin böyle bir durumda paniğe kapılması ne ironikti.
Elleriyle beni kavrayıp yürütmeye çalıştı ama adım atmakta zorlanıyordum.''Harry..ne neler oluyor bilmiyorum.''diye mırıldandım zorlukla.Korkuyordum.Canım niye böylesine acıyordu ? Evet hamilelikte acı verici kramplar olduğunu biliyordum ama bu fazla değil miydi ? Harry zaman kaybetmemek için beni yürütmeye çalışmaktan vazgeçti ve kucağına aldı.Buna itiraz ederdim normalde ama normal bir zamanda değildik.
Beni hızlıca evin önündeki arabasına yerleştirdi.Arabada dizlerimi kendime çekerek oturdum,bu biraz olsun iyi geliyordu.Harry kocaman açılmış gözleriyle arabayı çalıştırdı ve ileriye odaklandı.Cebinde telefonu çıkarıp tuşlarına bastı.''Niall,biz hastaneye geliyoruz.''
''Bilmiyorum!Canı yanıyor!''
''Tamam.''
Konuşması bittikten sonra bana döndü,''Ambulans helikopteri gönderecekler.Niall da hastaneye gidiyor.''
Başımı sallayarak onu onayladım.Harry daha fazla endişelenmesin diye kendimi tutuyordum ama artan acıyla acı bir şekilde inledim.Arabayı inlemelerim dolduruyordu.Ve sonra bir şey hissettim.Sıcak,akışkan bir şeyi bacaklarımda hissettim.Bacaklarımı indirip korkuyla baktığımda gecenin karanlığında bile fark edilen kanı gördüm.İrkildim ve korkuyla bağırdım.''Harry kanamam var!'' Gözlerimden yaşlar düşmeye başladığında her şey çok hızlı gelişti.
Ortalama on beş dakika sonra hastaneye gelmiştik ve Niall muaynemi yapmıştı.Kanamayı durdurmuştu ama ben hala yaşadığım korku yüzünden akan göz yaşlarımı durduramamıştım.Niall''Clarice,artık ağlamayı kesmelisin.Bu bebeğe daha çok zarar verir.''dedi.O da kötü hissediyordu anlaşılan.''Seni ağlarken görmek istemiyorum.''dedi.
Göz yaşlarımı sildim ve kendimi tutmaya çalıştım.Harry içeri daldığında gelip bana sıkıca sarıldı.''Size bir şey olucak diye çok korktum.''diye mırıldandı,gözleri kırmızılaşmıştı.
''Niall,bebek iyi mi ?''diye sordu.Niall onu başıyla onayladı.''Kramplar başladığında ne yapıyordunuz ?''diye sordu sonra.Kaşlarım hafifçe çatıldı.''Hiçbir şey,televizyon izliyorduk benim bitki çayım bitmişti ve onu mutfağa götürürken başladı her şey.''diye yanıtladım.''Bitki çayı mı ? Hangisi ?''diye sordu.Bunu sormasına anlam veremeyerek yanıtladım onu.''Ada çayı.''
''Clarice,bazı bitki çayları düşük yapmaya yol açabiliyor.Ada çayı,yeşil çay,rezene,mine çiçeği gibi çaylar düşük yapmana sebep olabilir.Yediklerine ve içtiklerine daha fazla dikkat et.''dediğinde yutkundum.Ada çayı içmiştim,bebeğimi neredeyse kendim öldürüyordum.
''Hazır burdayken bebeğin genel durumunu öğrenmek için testler yapalım mı ?''diye sordu Niall.Harry hemen atıldı''Elbette.''Bende başımla onaylayınca,ulturason aletini eline aldı,karnıma bir jel sürdüğünde soğukluğundan ve Niall'ın dokunuşundan dolayı irkilmiştim.Bu sırada onunla gözgöze geldiğimizde tuhaf hissettim.Niall bakışlarını benden çekerek ulturason ekranına döndü,çok geçmeden etrafta bir ses yankılandı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cannibal/H.S
Ficção Adolescente'' Sen bir cani bir canavarsın!''diye haykırdım telefonda. ''Ah,hayır hayır.Bu hiç hoş bir şey değil.Eğitimli psikopat demeni tercih ederim.''dedi gayet ciddi ve sakin bir şekilde.Bu beni daha da çıldırtmıştı.Nasıl sakin kalabiliyordu ? Omuzlarımı d...
