2

1.4K 119 7
                                    

Note:
Ik weet dat het hoofdstuk 2 is en er komt meteen een tijd sprong. Dit komt omdat het anders redelijk saai word voor misschien 3 hoofdstukken. Ik wil er gewoon meteen al wat vaart in houden. Ik hoop dat jullie het begrijpen :)...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

De laatste dag van kamp

'IEDEREEN OP STAAN!' Roept de leidster. Ik en mijn vrienden zijn allang wakker. We treken onze kleren aan en lopen de tent uit. 'Dit is jullie laatste dag hier. Jullie mogen doen wat jullie willen. We vertrekken om 8 uur vanavond.' Ik kijk mijn vrienden aan. 'Laten we naar het bos gaan.' Roep ik. Ze knikken. We pakken een rugzak en lopen richting het bos...

-

De avond begint te vallen. 'Nee! Hier zijn we al geweest!' Roep ik. 'Joh! We zijn verdwaald weet je nog!' Roept sanne terug. 'Jongens, rustig we moeten gewoon terug lopen.'

Terug lopen? Dan raken we alleen maar mee verdwaald!

'Ik Denk dat we verder moeten lopen.' Ze kijken me raar aan. 'Verder lopen? Ben je helemaal gestoord!' Roept Tim.

'Nou sorry hoor! Je hoeft niet zo te schreeuwen.'

Sinds wanneer valt Tim zo uit? Zullen ze mij de schuld geven?

'Nou sorry mevrouwtje, wie zijn idee was het om verder het bos in te lopen!'

'O dus dit is mijn schuld?! Jullie hadden ook je bek open kunnen trekken en kunnen zeggen dat het geen goed idee was!'

'Oké dus nu is het onze schuld!' Roept Jörg.

Nou dat probeerde ik wel duidelijk te maken maar ik weet niet of je kan luisteren.

'Dat zeg ik helemaal niet! Ik zeg alleen dat het niet alleen mijn schuld is.'

'Ik heb een idee, als jij zo tegen ons gaat doen ga jij toch lekker daar heen dan lopen wij terug.' Zegt Sanne.

En allemaal draaien ze om en lopen ze weg.

Ik kan nu achter ze aan... maar ik wil niet nog verder verdwalen.

Ik draai me om en loop de andere kant op.

-

Het is inmiddels vet nacht... en koud. Mijn benen zijn moe. Ik gok dat de rest allang terug is. Ik had achter ze aan moeten gaan.

Met een zucht ga ik op een losse boomstronk zitten. Ik kijk in mijn rugzak. Ik heb nog een half flesje water en een halve boterham. Verder niets. Ik zucht en trek mijn jas uit.

Ik ga liggen en sla de jas om me heen als een soort deken. De koude wint streelt mijn schouders die net boven de deken uit komen. Ik sluit mijn ogen en probeer wat te slapen...

-

POV ?

Ik loop Door het bos, op zoek naar iets van een vogel of een hert. Ja ik moet toch eten.

Als ik even onderweg ben kom ik bij een open plek. Ik zie een meisje op een boomstronk liggen. Ik loop op haar af en bekijk haar.

Leeft ze nog? Ik loop naar de achterkant en zie een soort tatoeage op haar schouder.

Het is een wolf... ons teken? Ze is een van ons. Ik stroop mijn mouwen op en bekijk mijn eige tatoeage op mijn onder arm.

Ik leg mijn hand op haar schouder en schud er aan. Ik hoor hoe ze langzaam wakker wordt...

I'm a wolf?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu