I'm a wolf?

16

POV LILA

Ik schrik op uit mijn gedachten als ik mijn naam hoor. Ik kijk naar beneden en zie Zack.

'Ga weg.'

'Hoe ben je daar gekomen?'

'Klimmen idioot.' Zucht ik en ik ga weer terug zitten.

Ik zie hoe Zack met moeite boven is gekomen.

'Gaat het?' Vraagt hij.

Ik knik. Ik zie dat hij me niet gelooft. Hij leunt wat tegen te boom en probeert een comfortabele houding te vinden.

'Kom eens.' Zegt hij.

Ik zucht en ga met mijn benen aan de ene kant van de tak zitten en Zack komt naast me zitten. Ik zie hoe hij bijna valt en ik grinnik.

'Je moet je niets van ze aan trekken. Ze weten niet hoe het is om ouders te hebben. Ze zitten al bij de roedel sinds ze 5 waren. Ik ben de stichter van de jongens roedel en Jamie die van de meiden. Ik ben de enige die weet hoe het is om ouders te hebben. En ik mis ze ook... maar dit is een keuze die ik heb gemaakt. Ik ben nu een half-wolf. Net als jij.'

Ik staar naar de grond.

'Waarom bel je ze niet? Je hebt je telefoon bij toch?'

Ik knik en pak mijn telefoon. Ik zet hem aan. En ik hoor hoe Zack op staat. Hij loop over de tak.

'Zack.' Zeg ik, hij draait zich om.

'Dankje.' Zeg ik met een klein glimlachje.

Het enige wat hij doet is me een lachje terug geven en dan klimt hij langzaam uit de boom. Ik klim hem achterna en leun tegen de stam aan. Ik typ de code op mijn telefoon in en bel mama.

'Lila?'

'Hi mam.'

'Hoe is het met je?'

'Goed, en met jullie?'

'Goed... waar ben je?'

'Het meer bij de plek waar schoolkamp was.'

'Wat doe je daar?'

'Ik ben met wat mensen die het zelfde zijn.'

'O...'

'Mam... Wil je dat ik naar huis kom?'

'Uhm...'

' Uhm?'

'Schat... Misschien is het beter als je bij hun blijft... je bent nu een van hun. Koen komt bij ons wonen en dan kan hij jou kamer hebben...'

Koen is mijn neefje. Hij groeit op een familie met veel ruzie. Waarschijnlijk kan hij nu niet meer thuis wonen... maar kiezen ze hem over mij?

'Kies je hem over mij mam?'

'Nee schat, je past gewoon beter bij hun nu, je bent nu thuis.'

'Maar...'

'Het spijt me Lila, we houden van je, als je iets nodig hebt komt je maar langs. De deur staat voor je open.'

'Mam... mam? MAM?'

Opgehangen... opgehangen! Dit kan ze niet menen. Ik mag niet meer thuis wonen. Alles is weg? Papa... mijn kamer... mijn vrienden... Dit was de grootste fout van mijn leven.

Ik voel tranen op komen en doe niet eens mijn best om ze in te houden. Ik zak langzaam naar beneden tegen de boom aan.

Als mijn tranen op zijn wrijf ik Door mijn ogen. Ik wacht nog even tot ik terug ga, ik zie er niet uit...

-

Ik loop het veld bij het meer op. Iedereen kijkt mijn kant op. Ik loop naar het groepje toe en ga bij ze zitten.

'Sorry...' Zeg ik zachtjes.

'Lila, jij hoeft geen sorry te zeggen.' Zegt Zack.

'Wij moeten dat.'

Ik staar naar de grond.

'Dus? Zullen we wat eten?' Vraagt Jamie om de ongemakkelijke stilte te breken.

Iedereen gaat akkoord. We staan op en lopen naar de open plek...