I'm a wolf?

7

Ik sluit de deur. Terug nu? Of eerst lang huis? Ik moet het wel even aan mama en papa vertellen dat ik even weg ben. Ik loop naar huis en open de deur.

'Mam! Pap! Ik ben nog even buiten!'

'Is goed! 5 uur thuis!'

Ik draai me om en loop naar buiten. Ik ben benieuwd. Wat zou ik moeten doen? Wil ik wel bij hun horen?

Weet je... Misschien moet het af wachten. Ik krijg toch nog wel tijd om na te denken? Ik hoef toch niet meteen ja te zeggen?

Ik ben inmiddels al weer bij het bos. De tijd gaat best snel als je na denkt.

Ik loop bijna precies het zelfde pad tot ik bij de open plek ben. Het groepje zit op de grond ze praten en lachen. Ik kuch een keer als ik er bijna bij. Ze kijken om.

'Hey!' Zegt shadow terwijl ze wat op schuift. Ik ga ook zitten en lach zenuwachtig.

'Dus...' Zegt Fem.

'Ging Dawn het uit leggen? Of zal ik doen?' Vraagt Jamie.

'Doe jij het maar.' Zegt Dawn.

'Oké, we hebben je hulp nodig. Als je ons help, zullen wij jou helpen Door je uit te leggen over dat teken van je. Dus... je vraagt je vast af: wat moet ik doen? Nou, we waren met een grotere groep. We waren met 9 mensen. 4 meiden en 5 jongens. De vijf jongens heten: Tim, Jonas, Thomas, Sam en Zack.'

Zack... Zack... zoude het de vier jongens van gisteren zijn? Dat kan niet?

'Een tijdje geleden gingen ze samen een beetje op ontdekking. Waar ze geen rekening mee hielde was dat dit bos lang Door loopt... heel lang! Ze zijn te ver weg gegaan en ze kwamen niet meer terug. We moeten ze vinden! En aangezien jou wolf al een oog kleur heeft moet je met andere mensen in contact zijn gekomen met dat teken. Heb je ze gezien? Herken je hun Namen?'

Zal ik het zeggen? Ik wil graag weten hoe het zit.

'Ik herken een naam, Zack... De rest niet. Ik was gisteren verdwaald tijdens school kamp. Ik kwam Zack tegen midden in de nacht. Ik vroeg me af wat hij buiten deed. Hij heeft me mee genomen en ik heb 3 andere jongens gezien waar van ik de naam niet weet. Hij heeft me terug gebracht naar de kampeer plek waar ik berijd had. Ik belde mijn vader en toen was hij ineens weg.'

'Weet je nog waar dat was?' Vraagt Dawn.

Ik denk na en knik.

'Is het ver?'

'2 uur met de auto.'

'Wil je ons er heen brengen?' Vraagt Fem.

Ik kijk ze aan. Zijn ze gek! Dat is lang lopen! Ik zal lang weg zijn. Sowieso twee dagen. Heen en terug. Wat moeten mama en papa wel niet denken!

'I..ik weet het niet. Het is heel lang lopen en wat moet ik tegen mijn ouders zeggen?'

'We kunnen het halen in twee dagen.' Zegt shadow. 'Plus je ouders weten dat deze dag gaat komen.'

Ik kijk haar aan. Ze kijk mijn ook met een serieus gezicht.

'Lila... je ouders weten dit. Je bent bijzonder. Dokters in het ziekenhuis weten het al vanaf je geboorte. Ze weten dat je ooit weg zal gaan. Ze weten dat je ooit je eigen mensen zult vinden. Of je het nou tegen ze zegt in hun gezicht of je sluipt weg net een briefje, ze weten het. Het ligt aan hoe moeilijk je het voor je zelf wilt maken.' Zegt Fem.

Ik knik. Toch kan ik het niet geloven. Ik sta op en klop mijn kleren af.

'Ik zie jullie morgen ochtend. 5 uur als jullie op tijd willen zijn.' Shadow kijkt op en glimlacht naar me. Ik heb het gevoel alsof dit meer betekend voor shadow dan voor de rest.

'Tot morgen, Dankje wel.' Zegt Jamie.

Ik glimlach en loop weg...