I'm a wolf?

32

Ik kijk naar de twee zoenende mensen voor me. Hoe kan hij dit doen? Onze ogen... Ze gaven licht. Shadow zei dat dat goed was. En nu staat gij daar... met Jamie.

'Z...Zack...'

Zack haalt zijn lippen van die van Jamie af en hij kijkt me aan. Tranen vormen zich in mijn ogen.

'Lila! Het is niet wat het lijkt!'

'O nee! Wat is dit dan!'

Ik probeer boos te klinken maar ik weet dat ik verdrietig en zwak klink.

'Onze wolven ogen... Ze gaven geen licht... jij en Jamie hebben een kleur die zo veel op elkaar lijkt. Ik denk dat Jamie mijn mate is.'

'O ja.. lichten ze op dan!'

Hij kijkt naar zijn arm en kijkt me dan aan.

'Onze ogen lichten op... je zag het alleen niet omdat je je ogen dicht had!'

Een traan rolt over mijn wang en ik veeg hem ruw weg.

'Lila...'

'Niks Lila!'

Sam komt binnen gestormd. Hij kijkt me aan en dan naar Jamie en Zack die ongemakkelijk tegen de muur staan.

'Wat is er aan de hand?' Vraagt hij.

'Niets Sam, ga maar weer terug naar je groep.'

'Ik kwam even zeggen dat we buiten in de bosjes wachten.' Zegt hij en hij loopt weg.

'Lila... luister naar me...'

'Hou. Je. Mond! Dacht je nou echt dat wij niks hadden?!'

'Lila, luister naar me! Het spijt me! Ik dacht dat ik het juiste deed! Het beste!''

'Het beste?! Dat noem jij het beste?! Ik wou dat ik je nooit ontmoet had!' Roep ik.

Ik ren weg Door de gangen naar de deur waardoor er naar binnen zijn gekomen. Ik bedenk me opeens iets. Ik heb het gevoel alsof dit eerder is gebeurt... dan nog is het waar. Als ik hem nooit ontmoet had! Dan had ik nu een huis, vrienden en een pleeg broertje! Dan kon ik naar school had ik een normaal leven... met ouders.

Ik voel Hoe meer tranen over mijn wangen lopen terwijl ik Door het bos ren. Ik moet naar huis, naar mama en papa, smeken dat ze me terug in huis nemen!

'IK HEB ER EEN!' Hoor ik achter me.

Ik kijk achter me en zie een man.. Hij is een van hun! Ik begin nog harder te rennen. Als ik denk dat ik ze een beetje kwijt ben ga ik achter een boom zitten. Ik verander in een wolf en begin te rennen. Deze mensen kennen dit bos beter. Ik moet terug naar de groep, zij zullen mij redden... Zij zullen mij helpen... Hoop ik.