3

1.2K 115 6
                                    

POV Lila

Ik open mijn ogen en schrik als ik zie dat iemand naar me kijken.

'En wie mag jij dan wel zijn?' Vraag ik hem.

Hij ziet er best leuk uit. Zwarte haren, groene ogen. Hij draagt een spijkerbroek en een wit T-shirt met een rood en wit vest.

'Ik ben Zack. En jij?'

'Ik ben Lila.' Zeg ik zeg terwijl ik me uit rek. Ik ga recht op zitten en wrijf Door mijn ogen. Ik kijk naar de lucht. Het is... donker? O nee... hoe laat is het?

'Vraagje... weet je misschien hoe laat het is?'

Hij schuift zijn mauw omhoog en kijkt op zijn horloge. '5 over 12.'

Ik sta meteen op en pak mijn tas.

'Wat is er?'

'Ik moet gaan.'

Ik begin te lopen. Ik heb alleen geen flauw idee waar ik heen moet. School is vast al weg. Hoe kom ik ooit thuis? Zack pakt mijn pols vast.

'Laat me je helpen. Je lag hier niet
voor niets. Waar moet je heen?'

'Een open plek ergens in dit bos waar meestal mensen kamperen.'

Hij kijkt bedenkelijk. Ik heb het gevoel dat hij geen flauw idee heeft.

'Ik weet het niet. Maar misschien weet een van mijn vrienden het.'

Voor ik het weet word ik mee getrokken Door het bos. Geen idee waar we heen gaan. Ik heb het toch al verpest. De kans dat school er nog is, is zeer klein. Als we stoppen zie ik een groepje met jongens zitten. Ze kijken allemaal op.

'Hallo? En wie hebben we hier.' Vaagt een van de jongens. Hij heeft blonde haren en blauwe ogen.

Ik kijk de rest van het groepje rond. Een jongen heeft rood haar en groene ogen en nog een heen zwart haar en bruine ogen.

'Dit is Lila. Ze is verdwaald. Soort van.'

Ik lach verlegen. Er zijn hier 4 jongens, en ik ben het enige meisje. Ik voel me best ongemakkelijk.

'Ik praat even met de jongens. Ik ben zo terug. Dan weet ik waar we heen moeten.'

Ik knik en Zack loopt naar het groepje.

POV Zack.

Ze lopen mee. We staan een beetje verder weg en ik begin het gesprek.

'Ze is een van ons. Ik weet het zeker.'

'Dat is... interessant.' Zegt Jonas.

'Weet je het hindert procent zeker? Welke kleur? Heb je het gezien?' Vaagt Thomas.

'Ja, roze en ja.'

'Roze? Heeft iemand van ons roze?'

Ik en Tim steken onze hand op.

'Wauw, een van jullie Huh?' Zegt Jonas.

Ik kijk naar Tim. Hij kijkt naar mij en we knikken tegelijk.

'En nu? Moeten we het haar vertellen?' Vraagt Thomas.

Ik schud mijn hoofd.

'We moeten wachten. Ze komt er vanzelf achter. Ik weet het zeker.'

De jongens knikken instemmend.

'Kom op we gaan terug.'

We lopen terug naar Lila. Ze kijkt ons hoop vol aan.

'Oké, ik weet waar we heen moeten.'

'Mooi. Kom we gaan.' Zegt ze. Ik loop langs haar af en begeleid haar naar de plek. Ik wist allang welke plek ze bedoelde. Maar ja, soms moet je even liegen om iets te kunnen doen. Ik hoop dat ze er snel achter komt. Dat wordt interessant.

Als we bij de plek aan komen pakt Lila iets uit haar zak.

'Gelukkig! Ik heb bereik!'

POV Lila

Ik zet mijn Internet aan. Ik krijg meteen allemaal berichten en gemiste oproepen binnen. Van mijn ouders, van school en van mijn... vrienden...

Ik bel meteen mijn vader op.

'Pap?'

'Lila? Ben jij dat?'

'Ja, Hoi...uhm... Kun je me misschien op komen halen?'

'Ja Tuurlijk! Ik ben blij dat je belt. Er maakte ons zorgen!'

'Ik ben oké. Tot zo.'

'Tot zo"

ik hang op en kijk naast me... Zack was al weg...

I'm a wolf?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu