Part 43 ❤️ Kevin

1.1K 101 10
                                    

1 ΜΗΝΑ ΠΡΙΝ .
[αρχη]
Ο Noel και η Elisabeth ειχαν φύγει πριν 2 μερες . Εγω ομως ηθελα να μείνω λιγο περισσοτερο για να προσέχω την μητέρα μου ... Η χημειοθεραπείες ειχαν τελειώσει , η μητέρα μου μερα με την μερα ένιωθε καλυτερα κι ετσι εγω επρεπε να επιστρέψω ..!
- Οι βαλίτσες σου ειναι έτοιμες ! μου ειπε η θεία μου , η αδελφη της μητέρας μου .
- Ευχαριστω για ολα ! της ειπα και την αγκάλιασα .
- Γιατι δεν καθεσαι ακομη μερικες μερες ;;
- Δεν μπορω , εχω την δουλειά ..!
- Δεν νομιζω να παθει τιποτα ουτε ο σκατοMarynson ουτε τα κακομαθημένα μουλικα που εβγαλε στην κοινωνία !!
- Θεια κόψε (!) Αυτος ο σκατοMarynson ειναι που με πηρε για δουλειά και τωρα η μανα μου ζει και βασιλεύει !!
- Οχου καλα , καλα ...!
- Παω στο δωμάτιο να χαιρετήσω την μαμά ...!
***
Ειχα χρονια να ερθω στην πόλη μου , μου ειχε λείψει τοσο πολυ ! Αυτη και ολες οι αναμνήσεις . Θυμάμαι τις εξόδους , τις βλακιες , τις τρελές , τα λαθοι , τις αλλαγές ..... Πως άλλαξαν ολα ετσι ;;!
- Καλο ταξίδι μικρε ! ειπε ο πατέρας μου και με αγκάλιασε .

>> Σύντομα έφτασα στο σπίτι των Marynson . Πλεον ενιωθα πως αυτο ειναι το σπίτι μου !! Ηξερα πως η Elisabeth θα ηταν με τον Noel οπότε δεν την πήρα τηλέφωνο , δεν ηθελα να της το χαλάσω ! Ηξερα ποσο ευτυχισμενη ειναι κοντα του , αλλα ξέροντας και ποσο κόπανος είναι εκείνος φοβόμουν ...!
Βγαίνοντας απ το αμαξι προχώρησα προς το σπίτι , εκει που εμενα εγω .
- Μα τι στο ;;! Δεν ειχε σκοτεινιάσει πολυ και ετσι δεν μου τα δυσκολο να καταλάβω πως ηταν Daniela που καθόταν σε μια γωνίτσα και έκλαιγε .
Daniela εισαι καλα ;; την ρωτησα .
δεν έλαβα καμια απαντηση , Daniela ! της ξαναείπα . εκεινη με κοίταξε με την ακρη του ματιού της και μολις συνειδητοποίησε πως ημουν εγω σηκώθηκε , σκούπισε τα δάκρυα της , πηρε το μπιτσι φεις και προχώρησε μπροστα . Εκανε να με προσπέραση ομως την βούτηξα απ τον καρπό και υην σταμάτησα .
- Πας καλα ασε με !! ειπε τσιριχτά .
την γύρισα ετσι ώστε να συναντηθούν τα βλέμματα μας ... Τι ειχε συμβει .;;
- Daniela γιατι κλαις .;;
- Δεν κλαιω ασε με !!
- Daniela γιατι κλαις ;;!! την ρωτησα ακομη πιο επίμονα .
- Να μην σε αφορά ..! τραβήχτηκε και ετσι οπως την ξανα τράβηξα έχασε την έχασε την ισορροπία της και έπεσε στην αγκαλια μου .
- Σε παρακλω πες μου τι εχεις ;;! της ειπα οσο πιο γλυκα μπορουσα ... εκεινη χαμήλωσε το κεφαλι της και με το σωμα της εκανε σήμα για το ποσο ανάγκη ειχε την αγκαλια μου .!
>> Ελα ηρεμησε , σε παρακλω ..! εκεινη ομως συνέχιζε να κλαιει ... Μου ειχε πει ποσο την ποναει οτι η Elisabeth της πηρε τον Noel .. Το ηξερε , το ένιωθε ...
Μικρη μου σε παρακαλω !! η Daniela ξαφνικα σταμάτησε , σήκωσε το βλεμμα της και με κοίταξε στα ματια ..
- Πως με ειπες ;; ειπε σχεδόν ψυθιριστα .
- Συγγνωμη , μου ξέφυγε ...
- Οχι μην ζητάς συγγνωμη ! Δικαιολογήθηκε και κοίταξε τα χείλη μου ... Κοιτούσε τα χείλη μου !!! Τι σήμαινε αυτο ;;;
της χάιδεψα τα μαλλιά και πηγα την μπροστινή τούφα των μαλλιών της πισω απ το αυτί της .
- Θελω να κανω κατι .... μου ψυθίρισε ...
- Τι κατι ;;... την ρωτησα όλος αγωνία ....
- Να ρωτησω .....
- Ρωτα με ..!!
- Απλως .....
- Ναι ...;;
- Ο Noel που ειναι ;; ... και γύρισα στην πραγματικότητα ..!
- Δεν ξερω Daniela , δεν με ενδιαφέρει και ιδιαιτέρως ...
- Ωραια .....! εκανε μύτες , με βούτηξε και με φίλησε (!)

[συνεχίζεται]

forbidden loveDonde viven las historias. Descúbrelo ahora