Realism is in fashion.

Part 2

Αφού είχα χαθεί για αρκετή ώρα στις σκέψεις μου, αντιλήφθηκα οτι με σκουντούσε κάτω απο το τραπέζι η Gabriel και οι άλλες δυο με κοίταζαν επίμονα με ένα περίεργο και γεμάτο νόημα χαμόγελο, χαραγμένο στο πρόσωπό τους.
L- εμμ..τι;
Τις ρώτησα ενώ είχα ψιλοφρικάρει με τη στάση τους..
Μου πήρε λίγη ώρα να καταλάβω οτι το παιδί που με κοιτούσε προηγουμένως απο το γωνιακό τραπέζι, κατευθυνόταν προς το μέρος μας. Και πιο συγκεκριμένα, τα μάτια του ήταν καρφωμένα πάνω μου και είχε ένα πονηρό χαμόγελο στο πρόσωπό του.
Τι βλάκας.. Και μόνο που τον παρατήρησα σε αυτή τη φάση, κατάλαβα για τι επρόκειτο.. μια απο τα ίδια ξανά, λοιπόν. Άλλο ένα αγόρι που μοιάζει με όλα τα προηγούμενα. Τέλεια.

Όταν έφτασε στο τραπέζι μας, τα κορίτσια είχαν μείνει να με κοιτάζουν και να χαζογελάνε μεταξύ τους. Εγώ ήμουν σε δίλημμα μεταξύ του να σηκωθώ και να φύγω ή να μείνω και να ακούσω τα γνωστά ίδια βαρετά σκατά που όλα τα αγόρια πάντα λένε.

Αποφάσισα να μην σηκωθώ, όμως.
Και αν αυτός διαφέρει; Χαχα, ουτε κααν: το φαγητό δεν έχει έρθει ακόμα και πεθαίνω της πείνας.

T- Χευ, είμαι ο Tomas
L- Laura
T- λοιπόν, σε παρατηρούσα απο την ώρα που μπήκες και μου έκανε εντύπωση το πόσο όμορφη είσαι
L- Μπα
T- Τι, δεν σου άρεσε;
L- Αν σου πω ναι, θα φύγεις;
T- Μμ, οχι. Θα φύγω μόνο αν βγεις μαζί μου αύριο
L- χαα, Ναι πως
T- Ωραία τότε κρίμα, αλλά μόλις αποκτήσατε κι άλλο άτομο στην παρέα σας
G- Δώστης το κιν σου και θα το σκεφτεί
Πρόλαβε να πει η Gabriel, πριν αρχίσω να τον βρίζω..
Τ- Χμ, καλή ιδεα. Έχεις στυλό ξανθούλα;
L- Εσύ πώς με κόβεις; Να κυκλοφορώ στο εμπορικό με στυλό;
Τ- Χαχαχα, έχεις πλακα μικρή
L- πω, απλα φύγε. Μπορεις;
Τ- φέρε μου το κιν σου να σου γράψω εκεί το νούμερό μου και μετά φεύγω
L- χα-χα, δεν θα είσαι σοβαρός. Πιστεύεις στα αλήθεια οτι θα άφηνα κάποιον να ακουμπήσει το κιν μου και ειδικά εσένα;
Τ- Α, κατάλαβα τι κάνεις. Μου το παίζεις δύσκολη για να είσαι πιο σέξυ και για να κολλήσω περισσότερο. Τα καταφέρνεις μπορώ να πω
L- Αχ, ναι έπεσες τόσο μέσα για άλλη μια φορά
Εκείνη την στιγμή ήρθαν τα φαγητά και άρχισα να εκνευρίζομαι όλο και περισσότερο που δεν ξεκουμπιζόταν.. Και γαμώτο, πειναγα!
L- οκευ, οκευ. Πες μου το νούμερό σου και μετά στρίβε
T- Το ξερα οτι με θες κατα βάθος
Μου λέει κλείνοντας το μάτι.
L- Συμφωνώ. Το πόσο μεγάλο είναι αυτό το βάθος όμως, δεν το ανέφερες.. Εκεί είναι όλο το θέμα
Του απαντάω ειρωνικά, για 157 φορά σήμερα.
Τ- Χαχαχ, οοκευ παραδίνομαι!

Αφού μου είπε το νούμερό του και τσέκαρε οτι όντως το έγραψα, επιτέλους γύρισε στο τραπέζι του.
Ήθελα τόσο πολύ να φάω, που ούτε καν πρόλαβα να διαγράψω το κιν του Tommas, που σημαίνει οτι εξακολλουθεί να υπάρχει μέσα στις επαφές μου...

Τα κορίτσια όμως, δεν έλεγαν να σταματήσουν να γελάνε! Απο την στιγμή που είχε φύγει, είχαν δακρύσει απο τα γέλια και εγώ τις αγριοκοίταζα αλλά δεν τους πολυέδωσα σημασία γιατι έτρωγα.

G- Λοιπόόν "ξανθούλα", πότε θα τον πάρεις για να βγείτεε;
J- Αχ ναιι, ήσασταν πολύ cute! Να τον πάρεις αύριο
M- εγώ λέω να τον πάρεις απο σήμερα
L- Πάτε καλά μωρέ; Δεν παίζει να βγω μαζί του και μόλις πάω σπίτι θα διαγράψω τον αριθμό του για να σιγουρευτείτε
J- έλα ρε Laura, γιατί τον αποκλείεις τόσο εύκολα;
M- ούτε καν τον ξέρεις, δεν μπορείς να πεις οτι είναι ίδιος με όλους τους άλλους!
L- αυτά τα πράγματα βγάζουν μάτι.. Δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερο πάνω του που να με κάνει να θέλω να βγω μαζί του οπότε δεν παίζει
G- το μόνο που σου ζητάμε είναι να τον πάρεις τηλ αύριο, να βρεθείτε και να δεις πως θα πάει. Αν δεν σαρέσει, φεύγεις- το χεις ξανακάνει άλλωστε:Ρ
L- πωω, γιατί θέλετε τόσο να βγω μαζί του;
J- Γιατί αυτή η κατάσταση έχει παραγίνει! Δεν γίνεται να αντιδράς έτσι κάθε φορά που σου ζητάει να βγείτε ένα αγόρι
M- ναι ρε συ, ανησυχούμε για σένα, δεν έχεις ξανακάνει ποτέ κάτι παρόμοιο. Πάντα ασχολούσουν λίγο πολύ με τα αγόρια και τώρα έτσι όπως το πας θα είσαι μόνη σου σε όλο το λύκειο!
L- ωραία, αυτό ακριβώς θέλω κι εγώ. Να με αφήσουν στην ησυχία μου
G- βλέπεις; Αυτή δεν είναι λογική συμπεριφορά
L- μια χαρά είμαι και μόνη μου, ξαναλέω. Και τώρα, πάμε να φύγουμε, σε λίγο κλείνουν τα μαγαζιά.
Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και αναστέναξαν, αλλά δεν συνέχισαν το θέμα. Θα ήταν ανώφελο, ούτος ή άλλος.. Έχω ήδη πάρει την απόφασή μου στο συγκεκριμένο θέμα και ξέρω οτι δεν πρόκειται να την αλλάξω.

Όμως γιατί δεν μπορούν να με καταλάβουν; Εντάξει, ίσως όντως το λένε για μένα γιατί ίσως πιστεύουν ότι με βοηθάνε με αυτόν τον τρόπο, αλλά και πάλι, γιατί δεν με πιστεύουν όταν τους λέω οτι είμαι πολύ καλύτερα μόνη μου; Γιατί δεν καταλαβαίνουν οτι δεν θέλω να χάσω τον χρόνο μου με ανούσια πράγματα;
Κάτι ώρες σαν κι αυτές, όταν δεν με καταλαβαίνουν, νιώθω οτι είμαι πραγματικά μόνη μου. Αυτό, είναι λογικό;