Realism is in fashion.

Part 14

Δύο μήνες αργότερα:

T- Θα έρθεις στο πάρτυ, δεν το συζητάω! Ούτος ή άλλος, το σχολείο σου το διοργανώνει, πρέπει να έρθεις!
Μου λέει κρατώντας με στην αγγαλιά του καθώς καθόμασταν στο παγκάκι του πάρκου.
Καλά, επικοινωνεί; Είναι Δευτέρα λυκείου και μάλιστα ούτε καν στο ίδιο Λύκειο με μένα, και πρακτικά με πιέζει να πάμε σε αυτό το πάρτυ.. Λογική δεν υπάρχει, το πιστεύω.
L- Εελα ρε Tomas, μπορούμε να πάμε κάπου αλλού; Βαριέμαι να πάω
T- Οοχι, θα πάμε
Μετά απο ώρες λογομαχίας, συμφώνησα να πάμε. Ε, πόσο άσχημα μπορεί να είναι; Μια χαρά θα περάσουμε, θα είμαι με τον Tomas ούτος ή άλλος.

Κανονικά, θα έβγαινα με τα κορίτσια αλλά η Jana και η Madison βαριούνται να έρθουν λένε και εφόσον η Gabriel θα πάει στο πάρτυ με τον Jake, είπα να τους συναντήσουμε απλώς εκεί. Και ναι, είναι μαζί τώρα! Αρχικά, είχαν περάσει μια κρίση μεταξύ τους γιατι ο Jake της είχε πει ψέματα όσον αναφορά το σχολείο που πηγαίνει. Για αυτό, η Gabriel θύμωσε μαζί του και σταμάτησαν να βλέπονται για λίγο. Όπως αποδείχτηκε, όμως, δεν ειχε πάει ποτέ σε σχολείο απο την πρώτη γυμνασίου, γιατί είχε πέσει θύμα bullying. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, ήταν ένα παχουλό αγοράκι που του άρεσε να διαβάζει πολύ και έτσι εξηγήται το ψυχολογικό τραύμα που είχε αποκτήσει. Για αυτό, αναγκάστηκε να κάνει μάθημα στο σπίτι του, όπου ένιωθε ασφαλής. Μετά απο 2 χρόνια θεραπείας και άπειρες ώρες γυμναστικής, η οποία τον βοηθούσε να ξεχνιέται απο τα προβλήματα που ήταν αναγκασμένος να αντιμετωπίζει, κατάφερε να γίνει αυτός που σήμερα είναι.
Όταν της τα εξήγησε όλα αυτά ο Jake, της ήταν αδύνατον να μην τον συγχωρήσει. Οπότε τώρα είναι και πάλι μαζί, και ειναι ευτυχισμένη. Τόσο ευτυχισμένη..

Η Madison φερόταν περίεργα τον τελευταίο καιρό.. Δεν βρισκόταν καθόλου συχνά με τον Greg και είχα άπειρο καιρό να τον δω, ιδιαίτερα μαζί της. Εκτός αυτού, παρατηρούσα οτι όταν της έλεγα κάτι για εκείνον, η διάθεσή της άλλαζε εντελώς και δεν μπορούσα να καταλαβω το γιατί. Κάθε φορά που το θέμα γύριζε εκεί, έσπευδε να μιλήσει για κάτι άλλο. Τι γινόταν;
Αποφάσισα να μην την πιέσω για κάτι και να περιμένω μέχρι να πει εκείνη κάτι. Ελπίζω να το κάνει γρήγορα όμως, γιατί δεν θα αντέξω για πολύ ακόμα. Είχα παρατηρήσει επίσης οτι ι είχε έρθει πολύ κοντά με τον Duke απο την τάξη της. Κομπλέ παιδί φαίνεται, και νομίζω ειναι καλοί φίλοι. Ούτε για αυτόν μας έχει πει κάτι.. Μόνο οτι έχουν βγει- ως φίλοι- κάποιες φορές.

Η Jana επίσης φέρεται πάρα πολύ περίεργα.. Της τα έχουν ζητήσει 2 αγόρια απο το τμήμα της που-αν κρίνω απο εμφάνιση-ήταν απο τους πιο ωραίους του τμήματός της, κι εκείνη τους απέρριψε χωρίς δεύτερη σκέψη.  Και δεν είχε καν μια καλή δικαιολογία που το έκανε. Τι τρέχει;

Όσο για τον Dylan.. Δεν εχουμε ξαναμιλήσει απο το όλο σκηνικό στο μπάνιο. Πόσο τραγικό;
Γιατί εχει θυμώσει τόσο πολύ μαζί μου!"; Έχουν περάσει δυο μήνες, ΔΥΟ μήνες γαμώτο! Και ούτε καν ήρθε να μου μιλήσει και να μου πει το οτιδήποτε. Η αλήθεια ειναι οτι πιάνω τον εαυτό μου να θέλει να του μιλήσει, σε διάφορες φάσεις μέσα στην ημέρα, αλλά εννοείται πως δεν θα το έκανα για κανέναν λόγο.

Madison's POV
Εχουν περάσει δυο μήνες. Δυο ολόκληροι μήνες απο τότε που ο Greg με χώρισε.
Τα πάω πολύ καλά όμως.. Δεν έχω κλάψει καθόλου αυτόν τον μήνα- ίσως φταίει το οτι κάνω πάρα πολύ παρέα με τον Duke- και δεν τον σκέφτομαι σχεδόν καθόλου. Έμαθα οτι βγαίνει με άλλες κοπέλες και ούτε καν με έννοιαξε. Μάλλον το είχα φανταστεί απο πιο πριν.. Υποθέτω.
Έχω περάσει το στάδιο της κατάθλιψης, και τώρα είμαι στο στάδιο του θυμού. Πολύς θυμός. Είναι τόσο βλάκας, τόσο κατεστραμμένος, τόσο άρρωστος.. Χαίρομαι που τελείωσα μαζί του.. Παρ'όλο που ακόμα με πονάει όταν τον επαναφέρω στη μνήμη μου, ξέρω οτι είμαι πολύ καλύτερα χωρίς αυτόν.
Όμως τα κορίτσια δεν ξέρουν τίποτα για αυτό. Όχι ακόμα. Η αλήθεια είναι οτι δεν ξέρω για ποιόν λόγο δεν τους το έχω πει ακόμα.. Μάλλον επειδή νόμιζα οτι άμα τους το πω θα χρειαστεί να ξανα θυμηθώ τα πάντα απο την αρχή και απλά δεν ήμουν έτοιμη για αυτό. Θα τους το πω όμως. Όσο πιο σύντομα γίνεται.
Το περίεργο κομμάτι είναι το οτι ο Duke τα ξέρει όλα αυτά, με κάθε λεπτομέρεια! Επειδή περνάγαμε τόσο χρόνο μαζί, τελευταία, με έβλεπε που άλλαζα εύκολα διάθεση, ειδικά όταν έβλεπα κάποιο ζευγάρι να περνάει απο δίπλα μας.
Κάτι είχε πάνω του που εξέπεμπε ασφάλεια και μου βγήκε πολύ εύκολο να του τα εκμυστηρευτώ όλα. Ανακουφίστηκα όταν επιτέλους μίλησα σε κάποιον για όλα αυτά και του ειμαι ευγνώμων που κάθισε να με ακούσει και που ουσιαστικά ενδιαφέρθηκε για μένα. Ευτυχως που δεν μοιάζει με τον Greg..ευτυχώς.

Jana's POV
Δύο μηνες πέρασαν και δεν έχεο αλλάξει τίποτα μεταξύ του Luke και εμένα. Όχι οτι περιμενα να γίνει και κάτι το συνταρακτικό, αλλά το μόνο που λέμε, ειναι τα κλασικά: γειά σου, τι κάνεις, πώς είσαι, τι νεα κλπ.
Τόσο τραγικό..
Εντωμεταξύ, την προηγούμενη βδομάδα πήγα να ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΩ, κυριολεκτικά, όταν έμαθα οτι τα έφτιαξε πάλι με αυτή την σκύλα την Cathrine! Δεν το πιστεύω οτι γύρισε πάλι πίσω σε αυτήν.. Μα καλά, τι της βρίσκει ακριβώς;

Κι εγώ εντωμεταξύ, πακέτωσα 2 άτομα για αυτόν.. Μόνο για αυτόν, χωρίς καν δεύτερη σκέψη.
Προσπάθησα να προχωρήσω παρακάτω και να μην ασχολούμαι με τον Luke,φυσικά και προαπάθησα! Αλλά τους απέρριπτα όλους έναν προς έναν. Γιατί;
Γιατί όποιος δεν ειναι αυτός, απλά δεν μου κάνει. Και ας πονάω τόσο. Μόλις με κοιτάει στα μάτια, του τα συγχωρώ όλα. Μια ματιά του μόνο, αξίζει όλον τον πόνο που μπορεί να νιώθω. Κι ας μην αισθάνεται το ίδιο.
Δεν νιώθεις για να πάρεις ανταπόκριση, νιώθεις γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Όσο επίπονο κι αν είναι.