Realism is in fashion.

Part 13

Αφού μπήκαμε στις τάξεις, έψαχνα να βρω τον Dylan. Έπρεπε να τελειώνω με αυτή την απολογία για να σταματήσω να σκέφτομαι το πόσο άσχημα του μίλησα.. Είναι οτι χειρότερο να έχεις τύψεις. Δεν αντέχονται με καμία δύναμη!

Τον είδα.
Με κοίταξε.
Είδε οτι τον κοίταγα.
Και απλώς γύρισε απο την άλλη, χωρίς μα πει καν λέξη! Γιατί μου κάνει εντύπωση, βασικά; Ειναι λογικό να είναι θυμωμένος μαζί μου, κι εγώ θα ήμουν(βασικά, εγώ θα μου είχα σπάσει τα μούτρα, αλλά άλλο αυτό..)

Χτύπησε κουδούνι. Σηκώθηκα αυτόματα απο την θέση μου, και σχεδόν τρέχοντας, τον πλησίασα.
L- Dylan, πρέπει..
Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω καν και απλώς μου γύρισε την πλάτη κι έφυγε.
Απλώς έφυγε.
Τι στον διάολο;!
Εντάξει, καταλαβαίνω οτι το παράκανα με αυτά που του είπα, αλλά τι κάνει έτσι;

Παρ'όλα αυτά, ακόμα με έπνιγαν οι τύψεις μου. Έπρεπε να του ζητήσω συγνώμη, κι έπρεπε να συγκρατηθώ και να μην πω τίποτα που θα χαλάσει την απολογία μου. Έπρεπε.
Τον ξαναπλησίασα, αυτή τη φορά κυριολεκτικά τρέχοντας,
L- Άκου, εγώ..
Και ξανά, απλώς έφυγε.
Εντάξει Laura,μπορείς να συγκρατηθείς. Μπορείς να το κάνεις.
Πήγα απο πίσω του για μια ακόμη φορά και ξαναέκανα την προσπάθεια μου,
L- Dylan, καταλαβαίνω οτι...
Αυτή την φορά κατευθύνθηκε προς τις τουαλέτες επειδή ήξερε οτι εκεί δε θα μπορούσα να τον ακουλουθήσω.
Μάντεψε λάθος, όμως.
L- ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ; ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΚΟΠΑΝΟΣ!
Του φώναξα καθώς μπήκα μέσα στις τουαλέτες των αγοριών, ενώ ήμουν ακριβώς απο πίσω του. Δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ άλλο. Ήταν πέρα απο τα όριά μου, και όπως ειναι γνωστό δεν είμαι καθόλου υπομονετικός άνθρωπος.
Τρια αγόρια που ήταν στην τουαλέτα την στιγμή που μπήκα, με κοιτούσαν σοκαρισμένοι. Που μπήκα εδώ μέσα ή που ούρλιαζα σαν μανιακή; Μάλλον και για τα δυο.

Ο Dylan γύρισε να με αντικρίσει- πρώτη φορά σήμερα!- και με κάρφωσε με τα μάτια του ενώ πέταγε φλόγες απο τον θυμό που ένιωθα οτι τον κατέκλυζε. Τα χέρια του, είχαν σχηματίσει μπουνιές στο πλάι του σώματός του, ενώ οι αρθρώσεις του είπαν ασπρίσει απο την πολλή ένταση. Αυτή είναι μια κίνηση που όλα τα αγόρια κάνουν όταν θυμώνουν, απο οτι έχω καταλάβει.

D- ΤΙ ΕΙΠΕΣ ΜΟΛΙΣ;!
Είπε ενώ φαινόταν έκπληκτος απο τις λέξεις μου και ταυτόχρονα, ανίκανος να ελέγξει τον θυμό του. Και λογικό, υποτίθεται οτι ο σκοπός μου ήταν να του ζητήσω συγνώμη κι όχι να τον βρίζω.. Αλλά εκείνος το προκάλεσε.
L- Είπα οτι φέρεσαι σαν κόπανος!
D- Εσύ είσαι αυτή που με έκρινε χθες χωρίς καν να με ξέρεις, εσύ είσαι αυτή που με ακολούθησε στο μπάνιο των αγοριών και άρχισε να με βρίζει σαν ψυχοπαθής και εσύ είσαι αυτή που δεν θέλει να έχει καμία σχέση μαζί μου! Οπότε δώσε μου έναν λόγο, ΕΝΑΝ γαμημένο λόγο που συνεχίζεις να το κάνεις αυτό και σε μένα και στον εαυτό σου!
Τα μάτια του καρφωμένα στα δικά μου, κόκκινα απο θυμό, ενώ φώναζε έξαλλος. Τα αγόρια είχαν αποχωρήσει ήδη, ακριβώς μόλις κατάλαβαν τι επρόκειτο να επακολουθήσει μεταξύ μας. Πολύ καλή επιλογή.