Realism is in fashion.

Part 25

L- Θεία, πρέπει να σου μιλήσω
Προφανώς κατάλαβε οτι κάτι είχε γίνει, αν κρίνω απο το ύφος που με κοιτούσε.

Θ- Θέλεις να σου φέρω καφέ ή είναι επείγον;
Με κοιτούσε ανήσυχα.
L- Είναι κάπως επείγον αν λάβουμε υπ'όψην οτι αύριο το απόγευμα φεύγεις..
Θ- Περίμενε, το σχέση έχει αυτό; Τι έγινε;!
L- Θεια.. Θα μας κλείσουν σε ίδρυμα.
Θ- Κάτι μου είπε ο Luke..
L- Δεν υπάρχει περίπτωση να πάω εκεί. Δεν θέλω να πάω σε ένα μέρος που θα μου θυμίζει οτι οι γονείς μου.. έπαθαν αυτό που έπαθαν.
Θ- Το καταλαβαίνω αυτό γλυκιά μου, αλλά τι άλλο μπορείς να κάνεις δεδομένου της κατάστασης;
Με κοίταξε με ένα λυπημένο χαμόγελο στα χείλη της.

L-Για αυτό ήθελα να σου μιλήσω.. Θεία, δεν θέλω να μείνω άλλο εδώ. Νιώθω οτι πνίγομαι. Δεν μπορώ να πάω καν μέχρι το περίπτερο χωρίς να με κοιτάξουν αδιάκριτα διάφοροι. Και πέρα απο αυτό, δεν μιλάω καν με τις φίλες μου. Καλά, πρώην φίλες μου.
Θ- Γιατί; Τι έγινε;
L- Μεγάλη ιστορία, θα στην πω άλλη φορά. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα, το θέμα ειναι οτι δεν ανήκω πλέον εδώ.
Θ- Καταλαβαίνω τι λες. Και ως ψυχολόγος, συμφωνώ οτι το να φύγεις απο εδώ, είναι η καλύτερη επιλογή που έχεις.
Αναστέναξα με ανακούφιση. Αλλά συνέχισε..
Θ- Όμως μετά, υπάρχει και το πρακτικό κομμάτι: ο Luke; Τον ρώτησες τι θέλει αυτός να κάνει; Το συζήτησης μαζί του;
L- Όχι..
Θ- Γλυκιά μου.. Μπορεί εσύ να μην έχεις λόγο να μείνεις πια εδώ, αλλά ο Luke εχει φίλους και ολόκληρη την ζωή του εδώ. Δεν νομίζω να θέλει να τα παρατήσει όλα αυτά και να φύγει
L- Κι εγώ; Τι θα κάνω ακριβώς; Θα μένω σε ένα μέρος που με κάνει να νιώθω απαίσια απλά και μόνο επειδή ο Luke θέλει να μείνει;
Θ- Δεν είπα αυτό. Γιατί δεν πας να το συζητήσεις μαζί του; Εντωμεταξύ, θα πάω να αλλάξω την ημερομηνία που φεύγω. Θα φύγω σε μια βδομάδα για να δούμε τι θα γίνει. Εντάξει;
L- Εντάξει..
Θ- Τώρα, θέλεις να μου πεις τι έχει γίνει ακριβώς; Όχι μόνο με τις φίλες σου, γενικώς. Θέλω να μου πεις τα πάντα
Δίστασα λίγο, αλλά ήξερα οτι δεν υπήρχε ούτος ή άλλος περίπτωση να το αποφύγω. Ίσως και να ήταν καλό να μιλήσω σε κάποιον..
L- Λοιπόν,
...

Θ- Ουαου. Αυτό ήταν.. Ουαου.
L- Ξέρω..
Θ- όχι, αλήθεια σου λέω. Όλα αυτά είναι πολλά για ένα παιδί της ηλικίας σου. Σκοπεύεις να κάνεις κάτι με τις φίλες σου;
L- Πρώην φίλες μου. Και όχι. Δεν φαίνεται να τος νοιάζει, γιατί να νοιάξει εμένα;
Θ-  Εντάξει, συμφωνώ ως εδώ. Με τον Dylan; Τι θα κάνεις;
L- Τίποτα.
Θ- Κοίτα, καταλαβαίνω τον λόγο που-
L- Θεία, άστο. Έχω πάρει την απόφασή μου. Δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα.
Θ- Καλώς. Λοιπόν, πιστεύω οτι όντως έχεις ανάγκη να φύγεις απο εδώ. Αλλά θα ήταν λάθος να χωριστείς με τον Luke. Είναι ο αδερφός σου και είναι η κοντινότερη οικογένεια σου. Το ξέρεις οτι σας βλέπω σαν παιδιά μου, αλλά τον χρειάζεσαι κι εκείνον δίπλα σου.
L- Ναι.. Ίσως. Οπότε τι προτείνεις;
Θ- Πήγαινε να μιλήσεις μαζί του. Μετά, θα δούμε τι θα γίνει.
L- Εντάξει.. Πάω. Αν και δεν νομίζω να έχει αποτέλεσμα
...