Τρίτη, 7:23
- ΟΧΙ!
Ορκίζομαι, δεν φταίει εκείνη, εγώ το έκανα. Εγώ τους σκότωσα!Με ξύπνησαν τα ουρλιαχτά απο το δωμάτιο του αδερφού μου.
Σηκώθηκα γρήγορα απο το κρεβάτι μου και μπουκάρωντας στο δωμάτιό του, κάθισα δίπλα του και τον σκούντηξα να ξυπνήσει.L- Luke; Luke ξύπνα!
Lu- Τ-τι έγινε;
Είπε τρεκλίζοντας. Φαινόταν μπερδεμένος, σαν να μην ήξερε που βρισκόταν.L- Ούρλιαζες πριν λίγα δευτερόλεπτα. Τι έγινε;
Lu- Τίποτα απλά είχα έναν εφιάλτη. Πολλούς, για την ακρίβεια..
L- Εφιάλτες; Τι εφιάλτες;
Lu- Με.. με τους γονείς μας κυρίως. Βλέπω πολύ συχνά διάφορα για αυτούς στον ύπνο μου και δεν μπορώ άλλο να νιώθω έτσι, είναι σαν να με στοιχειώνει η σκέψη οτι εγω φταίω για όλα και οτι ποτέ δεν θα με συγχωρέσουν για αυτό και παρόλο που πέθαναν το ξέρω οτι με μισούν γιατί εξαιτίας μου εσύ-
L- Ηρέμησε, Luke! Κανείς δεν σε μισεί. Στο έχω πει άπειρες φορές, δεν φταις σε τίποτα.Πήρε βαθιές ανάσες για να ηρεμήσει, ενώ περνούσε το χέρι του απο τα μαλλιά του που είχαν γίνει μούσκεμα απο τον υδρώτα που προκάλεσε η ένταση του ύπνου του.
Lu- Laura;
L- ναι;Τα μάτια του ήταν καρφωμένα στο πάτωμα με μια αλλόκοτη έκφραση που δεν θυμάμαι να είχα ξαναδεί να σχηματίζεται στο πρόσωπό του.
Lu- Είχες δίκιο.
L- Για ποιό πράγμα;
Lu- Για όλα.
L- Τι εννοείς για όλα; Μίλα καθαρά, LukeΓύρισε αργά το κεφάλι του και με κοίταξε στα μάτια, πριν μιλήσει ξανά.
Lu- Δεν ανήκουμε εδώ.
-
L- Σε πέντε μέρες;!
Θ- Λυπάμαι αγάπη μου, αλλά δεν γίνεται αλλιώς
L- τι εννοείς δεν γίνεται αλλιώς; Εγώ πώς ακριβώς περιμένεις να αποχαιρετήσω τους φίλους μου μέσα σε τόσο λίγο χρόνο; Υπάρχει περίπτωση να μην τους ξαναδώ ποτέ, μπορείς να το καταλάβεις αυτό;
Εσύ μου είπες οτι μου έδινες περιθώριο 2 βδομάδες!
Θ- Γλυκιά μου, προέκυψε κάτι στη δουλειά και δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Φυσικά και το καταλαβαίνω αυτό, όμως πρέπει κι εσυυ να καταλάβεις οτι ίςως όσο πιο νωρίς φύγεις απο εδώ, τόςο το καλύτερο. Αν δεθείς παραπάνω με τους φίλους σου απο όςο είσαι ήδη, θα σου είναι τρομερά επίπονο να φύγεις.
Επίσης, ο χρόνος αυτός ήταν για να τα βρεις με τον αδερφό σου. Τους φίλους σου μια χαρά προλαβαίνεις να τους χαιρετήσεις μέχρι την Κυριακή τα ξημερώματα που φεύγουμε.
L- Το πρωί έχω σχολείο, ξέρεις, και δεν-
Θ- Δεν χρειάζεται να πας σχολείο την υπόλοιπη βδομάδα. Ούτος ή άλλος θα το συνεχίσεις στο Λονδίνο. Μπορείς να αξιοποιήσεις αυτόν τον χρόνο για να τον περάσεις μαζί με τουα φίλους σου. Δεν νομίζω να τους πειράζει και ιδιαίτερα να χάσουν σχολείο για αυτες τις τέσσερις μέρες

ESTÁS LEYENDO
Realism is in fashion.
Fanfiction"Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα." Υπαρχει άνθρωπος που στα αλήθεια μισεί αυτή την φράση; Η Laura είναι μια κοπέλα 16 χρονών με μακριά ξανθά μαλλιά και μπλέ μάτια. Είχε τρείς κολλητές και έναν μεγαλύτερο αδερφό, 17 χρονών. Απο μικρή λάτρευε...