Realism is in fashion.

Part 36

A/N: Χεελοου δεαρ!
Είχα αρκετό καιρό να ανεβάσω κεφάλαιο και συγνώμη για αυτό. Δεν υπόσχομαι οτι θα ανεβάζω πολύ συχνά,  αλλά θα το κάνω όσο πιο τακτικά μπορώ.
Ενα πράγμα υπόσχομαι: it's gonna be intense🙌
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

L- Ναι, αλλά εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω
Είπα, μόλις κατάφερα να ηρεμήσω και να διώξω τις άσχημες σκέψεις-δηλαδή το γεγονός οτι σε 4 μέρες έφευγα και δεν θα τους ξανάβλεπα- απο το μυαλό μου.
J- Δεν μου κάνει εντυπωση

Τον έσπρωξα, κι εκείνος γέλασε.

D- Τι δεν καταλαβαίνεις;
L- Αρχικά, γιατί ο Joe είναι εδώ;
J- ναι, κι εγώ χαίρομαι που είμαι εδώ, ευχαριστώ

Τον ξανα έσπρωξα.

L- Εννοώ, γιατί είσαι εδώ ενώ θα πρεπε να είσαι σχολείο; Θα μείνεις απο απουσίες, το ξέρεις αυτό
Ανασήκωσε τους ώμους του αδιάφορα και με κοίταξε με ένα βλέμμα που σκόπευε να είναι αδιάφορο, αλλά στην ουσία ήταν γεμάτο νόημα.
J-  Μια φορά έχει γενέθλια η κολλητή μου.

Ο κόμπος ξανάρχισε να ανεβαίνει στον λαιμό μου και ενιωθα οτι αν άνοιγα το στόμα μου δάκρυα θα ξανάρχιζαν να κυλάνε απο τα μάτια μου.

D- Πω πω, σκάσε λίγο. Κάνεις λες και είναι η τελευταία χρονιά που την βλέπουμε! Άραξε, Δευτέρα λυκείου πάμε του χρόνου

Είπε ο Dylan γελώντας, ενώ τον χτύπησε χαϊδευτικά στον ώμο.

Ο Joe έδειχνε αμήχανος αλλά με κοιτούσε με νόημα, προφανώς σαν σινιάλο για να εξηγήσω στον Dylan και να του πω την αλήθεια.
Ο Dylan φάνηκε να αντιλαμβάνεται την ένταση στην ατμόσφαιρα, γιατί κοιτούσε μια εμένα και μια τον Joe με ένα ερωτηματικό βλέμμα.
Εγώ του χαμογέλασα για να σπάσω την ένταση και ταυτόχρονα για να τον καθησυχάσω οτι όλα είναι μια χαρά.
Μετά απο λίγο, όμως, συνειδητοποίησα οτι ο Joe ερμήνευσε λάθος αυτή μου την κίνηση, επειδή ξεκίνησε να κανει τον πρόλογο με σκοπό να προετοιμάσει τον Dylan για αυτά που υποτίθεται οτι θα του έλεγα τώρα.

J- Ε ναι.. Δεν είναι οτι δεν θα την ξαναδούμε ΠΟΤΕ  ξέρω γω, απλώς.. Να μωρέ.. Ξέρεις τώρα, κάποιες φορές αναγκαζόμαστε να..εννοώ οτι μπορεί σε μερικές περιπτώσεις να πις-
L- JOE!
Φώναξα λίγο πιο δυνατά απο όσο έπρεπε. Έτρεμα ολόκληρη και οι παλάμες μου είχαν υδρώσει.

Εννοείται οτι ήθελα να μιλήσω στον Dylan, ήθελα να του πω τα πάντα και να του εξηγήσω οτι δεν νιωθώ τίποτα να με κρατάει εδώ-εκτός απο εκείνον και τον Joe, φυσικά. Ήθελα να τα βγάλω όλα απο μέσα μου και ήθελα να με παρηγορήσει και να μου πει οτι όλα θα πάνε καλά. Ήθελα να με καταλάβει.