Letters to Joshua

KABANATA 15

I'm Risking

Juliet's so attached.

And I hate it. I hate hearing her voice. She's hoping. I know she's hoping. I don't want her to hope that there might be something between us. I don't want her to misinterpret me. I can't give her the affection she wants because I cannot afford it to do to myself.

Tinext ko si Brian.

"I quit Brian. I can't."

Agad siyang tumawag sa telepono ko.

"Anong ibig sabihin nung text mo?" inis niyang tanong.

"I can't continue this anymore Bri."

"Alin? Yung kay Juliet? I thought you're doing good?"

"Hindi Bri. She's hoping. Umaasa siya na gusto ko siya. Ramdam ko."

"Eh malamang!"

"I quit Bri."

"Ano? Pagtatapat mo na?"

"Yes. Personally."

"What the fuck Osh! Baliw ka na ba? Look, if I were you, wag mo gawin yan. Aabutin ka ng sampal hanggang paguwi mo."

"That's why I'm taking you with me."

"What the fuck! No! Ayoko na din! Bahala ka diyan!"

"Ikaw nagpush sa'kin dito. Asan ang konsensiya mo?"

"Ughh Osh. Bakit ba kita naging kaibigan. Fine just tell me when and where."

Binaba niya ang telepono.

I'm sorry Juliet. I just can't stand the fact that I'm lying to you.

Hatinggabi na pero di pa rin ako makatulog. Nakakainis. Nakokonsensiya ako. Everything that I have done. Fuck.

Tumunog ang cellphone habang nakatulala ako sa ceiling.

"I cannot sleep." ani ni Juliet.

"Alas dose na Julie you should rest."

"Ikaw bakit di ka pa natutulog?"

"Just thinking about ramdom things."

"Like what?"

"Visiting you I guess."

"Talaga?" napansin ko ang saya sa boses niya.

"Yes. This weekend?"

"Pwede pwede!" she giggled with joy in her voice.

"I'll text you about the details okay. You should sleep by now. Goodnight Julie."

"Goodnight Creus."

Friday ng gabi ay inabisuhan ko si Juliet na darating kami ng Sabado ng umaga. Rinig ko ang excitement sa tinig pero kabaliktaran iyon ng nararamdaman ko. Kinakabahan ako. Hindi dahil baka masampal niya ako o masigawan sa kagaguhan ko pero dahil alam kong masasaktan ko siya. Higit pa sa physical na sakit. And I don't want her to feel that.

"Sure ka na ba Osh? May pagkakataon ka pang magbackout." ani ni Brian habang inilalagay sa likod ng kotse niya ang mga gamit namin.

"Gago. Ikaw ang magready ikaw ang ipapasampal ko sa kanya."

"Fuck you. Pumunta ka na lang mag-isa mo."

Napatawa ako sa kanya.

Umalis kami sa bahay ko ng madaling araw dahil 4 hours ang byahe papunta sa kanila. Ang sinunod naming address ay yung nakasulat sa mga liham niya. I tried sleeping while we are in the road. I'm trying to be ready.