Help my sister

hoofdstuk 2

Ad Olivia:

Waarom moest je gaan? We hadden samen nog zo veel te doen.

Waarom ben jij weg zonder mij. We hadden beloofd altijd samen te blijven maar nu laat je me alleen.

Bijna zal ik je terug zien. Nog eventjes volhouden en ik ben weer bij je. Het maakt me niet uit hoe vaak mijn maag gromt om eten. Ik blijf doorzetten. Ik kom naar je toe, we zullen samen zijn zoals beloofd.

Ik hoop dat je me nog wilt zien. Het is namelijk mijn fout dat je daar nu bent. Ik snap je als je me nooit meer wilt zien, ik zou me zelf ook nooit meer willen zien. Maar spijtig genoeg gaat dat niet.

Weet je nog dat we samen een discussie hadden over tattoos? Dat ik er nooit een zou zetten maar jij wel? Ik heb een tattoo laten zetten met jou naam erop.

Op een plek die heel dicht tegen mijn hart ligt. Zodat je nu ook nog bij me bent.

Het is dan ook de enigste plek die niet beschadigd is en dus nog mooi. Die plek zal ik dan ook nooit verknoeien, want het is die van jou.

Zie mij hier nu staan? Overal zijn woorden in mijn lichaam geschreven, beenderen die je heel goed kunt zien.

Waarom ik me uithonger? Ik verdien een langzame maar pijnlijke dood. Ik ben een moordenaar en daar voor zal ik boeten.

Ik weet dat je boven zit te vloeken, dat ik moet stoppen. Dat ik door moet gaan met mijn leven. Maar je weet dat dat niet gaat. Je bent mijn wederhelft. We horen samen. Ik kan niet leven zonder jou. Het leven is niets zonder jou.