Help my sister

Hoofdstuk 25

Ad Luke:

Ik word langzaam wakker van de zon die mijn kamer binnen valt. Ik rek me uit en stap langzaam uit het bed. Ik begin te stressen als ik door heb dat Calum er niet meer is. Waar is hij? Ik hoop niet dat hij weer iets stoms gaat doen. Ik wil mijn broertje niet kwijt.

Als ik mijn kamer uitga kom ik Sofia tegen. "Luke wat is er?" hoor ik haar vragen. "Calum is weg." Ik zie haar knikken. "Luke ik weet zeker dat hij terug komt, hij laat jullie echt niet in de steek." "en gisteren dan?" vraag ik botter dan bedoelt.

"Luke ik weet dat hij dat heeft gedaan. Hij wist geen raad meer met zichzelf maar ik weet zeker dat hij dat niet meer gaat doen."

Ik zie Soof naar de woonkamer gaan en met een briefje in haar hand terugkomen. Ze geeft het aan mij.

*Luke ik ben naar Olivia. Bedankt voor gisteren. Ik hou van je. Cal x*

Ik hou ook van jou Cal denk ik zachtjes.

"Dankje Soof, sorry dat ik zo bot tegen je deed gisteren." "dat geefr niet Luke." zegt ze terwijl ze dichter naar me toekomt.

Ze plaatst haar lippen op die van mij. Ik schrik maar ga mee in op de kus. Vuurwerk word aangestoken in mijn buik. Een gevoel zo onbekend maar ook zo fantastisch overheerst mijn lichaam.

Na een tijdje voel ik de leegte weer en zie dat Soof weg is.

Meteen ga ik haar zoeken, gelukkig staat de bus stil. Als ik haar zie zitten op een grasveldje ren in meteen naar haar.

Ik hoor haar snikken en voel mijn hart de zoveelste keer breken.

Ik ga naast haar zitten en neem haar in mijn armen. "Sorry soof. Ik hou van je. Je hebt een fantastisch gevoel in me naar boven gebracht. Eentje dat ik nog nooit bij iemand had gevoeld. Ik was geschrokken, ik kon alleen nog maar denken aan jou. Soof ik hou van je met heel mijn hart. Je bent het meisje van mijn dromen en dat heb ik nu pas door."

Sofia kijkt me met betraande ogen aan, ik kan het niet laten en druk mijn lippen op die van haar. Ze passen net op die van mij. Zoals een puzzel. Zij is mijn verloren puzzelstukje, met haar erbij is mijn puzzel compleet.

"Ik hou al vanaf het moment dat ik je zag van jou Luke. Ik droomde elke nacht van jou en wou in je armen liggen."

"Dat mag je vanaf nu altijd doen. Maar eerst wil ik je een belangrijke vraag stellen, een vraag dat heel ons leven kan veranderen."

Ik zie Sofia me raar aankijken. Ze bijt zachtjes op haar lip. Oh wat doet die meid toch met me, ik wil haar lippen nu zo graag om die van mij voelen. Ik wil haar in mijn leven hebben.

"Soof je bent het meisje van mijn dromen. Het meisje dat me dingen kan laten voelen dat nog nooit iemand anders heeft gedaan. Me al gek kan laten worden door gewoon op je lip te bijten. Soof ik wil heel graag jou prince worden maar wil jij mijn princess dan zijn?