hoofdstuk 4

739 28 0
                                    

Ad Olivia:

Ik word wakker in de armen van iemand die ik goed herken. Liam. Vroeger toen ik in slaap viel in de auto of bij hem, bracht hij me altijd naar mijn kamer.

Liam en ik hadden een band die je niet kon beschrijven net zoals ik met haar had en net zoals Liam en Luka hebben.

Dat komt omdat ze natuurlijk een tweeling zijn allebei al 19 maar toch nog kleine kinderen. Ze doen me denken aan de jongens van One Direction. De band die ik juist wil vergeten.

"Liam?" vraag ik zachtjes. "Ja Liv?" hoor ik de bezorgde stem van Liam zeggen. "Waar zijn we?" vraag ik wetend dat het niet lang duurt voor ik weer inslaap val. Mijn lichaam is het langzaam aan het opgeven.

"Nergens speciaal, kom ga maar weer slapen Liv." ik wil tegen hem zeggen dat hij moet zeggen waar we zijn. Maar als ik hem hoor zingen, gaan men ogen langzaam toe.

Ad Liam:

Ik blijf nog zachtjes voor haar zingen totdat ik zeker weet dat ze slaapt. Ik wil dit alles niet verborgen houden, maar ik weet dat als ze het nu zou te weten komen, ze meteen zou wegrennen.

Terwijl we uit de auto stappen zie ik One Direction ons al op staan te wachten.

"Hey ik ben Liam." zegt Liam terwijl hij ons komt helpen met de koffers. "Ik ben Liam en hij daar is Luka en dit is Olivia." zeg ik terwijl het waarschijnlijk voor ons allebei raar is omdat we dezelfde naam hebben.

"Liam weet jij misschien waar ik Olivia kan leggen?" vraag ik. "Ja vraag maar even aan Niall, hij zal je de weg wijzen" ik draai me om en zie nog 3 andere jongens staan. Maar wie is nu Niall. Ik graaf diep in mijn geheugen en wandel dan op de geblondeerde jonge af. "Hey Niall, ik ben Liam en dit is Olivia, Liam zei dat ik aan jou moest vragen waar ik Olivia moest leggen." "Natuurlijk kom maar mee."

Achter Niall ga ik het huis binnen, wandel de trap op en kom dan in een mooie groen blauwe kamer met een hemelbed.

Terwijl Niall de lakens eraf doe, leg ik Olivia in bed en doe er dan de lakens weer over.

"Slaapwel Liv." zeg ik zachtjes terwijl ik haar een kus op haar voorhoofd geef. Daarna wandel ik samen met Niall naar buiten en komt het gene wat ik verwacht had.

"Olivia is echt dun en vol met sneeen, hoe is dit gebeurt?" hoor ik Niall vragen. "Niall ik kan dit jou nog niet vertellen, maar weet als je Olivia haar vertrouwen wint zal ze je steun hard nodig hebben om het je te vertellen." zeg ik. "Oh en weet dat ze niemand toe laat in haar leven die ze niet vertrouwt. Het is misschien ook maar beter om het ineens te zeggen maar Olivia haat jullie zeg maar." en ik zie Niall gechrokken kijken. "Jullie vertelde dat ze super grote fan was." "ja Niall was, door wat er gebeurd is is ze alles gaan haten waar ze dol op was. Jullie waren haar voorbeeld. Niemand mocht iets slecht over jullie zeggen of ze werd kwaad. Maar dit alles is nu verandert en omdat jullie haar vroeger ook blij maakte denken wij dat jullie de enige zijn die de echte Olivia weer naar boven kunnen halen. Jullie zijn onze enigste hoop."

Help my sisterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu