Help my sister

hoofdstuk 7

Ad Olivia:

Ik word wakker in een witte kamer. Mijn hoofd bonkt van de pijn doe ik mijn ogen terug toe. "Liam Luka?" probeer ik. Maar ik krijg natuurlijk geen antwoord.

Ik doe mijn ogen open en zie een blond harig mens aan mijn bed liggen. Niall.

Ik wil uit mijn bed stappen. Maar 2 dingen houden me tegen. Mijn hoofd en een draad. Sondevoeding. Meteen trek ik dat eruit, niemand mag mij voeding bijgeven. Daar hebben ze mijn toestemming voor nodig en ik geef die nooit van mijn leven.

Maar natuurlijk gaat er een alarm af. Niall schiet wakker en binnen no time staat er een dokter. "Je moet het er in laten." zegt hij. "Dat moet ik niet, ik geef je geen toestemming hiervoor."

"Ma je moet eten binnenkrijgen, anders houden we je hier." "dat mag niet, ik wil hier niet blijven."

"Wat als wij ervoor zorgen dat ze bij ons blijft en ze elke dag iets eet?" bemoeid Niall zich er mee.
"Ja als jullie dat kunnen dan mag ze vanavond mee met jullie naar huis."

Ik zeg het niet graag maar nu wil ik Niall knuffelen. "Dankje" zeg ik zachtjes tegen hem. Ik zie op Niall zijn gezicht een klein glimlachje verschijnen.

'Ashley wat doe ik nou. Ik bedank hem terwijl ik hem moet verafschuwen. Ik mag niet lief tegen hun doen door hun ben jij er niet meer. '

"Niall ik wil alleen zijn." zeg ik terwijl ik naar het raam kijk. Even later hoor ik de deur dicht slaan. Ik neem mijn geheim mesje en maak een snee op mijn hand "Ashley" zeg ik terwijl ik haar naam op mijn hand snij.

Als ik vindt dat het nog niet goed genoeg is doe ik mijn shirt een beetje naar boven. "Soon enough & dead." snij ik daar. Ik leg het mes weer netjes op zijn plaats en doe mijn shirt weer naar beneden.

Het maakt me niet uit dat het bloed. Het zien van mijn eigen bloed, het voelen van de pijn elke keer wanneer ik het mes in mijn huid zet maakt me blij. Ik zal niet pijnloos sterven, ik zal sterven zoals een moordenaar hoort te sterven.

Ad Niall:

Ik weet dat Olivia ons nog altijd niet mag, maar danku zeggen vind ik al een stap in de goede richting. Ik wou dat ik de echte Olivia leerde kennen. De Olivia van vroeger. Ik weet zeker dat we er allemaal goed mee konden opschieten dan .

Ik schrik als ik mijn gsm voel trillen. Liam Liv staat erop. Meteen neem ik op. "Hey Liam." "niall hoe is het met Olivia." hoor ik de bezorgde stem van Liam vragen. "Ze is wakker, ze heeft de sondevoeding eruit getrokken. Tegen de dokter gezegd dat ze daarvoor geen toestemming geeft." "oh nee het gaat weet helemaal de verkeerde kant op." hoor ik de trieste stem van Luka erdoor zeggen. "Ze komt terug mee naar ons huis, dat heb ik kunnen regelen met de dokter. Ze zei 'danku' tegen mij maar niet lang daarna vroeg ze of ik haar alleen wou laten." "Niall dat is omdat ze zich gaat snijden. "

Het laatste woordje dringt tot me door. Als ik de deur opendoe, laat ik mijn telefoon uit mijn handen vallen.