hoofdstuk 3

773 29 2
                                    

Ad Luka:

Elke dag heb ik gekeken naar mijn mail of ik een mailtje terug had. Mijn ogen scannen de mails af tot ik One Direction zie staan. Ik klik erop terwijl ik Liam roep. Meteen komt hij naar me toe en samen lezen we de brief, met onze vingers gekruisd.

-------------------------------------------------
Hey Luka en Liam

We hebben met tranen in onze ogen jullie mail gelezen. We weten niet wat er juist is gebeurd maar we zouden jullie dolgraag willen helpen.

Daarom dat we voorstellen dat jullie morgen naar Londen komen, morgen vroeg vertrekt jullie vlucht. Paul onze bodyguart wacht jullie drie op, we willen het bespreken met jullie en als jullie het goed vinden. Mag Olivia mee op tour die over drie dagen start.

We hopen dat we jullie zo kunnen helpen en we kunnen niet wachten om jullie te zien.

Bedankt om ons een mailtje te sturen, want onze fans zijn het belangrijkste in ons leven. Als ziu ongelukkig zijn dan zijn wij dat ook.

Tot morgen.
Liam, Nialler, Lou en Hazza

-------------------------------------------------

Als ik de mail heb gelezen kan ik mijn ogen niet geloven. Ze willen ons helpen.

"Liam nu snap ik waarom iedereen hier zo vol lof over is." "ja ik ook One Direction is niet zomaar een band. Ze houden van hun fans en dat siert hun."

Samen met Liam gaan we onze koffers inpakken. Ook halen we twee koffers van zolder voor Olivia. We weten alleen niet hoe we ze gaan meekrijgen.

"Liam wil jij naar haar gaan? Jij hebt nog betere band met haar dan ik." "ja is goed."

Ad Liam

"Liv mag ik binnenkomen?" vraag ik als ik aan Olivia haar deur sta. Maar na een paar minuten gewacht te hebben, heeft ze nog altijd niet geantwoord.

Zachtjes open ik de deur en zie ik Olivia op bed liggen. Ik wandel zachtjes naar haar toe. Hoe dichter ik naar haar toe ga hoe meer sneeen te voorschijn komen. Sommige al bijna weg andere nog maar pas gebeurt.

Dit kan echt zo niet langer meer, ik pak haar koffers en doe daar al haar kleren in. Ze gaat mee op tour of ze dat nu wilt of niet.

Als ik na een tijdje klaar ben ga ik naar Olivia toe. Ze is zo mager dat ik denk al ik haar een knuffel heef ze breekt.

Waarom moesten ze van elkaar gescheiden worden? Dat is iets wat ik me nog altijd af vraag. Ze deden niemand kwaad, maar dat is het lot zeker?

"Liv ik hou van je vergeet dat nooit. We willen je weer gelukkig zien. Je was het klein zingend zonnetje in huis. Daarom hebben we iets gedaan waardoor je boos op ons zult zijn. Maar weet dat we dat deden uit liefde. Want we weten dat zij jou alleen terug jezelf kunnen laten worden. Ik hoop dat je ons dat kunt vergeten Liv. Want weet dat we niet ook nog eens jou kunnen verliezen. Liv niet nog eens."

Zeg ik zachtjes tegen Olivia terwijl de tranen over mijn wangen lopen. Ik hoop zo hard dat ze snel weer de oude wordt.

Help my sisterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu