Young Minds

Chapter 21

Chapter 21

Michael Cando

Ngayong gabi na ang hinihintay ni Gary, kung saan kikitain namin ang isa sa pinakamalaking client niya na si Austine. Napansin kong itinali ni Akira ang baril sa hita niya at siniguradong hindi basta mahuhulog iyon. Kagaya ng napagkasunduan nagdamit babae siya.

"Ready ka na?" Biglang tanong niya nang masiguradong ayos na ang mga kailangan niya.

"Kanina pa, tara na." Iritableng sabi ko dahil kanina ko pa siya hinihintay, pero napakunot ang noo ko nang may mapansin ako.

"Babae ka ba talaga?" Usisa ko sa kanya saka hinila ko siya palapit sa akin habang nakatalikod, itinaas ko ang zipper ng dress niya doon sa likod dahil nakabukas pa ito. Madalas kong gawin kay Sabrina ito tuwing may pictorial kami lalo na kapag nagmamadali na sa set.

"Hi-hindi ako sanay magsuot ng ganito." Nauutal na aniya.

"Ayan, okay na. Madalas kong isara ang zipper ng dress ng girlfriend ko nung nagmomodelling pa kami." Wala sa sariling sabi ko, namimiss ko na naman si Sabrina.

"Hindi naman kasi ako model para magsuot ng ganito." Iritableng sabi niya.

"Dapat masanay ka na, babae ka rin Akira." Suway ko sa kanya, saglit akong pumasok sa kwarto ko at kinuha ko ang sapatos na binili ko para sa kanya. Dahil alam kong magdadamit babae siya ngayong gabi ay binilhan ko siya ng heels nung mapadaan ako sa mall.

Lumabas ako at hinila ko siya na maupo doon sa kawayan na sofa, nabigla siya nang hilahin ko ang paa niya at marahan kong isinuot sa kanya ang sapatos na binili ko.

"Minsan ka lang mag ayos babae, lubos lubusin mo na." Sabi ko habang inaayos ko ang pagkakasuot sa kanya.

Tumingala ako nang matapos kong isuot sa kanya, napangiti ako dahil babaeng babae na talaga ang itsura niya.

"Maganda ka na. Maaakit mo na ang mga client." Pang aasar ko sa kanya, bigla siyang sininok at napahawak sa dibdib niya. Kaagad siyang tumayo at lumabas ng bahay.

"Hihintayin kita sa kotse!!" Dinig kong sigaw niya.

Sandali ko munang chineck ang baril sa likod ko bago ako tuluyang sumunod sa kanya, nakasakay na siya sa passenger seat.

"Si Spencer, tumatawag." Sabi ni Akira nang makasakay na ako, kaagad kong minaneho ang kotse at ni-loud speaker naman niya ang cellphone nang sagutin si Spencer.

"Oh, Spencer?"

"On the way na kayo? Nandito na kami sa tapat ng restaurant, itim na van ang sinasakyan namin. Kung sakaling may mangyari tawagan mo kaagad ako." Kalmadong sabi ni Spencer.

"H'wag kang mag alala! Kami pa ba?" Paninigurado ni Akira.

"Sus, siguraduhin mo lang Akira, malaking pera yan. Yung mga asukal baka naman nakalimutan niyo pa?" Lumingon si Akira sa backseat kung saan nasa bag na ang mga droga.

"Nandito, nakasalansan na sa bag." Sagot naman niya.

"Teka, chicks ka ba ngayon ha Akira?" Pang aasar ni Spencer.

"Ulol!" Sigaw ni Akira, narinig ko naman ang malakas na tawa ni Spencer!

"Chicks na chicks!" Panggagatong ko. "Uyyy, mukhang totoong chicks na chicks. Kay Michael na nanggaling eh! The man of few words!" Halakhak ni Spencer, sa inis ni Akira ay mabilis na niyang pinatay ang tawag.

"Ikaw ha, dumadaldal ka na." Inis na aniya.

Ngumisi ako, "Inaalis ko lang ang kaba mo."

Narinig ko ang mahinang tawa niya, pagkadating namin sa isang Chinese Restaurant napansin kaagad namin ang van nila Spencer sa harap nito. Mabilis kong kinuha ang dalawang bag sa backseat at pasimpleng binuhat ito na parang wala lang.