Ο δολοφόνος ή ο έρωτας σου

Κεφάλαιο 21

Ελ: Ναι μαμά. Και ο Στέφανος καλά είναι. Να στον δώσω.

Του έδωσε το τηλέφωνο και συνέχισε να ψιλοκοβει τα λαχανικά.

Στ: Έλα Χριστίνα. Ναι.

Μιλούσε και ανακατευε τον αρακά στη κατσαρόλα. Η Έλενα έριξε τα ψιλοκομμένα λαχανικά και του πήρε το κουτάλι. Πλησίασε στα χείλη της και αφού φυσυξε λίγο το δοκίμασε, ήθελε λίγο αλάτι. Ύστερα τον σκουντηξε και το ακούμπησε στα χείλη του, η γκριμάτσα του την επιβεβαίωσε. Ακόμα αφοσιωμένος στη συζήτηση απομακρυνθηκε από την κουζίνα και έκανε βόλτες στο σαλόνι, κάποια στιγμή κοντοσταθηκε και την παρακολουθουσε να λικνίζεται ενώ πρόσθετε τα τελευταία συστατικά.

Ελ: Την προσέχω Χριστίνα.

Εκείνη ενστικτοδως τον κοίταξε και σουφρωσε το στόμα της.
Όταν έκλεισε το τηλέφωνο την πλησίασε από πίσω και την αγκάλιασε.

Στ: Μου έσπασε τη μύτη.

Ελ: Σε λίγο θα είναι έτοιμο.
Κινδυνευω και με προσέχεις?
Ρώτησε παιχνιδιαρικα.

Στ: Μμμ..
Έτριψε τη μύτη του στο λαιμό της.

Στ: Από εμένα...
Ψιθύρισε και της δάγκωσε τον λοβό.

Στ: Γιατί σε θέλω τόσο πολύ...

Όσο και αν ήθελε να τον αρπάξει εκείνη τη στιγμή, είχε κανονίσει με την Μαρίζα. Την πήρε το πρωί στο γραφείο και είπε πως ήθελε να της μιλήσει, ακουγόταν πιο σοβαρή από ότι συνήθως και αυτό την έκανε να ανησυχεί. Έτσι τραβήχτηκε από την αγκαλιά του.

Ελ: Το βράδυ. Πρέπει να πάω από τη Μαρίζα σε μισή ώρα.

Στ: Πώς είναι?

Ελ: Δεν ξέρω. Αυτό με ανησυχεί λίγο.

Στ: Δεν θα κάτσεις να φάμε?

Ελ: Θα φάω στης Μαρίζας μωρό μου.
Δες λίγο τον αρακά πάω να ντυθώ.

Εκείνη ντύθηκε και έφυγε και εκείνος έμεινε με ένα πιάτο αρακά. Για μια ακόμη φορά του έδειχνε εμπιστοσύνη αφήνοντας τον στο σπίτι της και εκείνος δεν θα δισταζε να ψάξει για κάτι που ίσως του φανεί χρήσιμο, αυτή τη φορά όμως ήξερε πως δεν θα έβρισκε τίποτα.
Όταν χτύπησε το κινητό του απομάκρυνε τον αρακά από τη φωτιά και το σήκωσε.

#: Θέλει ότι βρήκες μέχρι το βράδυ.

Στ: Δεν μπορώ. Θα καταλάβει.

#: Αυτό είναι δικό σου πρόβλημα. Πρέπει να μου τα δώσεις. Θα περιμένω στο χωματόδρομο στις 8.