Ο δολοφόνος ή ο έρωτας σου

Κεφάλαιο 24

Δεν του είχε μιλήσει καθόλου. Σε όλη τη διαδρομή κοιτούσε ευθεία στο δρόμο, φοβόταν να ρίξει τα μάτια της πάνω του. Εκείνος ήταν απορροφημενος στις σκέψεις του. Λίγο αργότερα έφτασαν σε μια γειτονιά που δεν είχε ξαναβρεθεί. Ήταν από εκείνα τα παλιά σοκάκια που θεωρούνταν ξεχασμένα στην Αθήνα. Βγήκε από το αμάξι και τον ακολούθησε όπως της είχε πει. Μπήκαν σε ένα κλαμπ. Όλα της ήταν ξένα και αυτό δεν βοηθούσε καθόλου την ανάγκη της να αισθανθεί ασφάλεια.

#: Δεν μου είπαν ότι θα έρθεις.

Είπε ένας νέος άνδρας που είχε ανέβει σε μια ψηλή σκάλα.

Στ: Δεν ήταν σχεδιασμένο. Ο Δημήτρης κάτω είναι?

#: Ναι. Μόνος.
Ο Στέφανος προχώρησε λίγο αλλά πριν εξαφανιστεί πίσω από την πόρτα για το υπόγειο κοίταξε την Έλενα.

Στ: Περίμενε με δεν θα αργήσω.

Μόνο τότε αντιλήφθηκε την παρουσία της ο Αλέξανδρος. Άλλαξε μια ακόμα λάμπα στον τοίχο πάνω από την μπάρα των ποτών και ύστερα κατέβηκε.

Αλ: Αλέξανδρος.

Της είπε χαμογελώντας δίνοντας το χέρι του για μια χειραψία.

Ελ: Είμαι η Έλενα.
Συστήθηκε και αγκάλιασε το σώμα της ξανά.

Αλ: Μαζί με τον Στεφ είσαι. Φίλη του?
Τότε ήταν που συνηδειτοποιησε πως δεν ήξερε τι του ήταν πραγματικά. Φίλη του, κοπέλα του, γνωστή του ή θύμα του.
[...]
Δη: Τι έγινε αυτή τη φορά?

Στ: Θέλω να μου βρεις ένα σπίτι.

Δη: Αυτό θα σου κοστίσει ακριβά.

Στ: Δεν με ενδιαφέρει. Θέλω κάτι διακριτικό. Να μην μπορεί να μας βρει ο Στέλιος.

Δη: Όταν λες "μας"?

Στ: Είναι και η Έλενα μαζί μου. Το κορίτσι που έχω αναλάβει.

Δη: Αυτό σημαίνει ότι δεν θα τη σκοτώσεις?

Δίστασε λίγο να απαντήσει. Έβαλε τα χέρια στις τσέπες και περιπλανηθηκε στο δωμάτιο.

Στ: Ναι.

Δη: Θα σε κυνηγήσει.

Στ: Το ξέρω.

Δη: Δεν θα σε σώσει ένα σπίτι.

Στ: Το ξέρω.

Δη: Ελπίζω αυτή τη φορά να ξέρεις τι κάνεις.

Στ: Μέχρι να μου βρεις σπίτι θα πρέπει να βολευτουμε εδώ.

Δη: Έχω δωμάτια.