Ο δολοφόνος ή ο έρωτας σου

κεφάλαιο 2

Η Έλενα κατευθυνόταν προς το γραφείο της, ο ήχος που έκαναν τα τακούνια της στο μαρμάρινο δάπεδο προσέλκυσε αδιάκριτα βλέματα ,χαμογέλασε αυτάρεσκα και συνέχισε την διαδρομή της.
Ελ: Καλημέρα Βάσια.Είπε χαρίζοντας της ένα χαμόγελο.
Βα:Καλημέρα ......Έλενα!
Ελ:Τι συμβαίνει;
Βα:Τηλεφώνησε ο κ.Διαμαντόπουλος και είπε οτι έχει κάτι να προσθέσει.Είπε να του τηλεφωνήσεις.
Ελ: Καλά Βάσια σ' ευχαριστώ.

Κάτι δεν πήγαινε καλά.Γιατί τώρα; Τον είχε ρωτήσει τουλάχιστον δυο φορές αν είναι αυτά τα μόνα που χρειάζεται να ξέρει και είχε απαντήσει θετικά.Μπήκε στο γραφείο της και έκλεισε την πόρτα πίσω της.Έκατσε στη δερμάτινη καρέκλα και παρατήρησε το χώρο πάνω στο γραφείο της.Ντοσιέδες γεμάτοι χαρτιά που έπρεπε να διαβάσει μέχρι το τέλος της εβδομάδας,σήμερα είναι Πέμπτη ....έχει περιορισμένο χρόνο,σκέφτηκε.Πήρε το τηλέφωνο στα χέρια της και πάτησε το 2 "Βάσια τηλεφώνησε στο κ.Διαμαντόπουλο και πέρασε τον στη γραμμή μου" είπε και ξάπλωσε πίσω στη καρέκλα.

Ελ:κ.Διαμαντόπουλε η Έλενα είμαι.
Δι: Περίμενα τηλεφώνημα σας
Ελ: Έχετε κάτι να μου πείτε.. Σωστά ;
Δι: Σωστά...Ίσως τελικά να ξέρω πως διέρευσαν τα έγγραφα της εταιρίας μου στον τύπο.
Ελ:Μάλιστα...θα μπορούσατε να μου πείτε;
Δι:Η γυναίκα μου αποκάλυψε οτι αυτή τα έδωσε στους δημοσιογράφους για καθαρά προσωπικούς λόγους που δεν θα αποκαλύψω,δεν θα ήθελα αυτή η πληροφορία να βγεί παραέξω.
Ελ: Άρα είμαστε εκεί που είμασταν και πριν.
Δι: Όπως νομίζετε ,θεώρησα σημαντικό να το ξέρετε σε περίπτωση που...αποκαλυφθεί.
Ελ: Πολύ καλά κάνατε.
Δι: Τώρα με συγχωρείτε,ο χρόνος μου ειναι πολύτιμος.
Είπε και της έκλεισε το τηλέφωνο.Διάφορα πέρασαν απο το μυαλό της εκείνη τη στιγμή.Θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την πληροφορία λέγοντας πως η γυναίκα έδωσε τα στοιχεία στον τύπο επειδή υποπτευόταν πως ο άντρας της την απατούσε,θα μπορούσε να αποδείξει πως ήταν πλαστά και έτσι να εισπράξουν ένα μεγάλο χρηματικό ποσό.Παρ' όλα αυτά ο πελάτης της είχε αρκετά για τρεις ζωές οπότε έπρεπε απλά να κερδίσει τη δίκη. Η επιχείρηση λειτουργούσε θεμιτά, ήταν σύμφωνη με τη νομοθεσία και τους κανόνες που τη διέπουν.Αυτό θα είναι υπερ τους.
Ύστερα απο αρκετές ώρες δουλειάς έφτασε σπίτι.Πρέπει να ήταν περίπου 4. Παράτησε τα τακούνια της στο χολ και σωριάστηκε στο καναπέ. Ξεφύσηξε.Ήταν απλά μια κλασική μέρα στη δουλειά,είχε βαρεθεί αυτή τη μονοτονία.Έπιασε το κινητό της απ' τη τζέπη του τζιν και κάλεσε τη Μαρίζα.
Ελ: Έλα Μαριζάκι, τι γίνεται;
Μα: Έλα, δεν μπορώ να μιλήσω τώρα να σε πάρω μετά;
Ελ: Ναι οκ ,μην με ξεχάσεις.
Πρέπει όντως να μιλήσουμε θέλω να την βοηθήσω και αν αλήθεια συνέβη κάτι σοβαρό αυτή τη φορά με τον Σταύρο τότε καλύτερα να πάρω παγωτό και να νοικιάσω καμιά καλή αισθηματική,σκέφτηκε.Σηκώθηκε και με μηχανικές κινήσεις πήρε το πορτοφόλι,τα κλειδιά της, φόρεσε τα τακούνια και πήγε στο πιο κοντινό βιντεοκλάμπ.
Είχε έρθει αρκετές φορές απο εδώ, ήξερε ακριβώς που βρίσκονται οι ρομαντικές και πήγε κατευθείαν εκεί. Απο δίπλα βρίσκονταν οι πολεμικές και γενικά ταινίες περιπέτειας, αλλά  είχε έρθει για αισθηματική. Χάζευε τα ράφια με τις ταινίες μια της τράβηξε τη προσοχή και διάβαζε την περιγραφή όταν μια ανδρική φωνή την διέκοψε.
#: Δεν θα στη πρότεινα...
Ελ: Ορίστε; Γύρισε προς την μεριά του άντρα. Η θέα της έκοψε την ανάσα. Ήταν ψηλός,αδύνατος και κομψός.
Η επιτομή της εκλεπτυσμένης αρρενωπότητας, σίγουρα τα πήγαινε καλά με τον αθλητισμό. Είχε γυρίσει προφίλ τώρα. Ψηλό μέτωπο, σμιλεμένο στόμα και τετράγωνο πιγούνι. Έμοιζε να έχει βγει απο τις σελίδες κοσμικού περιοδικού.
#: Λέω δεν θα σε συμβούλευα να δεις αυτη τη ταινία, δεν είναι αρκετά καλή.Γύρισε και της χάρησε ένα χαμόγελο.
Έξαψη τύλιξε το κορμί της.
Ελ: Και τι θα με συμβούλευες να δω;
Είπε συνεχίζοντας την συζύτηση.
#: Περιπέτεια ίσως...Σου αρέσει η περιπέτεια;
Ελ: Εξαρτάται.Δεν μαρέσει το προβλέψιμο.Τον κοίταξε και μάλλον είχε πιάσει το υπονοούμενο της.
Στ: Λοιπόν...ούτε εμένα. Την πλησίασε
"Στέφανος" είπε δίνοντας της το χέρι του.
"Έλενα " είπε ανταποδιδοντας.
Της χάρησε ένα ακόμα χαμόγελο και τα έντονα βαθύ πράσινά μάτια του την σκάναραν ολόκληρη, ύστερα επέστρεψε το βλέμα του στο πρόσωπο της.
Στ: Χάρηκα που σε γνώρισα Έλενα, ίσως κάποια άλλη φορά να έχουμε περισσότερο χρόνο,είπε και απομακρύνθηκε.
Στην Έλενα πήρε χρόνο να καταλάβει οτι ακόμα τον κοιτούσε. Στο μυαλό της έπαιζε συνεχώς το όνομα της όπως το είχε πει και αυτός "Έλενα" ,έκλεισε τα μάτια και φαντάστηκε ξανά το πρόσωπο του. Ήταν τόσο ωραίος.