Who Am I To Say?

The Call

------------------------------------

Following day. I was expecting him to call me last night but he never do. Fuck! Anong nangyayari sa boypren ko? Ni text kagabi wala. Tss. Kinabahan tuloy ako -___-

Flashback ...

I called mom. 03-14-2011 (9:17 AM)
(Mom was at Tacloban for a Seminar)

Ako : hi mama! How's the cake? Naibigay mo na po ba kay ate Arni?

Mama : yes, anak. Actually, I'm on my way na to office.

Ako : okay ma! Thanks! Ingat ma! I love you!

Mama : anytime anak. Kayo din, ingat! I love you too. I gotta go bye.

Then she ended the call. Right after that, I contact ate Arni to ask kung what time ihahatid yung cake. Sabi naman niya, baka mamayang 8 na kasi para sure siyang nasa boarding house na si Paul. I said okay.

But to my surprise, my phone rang around 10 in the evening to mention na si ate Arni yun.

Ako : hello? Ate Arni? Kamusta po?

Ate Arni : hi bhe! Sorry. Pero andito ako ngayon sa boarding houseni Paul. Wala pa siya. Kanina pa nga ako naghihintay ee. Tumawag pala ako to tell you na hindi ko na siya mahihintay. Baka pag hinintay ko siya, di na ako makapasok ng boarding house. Sorry talaga. Pero sinulat ko nalang lahat ng pibapasabi mo sakanya tapos ipinatong sa box ng cake.

Ako : ah. Ganun po ba? Sige ate. Okay lang po. Sorry sa abala. Uwi kana ate. Thank you! Ingat po!

Ate Arni : hey, okay ka lang?

Ako : oo naman. Hehe. Sige na ate. Ingat ka. Bye po. Thankyou.

And I ended the call.

.
.
.
.

Shit! Ba't ganito nararamdaman ko? Parang konti nalang lalabas na sa dibdib ko ang puso ko. Nagwawala ata sa galit. Aish! Paul! Where the hell are you!? Di ko namalayang nakatulog na ako.

Sa sobrang galit ko. Hindi ko siya tinitext. Di ko rin sinasagot text niya. Pag tumatawag naman siya, sinagot ko pero minsan saglit lang din kami kung mag usap. Binababako rin agad. Naiinis pa talaga ako. Naalala ko,

Flashback ...

Feb. 18, 2011

"Hi love! Thank you sa cake! Ang sarap! For sure, ikaw nag bake nun! I love you love!"

Oo! Tangina! After 4 days, tsaka palang siya nagtext sakin tungkol dun sa cake! Ugh! Nakakairita!

Aysst! It's Feb. 20 now. And I really didn't expect this. Tumawag lang siya para bumati sakin ng Happy Monthsary then nag paalam agad. Since, nagmamadali rin ako, nagpaalam na din ako sa tawag.

From : Love ❤

Love! Text me when you got home safe! Diritso na'kong practice after class. I love you! Happy Monthsary, love!

Nag reply ako ng I love you too. Okay ingat ka. Then after it, di na siya nag reply. Kinakabahan na talaga ako sa nangyayari. Ano na? Unti unti na siyang nagbabago. Ano? Napapagod na ba siya? Hayss! After class, umuwi ako agad. Tapoa tinawagan siya.

.
.
.

Kring .....

Kring .....

Kring ....

Hala? Ba't umabot ng tatlong ring bago may sumagot? May mali talaga. Hanggang nung may nagsalita sa kabilang linya .....

[Hellooo?]

Shit! Nanlamig ako! Ba't babae ang sumagot ng tawag ko? Tho may naririnig naman akong kalampag ng drums and gitara. Bakit babae!?

[Helloo? Sorry ah? Nasa banyo kasi si Paul. Tawag ka nalang ulit.]

Pagkatapos niyang sabihin yun ay pinatay niya agad ang tawag habang ako, naiwang nakatitig sa cellphone ko. So, ano? Yun ba yun? Siya ba? Yung babae ba na yun yung dahilan ng pagiging cold niya? Di ako makapag isip ng matino. Napaupo ako sa kama ko. Naibato ko pa sa pader cellphone ko.

After 5 minutes, nag ring phone ko. Tiningnan ko muna kung sino tas sinagot ko.

[Hi Love! How's your day? I miss --- ]

Ako : sino yun? *nanginginig kong tanong.*

[Ha? Anong sino yun, love? Hey, are you crying? What's wro --- ]

Ako : sagutin mo'ko. Sino yung babaeng sumagot ng tawag ko kanina? *mangiyak ngiyak kong sabi*

[Oh! Hey, love! Calm down! It's Cristine. My friend, love. Friend. Why?]

Ako : ewan ko Paul. Sige. May practice pa kayo. Bye.

[Hey love. Don't overthink, please? She's my friend. Our friend. Okay? I love you! Sige love, I'll hang up na. Bye.]

And after that, I ended the call. I can't. Ba't parang may na se'sense akong iba? Myghaad! Sana mali lang ako ng hinala. <///////3

-----------------------------------------