--------------------------------
2 days nalang, to be exact ang araw na ilalagi ni Paul dito sa Catarman bago siyang pumunta ng Tacloban. Magpapasukan na kasi. Isang linggo nalang tapos may pasok na naman. Hehehehe. Huhuhuhuhu! Nalulungkot na ako! Paano na ako!? Aalis na si Paul! <//////3 hahahaha. Ang drama ha? Juicecolored xD
Nagtext si Paul kanina. Sabi niya, punta daw ako sa kanila. Tungan ko siyang mag impake. Kaya ito ako ngayon. Katatapos palang maligo tas nagbibihis na. Okayna siguro ang white shirt at pedal. Umalis na ako agad.
Ako : hi love. All set?
Paul : no. I still have some few things to pack.
Ako : asan? Ako na.
Tinuro naman niya agad. Yung mga damit niya pala. Di kasi magkasya sa gagamitin niyang bag. Pano kasi, di marunong mag ayos ng gamit. Hahahaha. Tinapos ko na agad.
Paul : wow, love. Pano na ako kung wala ka?
Tapos umupo sa tabi ko. Niyakap ako. "Love, labas tayo bukas. Mga 9. Daanan na kita sa inyo." Sabi niya. Di na ako tumanggi pa. Last day na naming magkasama bukas. Siguro naman maiintindihan ni Ate Angelique kung ipagpaliban na muna namin yung gagawin namin bukas.
Pagkatapos naming maligpit ang gamit niya. Nanuod kaming movie. Tulad ng dati. Hehehe. Puro James Bond pianuod namin. Ewan. Parehas naming trip yung nag babarilan. Hahahahahaha. Nang matapos kaming manuod ng Movie, nagpahatid na ako sa bahay. Gabi na din kasi.
The following day..
5 AM palang, gising nako. Gumawa kasi ako ng macaroons na gusto niya. Marunong kasi akong mag bake. Natutunan ko kay papa. So around 7:30, okay na lahat. Naligo na ako. Kumain tas nag ready. Eksaktong 9, dumating na si Paul. "Hi love. All set?" Tanong niya. "Yes love. Tara na." At umalis na kami.
Nagsimba muna kami right afer ng mass, umis din kami agad. Pumunta kaming beach. Napag usapan na kasi namin to non. Kaso nga lang, busy siya kaya hindi matuloy tuloy. Pero ngayon, natuloy na! ❤❤❤
Pagdating namin dun, kumain kami agad. Pagkatapos, naligo. Hahahaha. Para kaming mga bata. Nag aanuhan ng tubig. Naghahabulan. (Ew. Mejj badoy) hahahahaha. Around 3 PM, napagod na ako. Kaya sabi ko. Maglinis na kami ng katawan. After while. Tuyong damit na ang suot namin.
Tahimik lang kamingnaka upo. Habang siya, kumakain nakaharap sakin. Di mo maiwasan magtanong sa sarili ko. Parang kahapon lang, kasasagot ko palang sa kanya. Tapos ngayon. Bukas. Aalis na siya. Hayy.
Paul : love, ano iniisip mo?
Ako : *bumuntong hininga*
Paul : whoaa. Lalim niyan aa. Ano yan? Sabihin mo sakin.
Lumapit siya sakin. Ewan ko. Mas nalungkot kasi ako. Sumandal ako sa kanya kaya niyakap niya ako. Ilang minuto din kami sa ganung posisyon tsaka ako nagsalita
Ako : Paul, bakit ako?
Paul : bakit hindi ikaw?
Ako : hmm. Tama bang sagutin ang tanung ng isa ring tanung?
Paul : no. Yun ang sagot ko. Bakit hindi ikaw? Wag mong itanong sakin kung bakit ikaw, love. Feeling ko tuloy naguguluhan ka lang sa nararamdaman mo para sakin.

BINABASA MO ANG
Who Am I To Say?
Historia CortaIs it really possible for two different people to fall harder than what they think they can? Is it really applicable in life that so-called, Second Chance?