Who Am I To Say?

Wounded Scars

----------------------

After that night. I was crying everynight for almost 1 wk. Bet you find it lousy, but heck! I love him. </3 After that 7 days of cry me a river stage, I took all my courage to turn on my phone again after I threw it against the wall.

.
.
.
.
.

Ate Angelique : be, di naman sa kinakampihan ko siya alam mong hindi. Sa tama lang ako palagi. Pero diba di mo naman alam talaga yung rason kung bakit sila magkasama at kung bakit tinawag nung lintang yun si Paul na babe? Edi parang ang unfair nun kay Paul kasi hiniwalayan mo siya agad agad ng hindi manlang siya nakapag explain.

Ako : I don't know, ate. I don't know. Di ko alam. Ano ba dapat gawin ko? *mangiyak ngiyak kong tanong*

Ate Angelique : wag mong patagalin yan, be. Kausapin mo siya habang maaga pa. Hindi natin alam, diba? (Then lumabas na siya ng kwarto ko)

.
.
.
.

Flashback ..
(Right after I end the call tumawag siya)

[Hey love! It's nothing. Sorry ! *sobs*]

Ako : you're cheating on me. *sobs* you're cheating on me, Paul. *sobs* you're cheating.*sobs*
(T'was the only words I keep chanting)

[No .. no love. No. I'm not! Watdafuq!? Why would I!? Love!] He's crying on the other line. I keep my silence.

On the other line ..

[Love, please. Listen to me. *sobs* she just asked me if ------- ]

"Paul, baby pansinin mo naman ako!!!"

(Oh, wow great! It's Cristine. Andun pa yun!?)

[what Cristine!!? For godsake! Leave me alone!]

"But .. what about the text you sent me last night?" ( she asked in broken voice)

[It's nothing Cristine. Nothing. Now Leave!]

Then I heard a door closed. I feel stiff. Can't find the right words to say. Halos hawakan ko na bibig ko para pigilan ang hikbi. Shit! That one's way too much! Then I heard him speak.

[Love. Are you still there? I'm sorry love. It's not what you think. I lov ----- ]

Ako : wag mo nang i diritso sasabihin mo. Baka tuluyan na akong magsising minahal kita. *sobs* itigil na natin 'to, Paul. Maghiwalay na tayo. *sobs*

[What!? No!!! Love! Aimee! Sorr -- ]

Then i ended the call.

.
.
.
.

Ano pa bang explanation ang kailangan ko? <///3 narinig ko na lahat. And it's still tearing me apart everytime I recall that night. How can it be? Then the last thing I know, I fell asleep crying.

.
.
.
.
.
.

The following day. Binuksan ko na phone ko. And there, 100+ messages. 80% of it is from him saying ..

"Love talk to me please? I miss you! </3"

"Love, let me explain first, please?"

"I can't loose you now, love. Listen to me, please? </3"

"You know how much I love you. :'( I hope as soon as you switch on your phone, you'll contact me. I miss you, love. I hope you'll still me give a chance to at least explain myself to you. I love you, Aimee."

And kung ano ano pa. Bang! My heart felt a pang of pain. I wanted to talk him. I wanted to see him face to face. I want him to look straight to my eyes and say whatever explanation he have. Pero di ko pa kaya. <///3 and I guess I deserve a bit of time, to lessen my pain, right?

December 20, 2011

Pagbaba ko sa salas around 10 AM, walang tao. I wonder where are they? Dumiritso akong kusina, wala ding tao. Pero may isa akong napansin. Bouquet of red roses. Lumapit ako sa table para kunin yun. Naiyak ako kasi every stem ng rose, may picture namin ni Paul. :'( <////3

Maya maya, pumasok siya mula sa pintuan namin sa likod. And there, everything went blurry. :'( naiyak na ako ng bonggang bongga. Na miss ko nga talaga siya.

Paul : l-love. (He said in broken voice)

Ako : *silence* ..........

Paul : you don't have to talk to me. I just need you to listen. *sobs* love, listen to me please?

At tuluyan na siyang umiyak. After 10 minutes ng pagsasalita niya, nilapitan ko na siya. Lumuluha akong naghakbang papalapit sakanya. Kinuwento niya sakin lahat. Nag explain. Simula sa di niya masyadong pagtetext kasi nagpa plano siyang ang iregalo sakin ngayong Pasko is isang kantang siya ang gumawa. Kung bakit inaaway niya ako tuwing nagkakausap kami sa phone kasi naiisip niya daw kung gano ako gumaganda sa mata niya kahit naka busangot. At yung text, missent talaga. Kasi kasama niya yung Dennis nang dumating siya.

Di na ako nag salita pa. Nakita ko sa mata niya ang sinseridad habang nag papaliwanag. Mali rin pala ako. Di ko kasi siya pinagpaliwanag muna agad ee. Nag isip na agad ako ng di tama. Natapos ang buong araw na nag usap lang kami. And oo. Okay na kami.

Habang nakahiga na ako, naiisip ko pa rin yung kinuwento niya sakin.

Flashback ...

"Love, yung missent. Yan. Si Dennis talaga yun. Tarantado ka Dennis! (Sabay turo sa lalakeng kasama niya. Nag peace sign naman sakin) yung naka save kasi sa phonebook ko 'Love' tapos sunod na number ng syota ni Dennis, 'Lovelyn'. Sorry love tungkol dun. Di ko alam may pagdududa ka na pala sakin simula nun."

"Love, ganito kasi nangyari tungkol dun sa sinasabi ni Cristine na text last night ..

Paul : To Cristine. Usap tayo. Punta kang dorm ko bukas.

Kinabukasan ..

Paul : tangina Cristine, ano pinagkakalat mong hiwalay na kami ni Aimee!? Ano bang problema mo?

Cristine : kala ko ba mag uusap tayo? Ba't mo ko inaaway?

Paul : ano ba!? Wag mo nga akong dinadaan jan sa kadramahan mo. Itigil mo yang pinagkakalat mo. Pag kami maghiwalay, sinasabi ko talaga sayo.

Then pumasok na daw siyang Cr para umihi tas alam niyo ang sunod. (Yung si Cristine yung sumagot ng tawag ko)

.
.
.
.

Pinilig ko ulo ko. Myghad. Sana worth it yung pain and trust na binigay at ibibigay ko pa kay Paul. I don't wanna get hurt twice the same person. Said once is enough. At natulog na ako pagkalaunan.

------------------------------------------------

Sheeeet na this! Ugh! I cry! bakit naman kasi ganun perslab bebe ? Hahahaha. Tangina. XD