Christmas Show

13 1 0
                                    

—-—-------------------------------

Dub dub! Dub dub! Ang lakas ng tibok ng puso ko! Kasi first time ko atang sumayaw na hundi lang parents ng mga classmates ko ang manunuod. Kundi buong parents/relatives ng mga Schoolmates ko ang andun.

.
.
.

.
.
.

Paul : hey. Parang kinakabahan ka.




Ako : ha? Hindi. Hehe. May iniisip lang.




Pagkasabi ko nun, automatic niyang inabot ang mga kamay ko at binalot dun ang mga kamay niya.


Paul : hayy naku. Nag'de deny ka pa. Ang lamig nga ng mga kamay mo. Wag kang kabahan mahal. Kaya mo yan. Ikaw pa ba? Ang cute mo.




Owwww! ❤❤ bakit ganun? Hahahaha. Ang galing niyang magtanggal ng stress. Hayss. Pagkasabi niyang yun. Nagpaalam na siya na bababa. Last practice daw nila.




Hay mahabaging Panginoon! I guide niyo po ako. Sana di ako magkalat mamaya. Ang cute ko pa naman daw sabi ni Paul sa costume naming parang mga dwarfs. Hahahaha! XD

.
.

.
.
.
.



Maya maya, nag simula na ang show. Opening Prayer lang tapos sinundan ng singing of the Nat'l Anthem then nag start na ang performances. And yes, kami ang nauna. Kami daw kasi 1st yr and ang nakakakaba kasi kami ang unang section kaya kami talaga ang naunang nag perform.

.
.
.
.
.



Matapos ang 10-15 minutes, natapos na din. Buti nalang ang galing kong sumayaw di nadala ng kaba. Phew! Akyat agad ako sa taas para makapag bihis pagkatapos, pupuntang canteen. Bibiling tubig mukhang natuyuan ata ako ng lalamunan dahil kanina. Hays!


.
.
.

Paglabas ko ng room,





Paul : you did great kanina babe.

Lakad palapit sakin sabay abot ng tubig. Hala? Ano 'to? May powers ba siya? Pano niya nalamang kailangan ko ng tubig?


Paul : hehe. Hey. You're frowning. I was assisting your mom and lil sister kanina then sabi ni tita, dalhan daw kitang tubig. So here I am.








Kaya naman pala. Okay. Tapos inabot ko na yung tubig. Pumasok lang saglit para sa mga gamit ko tapos niyaya ko na siyang bumababa. Parang ang creepy din kasi ng hallway. Ang dilim. Parang may nakatitig samin. Or talagang paranoid lang ako. Ayy ewan.

.
.
.
.

Pumunta na ako kina mama. Nagtaka kasi ako kung sinong kausap ni mama. Pagdating ko ... ahh. Kaya pala tawang tawa si mama.





Ako : hi Tita Thel!




Tita Thelma : oy hija. Andito kana pala. Hehe. Asan na si Paul? Ba't di mo kasama?




Mama : oo nga? Asaan? May pinaabot ako sa kanya. Nakuha mo?




Ako : opo. Eto po oh. *angat ng mineral water sabay halik sa pisngi ni mama*




Mama : buti naman.




.
.
.
.
At nag usap nanaman silang dalawa. Eh mejo chismosa talaga ako kaya nakirinig na rin ako sa usapaan nila. Surprise daw. Anong surprise? Ohmyy! Na excite ako. Kay Paul galing? Ba't parang wala lang naman si Paul kanina? Ayysss! Baka kasi hindi galing sa kanya. Inaliw ko nalang sarili ko sa kapatid.






Who Am I To Say?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon