SEDUCING THE CAMPUS PRINCE

chapter 8: Seriously

Chelsea jamison pov.

Nalipungatan ako dahil sa cellphone ko kanina pa nag-riring. Ayoko pa sana bumangon. Ang kaso napabangon ako ng wala sa oras dahil napansin kong may katabi akong lalaki.

"Tsk. "

Bigla kong hinampas yung noo ko. Nakalimutan ko nga pala. Nandito sa condo niya. Mukhang hindi naman niya naramdaman ang biglaan  pagbangon. Kaya mabilis kong kinuha ang cellphone ko sa side table at sinagot ito. Hindi na ako nag-abala na tignan kung sino ang tumawag.

" hello?"

" hello sis ... Where are you ??"

Napakunot ang nuo ko ng marinig ko ng boses niya.

Si ... Napatingin ako sa cellphone ko si Leanne.  Bakit ang aga niya naman mang-bwisit

" Nandito sa bahay.."

Napakagat ako ng labi dahil ayoko sana magsinungaling pero bahala na.

"Are you sure. Please sunduin mo naman ako."

Kumunot ang noo ko. Anong sunduin? E, nasa korea kaya siya.

" Why should I ? Heller, nasa korea kaya ." 

Umirap ako.

" Tsk. Nasa airport ako. Dali na sunduin mo ako."

Nanlaki ang mata ko ng marinig ko ang naging sagot niya.

Airport. What did she mean?

" OMG umuwi ka !!" Halos napatili ako pero mabilis ko rin tinakpan ang bibig ko.

Hindi ko inaakala na uuwi siya at susunod sa'kin.

" Tsk please sunduin mo  na ako dito. Kinakabahan na ako dito dahil pinagtitinginan niya ako."

"Okay."

I end the call.

Tinaas ko ang kamot na bumabalot sa katawan ko. Tatayo sana ako para maligo at makapagbihis.

Hinila ako ni Novem at niyakap ako sa beywang. Sa pagkakataon ito ay nakaramdam ako ang pagbilis ng tibok ng puso ko.

Nakaramdam ako ng lamig  sa buong katawan ko.

" Huwag ka gumalaw kundi paparusahan kita!!" Aniya.

Naramdaman ko ang hininga niya sa'kin sa  beywang ko. Pakiramdam ko kinikiliti ako. Hindi ko sinubukan gumalaw pero kailangan ko umalis.

Susunduin ko muna si Leanne.

" Please. I have to go na." Naiiritang sinambit ko dahil hindi niya parin ako pinapakawalan.

" Why? " sambit niya habang nakamulat ang isa niyang magagandang mata.

Hindi ako umimik at pinagmasdan ang kanyang maamong mukha. I can totally describe how his face so perfect.

"Huwag mo ako titigan baka matunaw ako." sambit niya sabay siksik ang mukha sa beywang ko.

Napangiti ako. This time,  hindi ko alam na may ganito siyang side.

" Please, I have to go na kasi!"

" Give a valid reason.  Why should I let you go. "

" I have something to do."

"What is it?"

"Uhm... Kailangan ko na umalis kasi may naghihintay sa'kin!" inis na pahayag ko sa kanya.

"Them who?"

"My cousin."

Napabangon siya and he smirk at me.

I rolled my eyes. Disgusting.

"Okay but in one condition."

Tinaas ko ang kilay ko.

"What?"

"Give me your number."

" Why ?"

" I am your boyfriend now. So, I have a right, right?" He smirk.

What did he say?

" No, hindi mo nga ako niligawan eh," angal ko sa kanya.

" Okay. It's that want you want. I'm courtinh you." Nakangiti niyang sinambit sa'kin.

Hindi na ako umimik at hinila ang ang kumot para makapagbihis na.

Napangiti ako ng palihim.

I like him .