SEDUCING THE CAMPUS PRINCE

chapter 10: Date

Chelsea jamison pov..

Hinatid ako ni Novem. Pagkarating ko ay wala akong nagawa kundi magbihis ng nagtext sa'kin ni Mom tungkol sa date.

Hindi alam ni Novem ang tungkol sa date para saan pa ay hindi pa naman kami. Laro lang ang lahat sa'kin.

I wear black backless dress. Ang cute nga pinadala sa'kin  ni mom at eto daw ang suotin ko sa date na gusto niya dahil gusto ni mom makipagclose ako sa nirereto niyanh lalaki but all in all.

It's worthless.

Hindi na ako nag-abalang magmake up pa dahil natural na ang beauty ko.

Lumabas na ako ng condo ko at pumunta ako ngayon sa sinasabi ni mon na lugar. Its a coffee shop at malapit lang sa company namin.

Pinaandar ko na ang makina ng car ko. Yeah, marunong ako magmaneho.

Nagtritrill tuloy ako kung sino ang maswerteng makakadate ko.

Siguro mas mabuti pang tapusin ko na ito.

Pumasok na ako sa coffee shop at nilibot ang paningin ko sa buong area at naagaw ang pansin ko ang nakaupo na lalaki sa dulo. 

Actually sanay na ako na mismo hinihintay ng mga lalaki dahil ayoko sa lahat ako mismo ang naghihintay sa kanila.

Dahan dahan ako lumakad patungo sa lalaking iyon at mukhang hindi naman niya napansin ang paglapit ko sa kanya dahil busy siya sa pagtetext kaya nagkaroon ako ng pagkakataon  makita ang tinext niya.

Sorry bhabe busy ako ngayon..

Hon. I'm not available right now.

At kung anu ano pa.
Tumaas  ang kilay ko sa mga nababasa ko katulad ko lang siya. Mahilig sa mga babae .

Matagal ako nakatayo sa likuran nya hanggang ngayon hindi niya parin nararamdaman ang presensya ko.

Ang manhid niya naman. Ibang klase.

Naiinis ako dahil hindi niya ako mapansin.

Umupoa ako sa tapat niya.

Mabilis siyang lumingon sa'kin parang slow motion lang dahil makikita mo ang pagbagal ng paglaki ng mata niya.

Tinaasan ko siya ng kilay. Anong meron kung bakit ganyan ang naging reaction niya?

" Bakit ganyang ka makapagreact?"

Tinarayan ko na kasi gusto ko na umuwi.

" Wait, did you remember me?"

Nagtaka ako sa naging tanong niya.Pinagmasdan ko ang buong mukha niya and he looks familiar.

" Not really but you looks familiar to me."

Hindi parin maalis sa reaction niya ang pagkagulat at hindi parin mapaniwala.

I rolled my eyes.

" Please, tapusin na natin ito para makauwi na ako. I don't want to waste my time here with you." naiiritang sambiy ko sa kanya.

" Don't worry. I'm kenizke Perez and you are? "

" Its none of your business."

" Hahaha nakakatuwa lang nagkita na naman tayo."

Tumaas ang kilay ko ng marinig ko ang sinabi niya.

Nagkita, saan? Bakit nagkita na ba kami? Bakit hindi ko man lang naalala.

" ohh haha hindi mo talaga alam sa bar hindi mo natatandaan??"

Bar .. Processing processing??

What huwag mo sabihin siya yung .. Hindi impossible .

" Ikaw ba yung kasama ni Novem sa bar?"

"Yup. Ako nga."

Hindi ko nalang siya pinansin at pilit inaalala yung gabing 'yon. Napahampas ako ng noo ko.

Gosh siya talaga 'yon. Mukhang mamalasin yata ako.

"I'm lucky. Huh?"

"Psh."

Hindi na ako umimik at ganun di  siya. Nag-order na din kami ng makakain namin. Hanggang ngayon hindi parin ako makapagsalita ang gusto ko lang matapos na itong walang kwentang date.

Napatigil ako sa pag-inom nung nagtanong siya na hindi ko nagustuhan.

" How good my friend.. Masarap ba?"

Nairita agad ako sa sinabi niya. Pinapahalata niya ba sa'kin na nasarapan ko dun sa lalaking 'yon?

" What do you mean?" bulyaw ko sa kanya.

" Easy, masaya ako na ako ang naging kadate mo malay ko pa-arrange married pa tayo ng family natin."

Nanindig ang balahibo ko sa sinabi niya

"What? Hindi mangyayari yan .. In your dreams!!"

Nakakainis.. Pumunta pa ako dito para makipagkita at makipagdate sa walamg kwentong lalaki ito."

" Novem was my childhood friend!" Nakangiting sambit niya.

"Its that's so?" baliwala kong sagot sa kanya.

Ahh.. Napatingin ako sa labas.  Madilim na.

I need to go now.

" I have to go !!" Matabang na paalam ko

Waalang alinlangan akong tumayo.

Nagtaka ako nung hawakan niya ng wrist ko..

" Why?" naiiritang tanong sakanya..

" I want to say thank you for your time and thank you din sa but I want to taste you."

What! I can't help but to slap him.

"How dare you!"

Naiinis kong sambit at napahawak siya sa pisngi niya. Narinig kong sinabi niya more interesting

Dali dali ako lumabas sa lintik na coffee shop na ito ... How dare him.

Ang kapal ng mukha niya sabihin sa'kin 'yon. Hindi ako pumapatol sa pervert pero sadyang hilig ko lang ang mang-akit.