Το Πιο Γλυκό Χτύπημα

Γλυκός σαν καραμέλα.

Σήκωσα το κεφάλι μου αργά. Τον κοίταγα με ένα παράξενο βλέμμα . Δεν ήμουν καλά έχανα αίμα και ζαλιζόμουν .Έπιασε τα αριστερό μου χέρι και με σήκωσε . Πλέον δεν μπορούσα να σταθώ καν από την ζαλάδα. Παραπάτησα και ακούμπησα το χέρια μου στο στήθος του , δεν το έκανα επίτηδες.

Ε - Συγγνώμη. ..

Δεν μου απάντησε στο συγνώμη. Αλλά άρχισε πάλι να λέει τα εκνευριστικά του !

Δ- Τόση ώρα ... τόσο πείσμα έχεις ε; Τώρα είσαι χτυπημένη και τα ρούχα σου καταστράφηκαν !

Ε - Δεν με νοιάζει. ! Πάλι να με εκνευρίσετε θέλετε ! Παρατήστε με λοιπόν !

Του φώναξα. Γύρισα προς τα πίσω. Έκανα ένα βήμα. Το κεφάλι μου ...πονούσε και ζαλιζόμουν ακόμα περισσότερο. Δεν ήξερα τι να κάνω. Γύρισα ξανά στο κ Δημήτρη , ο οποίος δεν είχε κάνει βήμα !, τον κοίταξα στα μάτια ... τα υπέροχα αυτά μάτια... και δεν άντεξα. Λιποθύμησα ! Εκείνος με έπιασε πρωτού πέσω κάτω. Με πήρε αγκαλιά.Και με πήγε στο δωμάτιο του. Με έβαλε στην πολυθρόνα του . Κάποια στιγμή άνοιξα τα μάτια μου . Ακόμα ζαλιζόμουν. .

Ε - Μμμ... τσ ... κύριε τι κάνετε ;

Δ - Απολυμαίνω τις πληγές σου.

Ε - Συγγνώμη για πριν .

Δ - Εντάξει. Μην τσιρίξεις τώρα που θα σου βάλω εδώ σ'αυτή την πληγή φάρμακο.

Ε - Γιατί να τσιρίξω ; Τόση ώρα τσιρίζω που μου βάζατε στις άλλες;

Δ - Όχι όμως αυτή η πληγή είναι πιο μεγάλη , πιο βαθιά !

Μιλούσε για την πληγή στο μπούτι μου! Θα με ακουμπούσε εκεί πέρα ;!

Ε - Εντάξει !

........

Ε - Ααουτσ...

Δ - Είναι που δεν θα τσίριζες !

Μου είπε και την φύσαγε .Εγώ τον κοίταγα... Εκείνος συνέχισε να φυσάει. Με χαλαρωνε...κι έτσι όπως είχα βολεύει στη πολυθρόνα του με πήρε ο ύπνος.

Δ - Αχχ.. βρε μικρή τι το ήθελες κι ανέβηκες ;

Τελείωσε με τις πηγές. Με πήρε ξανά αγκαλιά *(όπως τις νύφες)
και με πήγε στο μπάνιο του *(που βρισκόταν μέσα στο δωμάτιό του) κλείδωσε την πόρτα .με ακούμπησε σ'ένα σκαμπό που υπήρχε εκεί.Ελυσε τα κορδόνια μου και μου έβγαλε τα παπούτσια και τις κάλτσες. Μετά μου έβγαλε το ματωμένο μπλουζάκι που φορούσα, ύστερα κατέβασε το φερμουάρ μου στο κόκκινο πλέον σορτσάκι και μου το έβγαλε κι αυτό. Εγώ η γουρούνα συνέχιζα να κοιμάμαι. Πλέον είχα μείνει με τα εσώρουχα μου! ×_× Με έβαλε μέσα στην μπανιέρα. Άνοιξε το νερό και με ξεπλενε . Έπεφτε το καυτό νερό πάνω μου κι εκείνος με χάιδευε για να φύγουν τα ξερά αίματα από πάνω μου . Με ξέπλενε παντού . Στην ουσία με έκανε κανονικό μπάνιο. Τα εσώρουχα είχαν κολλήσει πάνω μου . Με τύλιξε με μια μεγάλη πετσέτα. Και πήγε στο κρεβάτι δεν νε άφησε συνέχισε να με έχει στην αγκαλιά του . Αφού σταμάτησαν να στάζουν τα νερά από πάνω μου, έβγαλε την πετσέτα από πάνω μου. Τότε ξανά ξύπνησα! Όμως δεν καταλάβαινα τίποτα .! Ήμουν σε κατάσταση ύπνου .

Ε - Τι έγινε κύριε;

Δ - Τίποτα...

Ε - Κρυώνω γιατί ; Έχετε ανοίξει το κλιματιστικό ;

Που να πρόσεχα ότι δεν Φορούσα ρούχα...

Δ - Σσσςςς . Τώρα θα ζεσταθείς .

Ε - Ντατσι ...( =Εντάξει )

Έκλεισα ξανά τα μάτια μου... Άνοιξε την ντουλάπα του και έβγαλε μια ζακέτα . Μου την φόρεσε.Και με σκούντηξε.

Δ - Για σήκω !

Ε - Ναι τώρα

Σηκώθηκα . Σαν υπνοβάτης κάτι , ας πούμε. Η ζακέτα μου ήταν στο ύψος του πιο καυτού φορέματος που είχα! Ανέβασα το φερμουάρ μέχρι το στήθος μου . Οχι παραπάνω.

Δ - Είσαι έτοιμη !

Ε - Εντάξει...

Τον χάιδεψα στο μπράτσο του και ξάπλωσα στο κρεβάτι του . Τότε μου έριξε μια στον πισινό μου!Τότε ήταν που ξύπνησα για τα καλά!

Ε - Εεεε!
Δ - Πού πας ; Στο δωμάτιό σου πήγαινε

Ε - καλά μην βαράτε ! Θα πάω.

Δ - Τώρα !

Ε - Καλά ...καλά πηγαίνω .

Δ - Αντε!

...

Πήγα , σέρνοντας τα πόδια μου μέχρι τη σκάλα. Ύστερα από δύο-τρία λεπτά πήρα την απόφαση να την ανέβω. Μπήκα στο δωμάτιο άνοιξα τη ντουλάπα μου και πήρα ένα φόρεμα που φοράω όταν κοιμάμαι. Έβαλα τη ζακέτα του και την ακούμπησα στο κρεβάτι μου, αφού φόρεσα το φόρεμα ξάπλωσα πάνω στη ζακέτα. ...χτύπησε η πόρτα.

Ε - Ναιι;

Κ(η μαγείρισσα)- Ελενάκι μου δεν ήρθες για φαγητό σήμερα έλα να σου δώσω κάτι να φας !

Ε - Έχετε δίκιο κυρία Κατερίνα. Πεινάω σα λύκος ! Έρχομαι.

Πήγαμε στη κουζίνα. Εκεί ήταν και ο κύριος Δημήτρης ! Θεέ μου πόσο χάρηκα που τον είδα εκεί. ..Με περιποιηθηκε . Μπορεί να είναι μαλακας αλλά είναι γλυκός. ..

Κ - Έλα Έλενα , κάθισε .Δημήτρη δεν νομίζω να σε πειράζει που θα φάει μαζί σου η Λενιο μας.

Δ - Όχι βέβαια .

Ε - Εε μη με λέτε Λενιω!

Κ - Εντάξει βρε ...Ορίστε πάρε γιουβέτσι έφτιαξα ! Το αγαπημένο δεν είναι ; Ή κάνω λάθος ;

Ε - Ναι το αγαπημένο μου είναι !

Μου έβαλε να φάω κι έφυγε. Καθόμουν στο ίδιο τραπέζι με τον δάσκαλό μου. Απέναντι του. Τον κοιτούσα και με κοιτούσε .Μου ξέφυγε ένα χαμόγελο. Και για να το κρύψω έσκυψα το κεφάλι μου . Τότε εκείνος σηκώθηκε απότομα . Είχε μια νευριασμενη φάτσα. Παράξενο. Έσπρωξε την καρέκλα κι έφυγε. Οπότε σηκώθηκα κι εγώ κι έβαλα το πιάτο μου στο νεροχύτη. Δεν είχα υπομονή να περιμένω τα παιδιά . Έτσι έπεσα να κοιμηθώ.