Το Πιο Γλυκό Χτύπημα

Ραντεβού με την αγάπη της ζωής μου

"Εδώ είμαστε ..." Είπε και άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου.

Ήταν σκοτεινά , όμως μπορούσα να διακρίνω τα φώτα που έλαμπαν από μακριά και καθρεπτιζονταν στην θάλασσα.

Με πλησίασε ο Δημήτρης

"Έλα , δώσε μου το χέρι σου" άπλωσε το χέρι του προς το μέρος μου. Αλλά εγώ σκεφτόμουν πως φορούσα αρκετά καλά ρούχα και παπούτσια για να περπατήσω στην άμμο που  . Σκεπτόμενη αυτό δίστασα .

"Τι δεν θες;" Απόρησε εκείνος.

" Όχι , απλώς είναι που φοράω αυτό " του είπα δείχνοντας του τη μαύρη τουαλέτα που φορούσα.

"Νομίζω πως το μόνο πρόβλημα μας είναι αυτές οι γόβες." , μου είπε με ένα γελάκι να ξεφεύγει από το στόμα του.

Έσκυψε στα πόδια μου και μου έβγαλε τα ψηλοτάκουνα.

"Ωραία, και τώρα τί;" του είπα και πριν προλάβω να συνεχίσω με πήρε αγκαλιά .

"Τώρα δεν θα χρειαστεί να περπατήσεις μέχρι εκεί " μου είπε γλυκά

Με πήγε , μέχρι τη ξύλινη μεγάλη κούνια που κρεμόταν από ένα ψηλό δέντρο , ενώ με κρατούσε στα χέρια του.

Με άφησε απαλά πάνω στην κούνια.

"Δημήτρη..." άρχισα μα χωρίς να προλάβω να ολοκληρώσω την πρόταση μου εκείνος με διέκοψε .

"Λατρεύω τη φωνή σου. Κάθε φορά που λες το όνομα μου σ'ερωτεύομαι ακόμη περισσότερο . Είσαι το φως μου Έλενα. Κι όλο αυτό το διάστημα ζούσα στο σκοτάδι."

Με χάιδευε και με κοιτούσε στα μάτια. Αυτά τα όμορφα μάτια. Τι γλυκός που είναι. Τι όμορφος. Πόσο πιο τέλειος πια...

Απομακρυνα τα χέρια του από το πρόσωπο μου και τον τράβηξα κοντά μου , να κάτσει μαζί μου στην κούνια. Γύρισα προς τα εκείνον.

" Δημήτρη, σ'αγαπάω" του είπα με όση δύναμη διέθετα. Εκείνος έσκυψε το κεφάλι του με πλησίασε και με φίλησε.

"Είσαι η ζωή μου " πρόσθεσα

"Κι όλο αυτό το διάστημα ήμουν νεκρή" τον κοίταξα 

"Τώρα θα ζήσεις όπως σου αξίζει"

"Σε λατρεύω. Είσαι ο καλύτερος μου φίλος , είσαι ό,τι καλύτερο θα μπορούσα να έχω. Σ'αγαπάω."

Με φίλησε ξανά. Χωρίς να πάρουμε ανάσα . Ανταλλάσσουμε το μεγαλύτερο φιλί. Χωρίς αναπνοή , σαν να μην έχουμε χρόνο, νιώθαμε και οι δύο πως το κακό είναι εκεί κοντά  και περιμένει να μας πάρει την ευτυχία μέσα από τα χέρια .

Η ώρα πέρασε έτσι. Εγώ ήμουν στην αγκαλιά του κι εκείνος τυλιγμένος γύρω μου . Χωρίς λόγια, χωρίς καμία ανάγκη για συζητήσεις, ήμασταν ευτυχισμένοι που ήμασταν οι δύο μας μαζί.

"Αυτό είναι το πρώτο μας ραντεβού",μου είπε.

"Το πρώτο;" , απόρησα.

"Τώρα κάνουμε μια νέα αρχή. Αφήσαμε όλα τα παλιά εκεί όπου ανήκουν, στο παρελθόν. Αυτό είναι το πρώτο μας ραντεβού"

Χαμογέλασε και του έδωσα ένα φιλί.

"Σ'ευχαριστώ που υπάρχεις στη ζωή μου"

Μου χάιδευε το χέρι

"Κι εγώ" του απάντησα και πέρασα τα δάκτυλα μου μέσα στα όμορφα μαλλιά του

"Είσαι ό,τι πιο αθώο και γλυκό μου έχει συμβεί " μου είπε τρυφερά και μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί

"Είσαι ο πρίγκιπας μου" του απάντησα και ξάπλωσα στα πόδια του , δεν με ένοιαζε τίποτα πια. Ούτε το φόρεμα . Ούτε ο χρόνος. Ένιωθα πως όλα ήταν αυτή η στιγμή. Και ήταν δικά μου . Δεν χρειαζόταν να παλέψω για τίποτα πια.

Πέρασε η ώρα και με πήρε ο ύπνος στην αγκαλιά του . Εκείνος συνέχισε αυτό που έκανε τόση ώρα. Με είχε μέσα στην αγκαλιά του . Δεν ήθελε να με χάσει.  Με άγγιζε για να πιστεύει πως όλο αυτό ήταν αληθινό.

Μεριά Δημήτρη~

Είναι όμορφη όταν κοιμάται. Λατρεύω να την αγγίζω . Μου δίνει ζωή. Είναι δικιά μου . Είναι η γυναίκα της ζωής μου . Είναι όλη μου η ζωή και την αγαπώ.

Όσο την χαϊδεύω εκείνη χαμογελά κι εγώ το απολαμβάνω.

Μερια Δημήτρη~

Όσα κι αν πέρασα , όποιον κι αν γνώρισα, ποτέ δεν έπαψα να τον σκέφτομαι. Είναι η δική μου μοίρα . Ο Δημήτρης μου. Ο κύριος Δημήτρης. Με έμαθε να εκτιμώ αυτά που είχα και να απολαμβάνω την κάθε στιγμή. Ήταν ο μεγάλος μου έρωτας. Και αυτό ήταν αρκετό για να νιώθω πως έχω βρει την ευτυχία.

***************************************Γεια σας αγάπες μουυυ❤️

Άλλο ένα για σήμερα.

Πολλά φιλάκια 🥰😘🌷

⭐⭐⭐💫

💭🗯️💬🗨️