Το Πιο Γλυκό Χτύπημα

Η στιγμή της αλήθειας

Έκλεισε τη πόρτα με δύναμη.
Μου άφηνε μία έντονη σκέψη .
Ο χαρακτήρας του ήταν διαφορετικός από ό,τι έχω συνηθίσει.
Το ρολόι με κοιτούσε βασανιστικά και μου υπενθυμιζε την ώρα . Δεν άντεχα άλλο να ακούω τους χτύπους του δευτερολεπτοδείκτη. Σηκώθηκα απότομα . Άνοιξα το παράθυρο για να πάρω λίγο αέρα. Πόση τρέλα μπορεί να νιώσει κάποιος που είναι εγκλωβισμένος σε ένα δωμάτιο .; Πόση ; Μόνος του ...

Ε - Δεν αντέχω άλλο !

Φώναξα και άρχισα να τρέχω . Ήμουν αποφασισμένη για μια καλύτερη αρχή , μια διαφορετική ζωή , κάτι καινούργιο. Έψαχνα για μια λύση ... μια πρόταση απόδρασης ...

Ε - Δεν μπορεί να με σταματήσει κανένας πια . Θα φύγω στο εξωτερικό και θα αλλάξω όνομα αν χρειαστεί . Πάντως δεν μένω εδώ .

Μονολογούσα ..
Έτρεχα κι έτρεχα μέχρι που έφτασα σε ένα σκοτεινό διάδρομο που δεν είχα ξαναδεί . Καθώς κοιτούσα δεξιά κι αριστερά παρατήρησα μία πόρτα που έγραφε :<
<ΠΡΟΣΟΧΗ !
ΜΗΝ ΩΘΗΣΕΤΕ.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ !
ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΦΥΛΑΣΣΟΝΤΑΙ ΕΔΩ ΕΧΟΥΝ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΟΡΙΟ ΤΗΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ!>>

Τι στα κομμάτια ; Με έχουν σε τρελοκομείο ;! Νομίζουν ότι είμαι για δέσιμο ; Γι'αυτό δεν ήθελε ο ηλίθιος ο γιατρός να μου πει τι είχε συμβεί ! Τι είχε γίνει πια ; Το μόνο που θυμάμαι είναι πως ο δάσκαλος μου με εγκαταλείπει και οι φίλοι μου φεύγουν και σκορπιζονται στα δωμάτιά τους τρομοκρατημένοι από την συμπεριφορά μου.

Ε - Δεν μπορεί ...όχι δεν γίνεται εγώ δεν είμαι τρελή .

Μονολογούσα σιγανά καθώς επεξεργαζόμουν την ταμπέλα αυτή .

-Αααααα ! Μην τολμήσεις να με αφήσεις ! Θα με πατήσουν οι άλλοι ! Δεν βλέπουν τα μυρμήγκια είμαι ξεγραμμένος !

Ούρλιαξε μια αντρική φωνή μέσα από την πόρτα εκείνη . Φαινόταν τρομοκρατημένος λες κι από αυτόν ,στον οποίο απευθυνόταν , εξαρτώνταν η ζωή του . Κόλλησα το αυτί μου στην κρύα πόρτα .

-Μην ανησυχείς .
Στο χω ξεκαθαρίσει . Δεν είσαι μυρμήγκι !

Είπε μια μπάσα ερωτεύσιμη αντρική φωνή .

-Εγώ το ξέρω γιατρέ μου . Οι άλλοι όμως ; Οι άλλοι δεν το έχουν καταλάβει !

- Λοιπόν μην αρχίζεις πάλι .

Είπε ξανά ο (μάλλον ) γιατρός στον ταραγμένο άντρα .

-Νοσοκόμα !

Φώναξε .
Κι αμέσως άκουσα τακούνια να τρέχουν .

-Κάντου την ηρεμιστική !