Το Πιο Γλυκό Χτύπημα

- Χάρηκα. -Κι εγώ παρομοίως

Αυτή η ταχύτητα σε συνδυασμό με την ησυχία που επικρατούσε μου προκάλεσε νύστα . Έτσι δεν άργησε να με πάρει ο ύπνος μέσα στο ταξί .

Για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια ξανά ονειρεύτηκα! .Ήμουν λέει μια πριγκίπισσα , ζούσα σε ένα μεγάλο κάστρο και οι γονείς μου μού ετοίμαζαν ένα βασιλικό γάμο, κι εγώ ,ούτε που ήξερα ποιον θα παντρευομουν . Έφτασε η μεγάλη στιγμή . Αφού οι υπηρέτες με έντυσαν, με στολισαν και με χτένισαν,  κατευθυνθήκαμε προς την εκκλησία , με την πανέμορφη άσπρη άμαξα μας .
Αφού κατέβηκα από την άμαξα πήγα δίπλα στους γονείς μου.  Έπιασα τον πατέρα μου από το μπράτσο , κάναμε τα αργά βήματα σε συνδυασμό με το γαμήλιο εμβατήριο που έπαιζε η βασιλική ορχήστρα , και μόλις με παρέδωσε στον γαμπρό , αντίκρισα το πρόσωπό του . Ήταν ο Δημήτρης μου . Ήταν τόσο όμορφος . Φορούσε ένα μαύρο όμορφο κοστούμι , μαύρα παπούτσια κι ένα όμορφο παπιγιόν στολίζε τον λαιμό του. Μου έδωσε την ανθοδέσμη από λευκά τριαντάφυλλα που κρατούσε  και με φίλησε . Μόλις ενώσαμε τα χείλη μας η γη άρχισε να δονείται , το έδαφος ράγισε και μια μεγάλη τρύπα έκοψε στα δύο την γη ανάμεσα μας  κι ο Δημήτρης έπεσε μέσα στο απόλυτο μαύρο.
Εγώ χωρίς δεύτερη σκέψη έπεσα μέσα για να μην τον χάσω και δεύτερη φορά. Τότε δεν μπορούσα να παραμείνω σ'αυτό το όνειρο.Δεν ήθελα να δω πως θα τελειώσει.Έτσι ξύπνησα.

Ταξιτζής -   Φτάσαμε...!

Μου φώναξε ο ταξιτζής στην επιτυχημένη προσπάθεια του να με ξυπνήσει .

Ε - Μμμ...ναι ναι..τώρα μισό...πόσα σας οφείλω ;
 

Του μουρμούρισα  , μες την προσπάθεια μου να επανέλθω στην  πραγματικότητα .

Ταξιτζής - Τίποτα ακόμα . Πάμε πρώτα να τσιμπήσουμε κάτι κι ύστερα τα κανονίζουμε αυτά.

Μου απάντησε. Η αλήθεια      είναι πως με παραξένεψε η συμπεριφορά του και ο τόσο φιλικός τρόπος του απέναντί μου. Μετά όμως από όσα έχουν συμβεί στην ζωή μου ...δεν έχω και τίποτα να χάσω.

Ε - Εντάξει ,όμως δεν έχω αρκετά λεφτά για να μας κεράσω .

Του είπα προβληματισμένη.

Ταξιτζής - Μην ανησυχείς βρε. Όλα εγώ θα τα πληρώσω . Πάμε όμως . Πεθαίνω της πείνας.

Ε - Εμ ωραία!Πάμε τότε γιατί κι εγώ πεινάω σα λύκος.

Αφού ασφάλισε το αυτοκίνητο και πήρε το τσαντάκι του κάτσαμε σε μια ταβέρνα για να φάμε. Πέσαμε κι οι δύο με τα μούτρα στο φαΐ ...κουβέντα δεν ανταλλάξαμε . Μόνο ρίχναμε πού και πού μερικές ματιές μεταξύ μας.

(...)

Αφού τελειώσαμε , μπήκαμε ξανά στο αυτοκίνητο . Αυτή την φορά έκατσα μπροστά στην θέση του συνοδηγού .

Ταξιτζής - Θα κάτσεις μπροστά, ε;

Ε - Ναι.  Ελπίζω να μην υπάρχει πρόβλημα.

Ταξιτζής - Όχι βέβαια . Λοιπόν δεσποινίς , δεν σου συστήθηκα.

Γύρισε προς το μέρος μου και μου έτεινε το χέρι του. Εγώ ανταπέδωσα στην χειραψία.

Ταξιτζής - Νίκος. Χάρηκα.

Ε - Κι εγώ παρομοίως.

Ν- Ναι αλλά ξέχασες να μου πεις πως σε φωνάζουν.

Ε - Μα ήδη το γνωρίζετε αυτό .

Ν- Από πού κι ως πού δεσποινίς; Φίλος σου είμαι για συγγενής σου;!

Ε - Εφόσον πριν με αποκαλέσατε Έλενα , νόμιζα πως δεν είπατε τυχαία ένα όνομα.

Ν - Μικρή μου δεσποινίς...Μάλλον θα είσαι ζαλισμένη από την πολύωρη διαδρομή και δεν θα θυμάσαι σωστά.

Ε - Ναι , μάλλον αυτό θα φταίει.

Ν - Χαίρομαι που το ξεκαθαρίσαμε . Χάρηκα πάντως.

Μου 'πε και ξεκίνησε να οδηγάει.

Ν-Και πού σε πάω τώρα;

Ε -Δεν ξέρω. Δυστυχώς δεν μπορώ να γυρίσω στην κολλητή μου . Όχι ακόμα δηλαδή. Αφήστε με σε κάποιο παγκάκι ...ή οπουδήποτε σας βολεύει. 

Του είπα απογοητευμένη.

Ν -Ε όχι δα και σε παγκάκι . Τι είσαι ; Κανά πράγμα ή κανά ζώο
Μαζί μου θα σε πάρω. Θα μείνεις μαζί μου γι'απόψε.Εαν φυσικά το επιθυμείς.

Ε - Μαζί σας ; Εγώ δεν έχω πρόβλημα μα ...η γυναίκα σας..τα παιδιά σας...τι θα πουν ;

Ν - Μην ανησυχείς . Δεν έχω παντρευτεί ακόμα . Εικοσι έξι χρόνων είμαι . Και αφού υπάρχουν πολλά δωμάτια στο σπίτι μου , δεν υπάρχει κανένα θέμα.

Ε - Δεν ξέρω τι να πω.  Ευχαριστώ. Πραγματικά .

Ν - Τίποτα. Δεσποινίς ελπίζω να έχεις μια ευχάριστη διαμονή.  Σε είκοσι λεπτά θα έχουμε φτάσει.

Του χαμογέλασα και έστρεψα ξανά το βλέμμα μου έξω από το παράθυρο.

Hellooooo cupcakes ♥

Τι κάνετε;

Μμ...ανέβασα επιτέλους.(:'()

Μικρούλι αλλά θα υπάρξει μεγαλύτερο το επόμενο . :*