Το Πιο Γλυκό Χτύπημα

Πόσο ψηλά ;

Ε - Παρακαλώ;

Η πόρτα ανοίξε αργά.Μπήκε μέσα ο κ Δημήτρης... Αμέσως σκέφτηκα το πόσο χάλια ήμουν εκείνη τη στιγμή. Φορούσα ένα φορεματάκι, άσπρο , μέχρι το γόνατο .Όμως έτσι όπως καθόμουν , ανέβαινε εως το εσώρουχό μου.

Ε - Τι έγινε ; Δεν θέλω να συνεχίσουμε την κουβέντα με την κορνίζα!

Δεν μου απάντησε. Παρέμεινε εκεί στην πόρτα σκεπτικός . Κι ύστερα μου μίλησε.

Δ - Λοιπόν , από αύριο , κάθε μέρα στις 22:35 θα έρχεσαι κάτω στη βιβλιοθήκη. Εκεί, θα συζητάμε διάφορα πράγματα, για μια ώρα.

Ε - Δεν ξέρω εάν γουστάρω να περνάω μαζί σας μία ολόκληρη ώρα από την πολύτιμη ζωή μου...

Του είπα με έναν ειρωνικό τόνο στη φωνή μου. Έκλεισε τη πόρτα , ήρθε κοντά μου , νόμιζα πως θα με χτυπούσε όμως αντί για αυτό μου έδωσε ένα ημερολόγιο.

Ε- Τι όμορφο ημερολόγιο ! Μου θυμίζει αυτό στο οποίο έγραφε η μητέρα μου . Κι εκείνο έτσι ήταν . Είχε δύο κόκκινα τριαντάφυλλα με χρυσόσκονη γύρω από αυτά.

Δ - Χαίρομαι που σου άρεσει.

Ε - Γιατί μου το δίνετε ;

Δ- Θέλω να αρχίσεις να γράφεις , τα καλά αλλά και τα άσχημα πράγματα που νιώθεις και που σου συμβαίνουν.

Ε-Μμμ... οκ και μετά...;

Δ- Τι μετά ; Θα γράφεις μέχρι να το γεμίσεις.

Ε - Εντάξει όμως γιατί ;

Δ- Έτσι , μη με πρήζεις γαμώτο μου!

Ε- οκ κύριε ,μόνο λίγο πιο ήρεμα γιατί δεν ξέρω και γω πως θα σας απαντήσω την επόμενη φορά!

Δ- Όπα ρε μικρό !

Ε- Το ότι εσείς είστε 60χρονών μαλα.. άνθρωπος δεν σας κάνει πιο έξυπνο ούτε πιο δυνατό ή πιο ισχυρό !

Δ - Μου φαίνεται το θες το έξτρα χαστούκι σου και σήμερα... Και έτσι ενημερωτικά δεν είμαι 60 είμαι 25 αντε μικρό ε μικρό !

Ε - Ααα! για να σας πω μην με ξανά αποκαλέσετε μικρό γιατί. ..

Πετάχτηκα σαν ελατήριο από το κρεβάτι ,τον πλησίασα και του φώναζα στα μούτρα του ! Εκείνος έπιασε το φόρεμα μου και με έφερε τόσο κοντά του ώστε ένιωσα την ανάσα του .

Δ -Γιατί τι ;

Ε- Αφήστε το...

Του είπα . Έπιασα, το όμορφο του χέρι, με το οποίο με κρατούσε από το φόρεμά μου, το πήρα και του το άφησα απαλά .Άνοιξα την πόρτα. Με απορία με κοιτούσε.