Το Πιο Γλυκό Χτύπημα

Κάτι που είχα χάσει.

Άνοιξα τα μάτια μου άλλη μια φορά για να σιγουρευτώ πως ότι είχα ζήσει δεν ήταν ένα όνειρο.

Ακόμα βρισκόμουν σε εκείνο
το δωμάτιο που τελικά δεν
ήταν σκούρο μπλε...αλλά τέλος πάντων

Ήμουν σκεπασμένη , ενώ τα παπούτσια μου βρίσκοταν δίπλα από το κομοδίνο .

Σηκώθηκα λίγο και  έτριψα τα μάτια μου που δεν λέγανε να ανοίξουν.

Ξαφνικά ακούω κάποιον να ανεβαίνει τις σκάλες με ταχύ βήμα.
Το χερούλι της πόρτας κατεβαίνει αργά και βασανιστικά . Η πόρτα ανοίξε και τότε μια κοπέλα μπήκε μέσα.

Ήταν αδύνατη με κοντά ξανθά μαλλιά μέχρι τον ώμο .Φορούσε ένα σκισμένο τζην κι από πάνω μια άσπρη κοντομάνικη μπλούζα.

?-Γεια σου.

Ε - Ε..ε..ε γεια σου!

?-Δεν ήθελα να σε ξυπνήσω. Συγγνώμη.

Ε - Όχι εντάξει . Μόνη μου ξύπνησα.

?- Εντάξει. Κατέβα κάτω για πρωινό .

Μου είπε και μου έκλεισε το μάτι.

Ε - Εμ οκ.

Της απάντησα και σηκώθηκα από το κρεβάτι. Το έστρωσα κι αφού φόρεσα τα παπούτσια μου κατέβηκα.

?- Εδώ .

Μου φώναξε και μου έδειξε με την σπάτουλα το τραπέζι για να καθίσω.

Εγώ κάθισα σταυροπόδι σε μια καρέκλα . Το τραπέζι ήταν στρωμένο ήδη . Υπήρχε ένα κουτί πορτοκαλάδα δύο ποτήρια ,δύο πιάτα , κουλουράκια , μαρμελάδα, φρυγανιές ,βούτυρο, κέικ και τέλος υπήρχε ένα πιάτο με μπέικον. Είχε ετοιμάσει ένα πλήρες πρωινό για δύο.

Η κοπέλα πλησίασε στο τραπέζι με το τηγάνι και έβαλε ένα αβγό σε εκείνη κι ένα σε εμένα .

Ε - Σε ευχαριστώ ...

Της είπα περνώντας της την απορία μου για το όνομά της σε εκείνη.

Εκείνη όμως  γύρισε προς τον νεροχύτη δήθεν πως δεν κατάλαβε τίποτα. Άφησε την σπάτουλα και  κάθισε απέναντι μου σε μια καρέκλα.

Ε - Ξέρεις. ..θα ήθελα να-

Άρχισα να της μιλάω μα εκείνη με διέκοψε.

? - Έλενα ...

Ε -Ε!Συγγνώμη πώς γνωρίζεις το όνομά μου;

?-Έχω αλλάξει πολύ ... φαίνομαι μεγαλύτερη από την ηλικία μου. Μπορεί να μην είμαι ίδια ,
μα αυτό οφείλεται στην απουσία σου Έλενα.
Γιατί μια κολλητή βρίσκεται σε αργό θάνατο χωρίς την κολλητή της.

Μου είπε και έσκυψε το κεφάλι της ενώ παράλληλα σκούπισε το δάκρυ που ήταν έτοιμο να τρέξει.

Ε - Φαίη ...εσύ είσαι ...μου έχεις λείψει.

Της είπα κι έτρεξα αμέσως στην αγκαλιά της . Εκείνη με έσφιξε και για λίγο δεν είπαμε τίποτα , το μόνο που μιλούσε ήταν η συγκίνηση και τα δάκρυα.

Ε - Μου έλειψες.

Φ - Κι εμένα .Σαγαπω Έλενα.

Ε-Κι εγώ .

Φ - Έλα τώρα να φας . Πρέπει να πεθαίνεις της πείνας.

Μου είπε και απολαύσαμε το πρωινό μας μπροστά από την τηλεόραση .

Comment and vote ♥♡★☆