Το Πιο Γλυκό Χτύπημα

«Ένα μήνα αργότερα»

.

Η νύχτα συνεχίστηκε όμορφα. Πήγαμε για φαγητό και μετά για γλυκό. Ήταν ρομαντικά όλα.

.

Ο Δημήτρης με φιλούσε συνέχεια. Με κρατούσε στην αγκαλιά του . Ένιωθα ότι δεν θα με αφήσει ποτέ ξανά. Είναι το στήριγμα μου. Και χωρίς αυτόν όλα θα είχαν χάσει το χρώμα τους σε αυτήν εδώ την ζωή.

.

Η επόμενη ημέρα ήρθε γρήγορα, πέρασε όμορφα ,το ίδιο και η επόμενη και πάει λέγοντας , οι μέρες κύλησαν τόσο ομαλά και συναρπαστικά - αλλά γρήγορα -μέχρι που πέρασε ένας μήνας.

.

Με τον Δημήτρη αρχίσαμε τις προετοιμασίες για τον γάμο.  Και οι δύο θέλαμε έναν παραμυθένιο γάμο. Νομίζω πως ήμουν η πριγκίπισσα του παραμυθιού για εκείνον. Το ίδιο κι αυτός , ήταν ο πρίγκιπας μου.

.

Δεν του ανέφερα ποτέ τίποτα για ο,τι έγινε με τον Τζέιμς . Όμως ήθελα να του πω ότι είχα βγει με τον κύριο Βασιλείου. Εξάλλου , αυτή η έξοδος ήταν δική μου ιδέα . Σε αντίθεση με ό,τι έγινε με τον Τζέιμς.

.

Ο χειμώνας γινόταν αισθητός πια. Φορούσαμε τα ζεστά μας ρούχα και πίναμε όλοι μαζί σοκολάτα μπροστά από το τζάκι.

         [...]

Ενα ακόμη πρωινό ήρθε. Ο Δημήτρης κοιμόταν ακόμα. Εγώ σηκώθηκα κι έκανα ένα αφρόλουτρο. Ύστερα φόρεσα ένα πλεκτό μαύρο φόρεμα και ψηλές κάλτσες , άφησα τα μαλλιά μου στο φυσικό του σχήμα και έκατσα στον καναπέ να πιω καφέ.

.

Με πλησίασε ο Δημήτρης και χάιδεψε τα μαλλιά μου.

«Είσαι τόσο όμορφη»

Χαμογέλασα με ναζι.