BİLİNMEYEN HAYATIM

8. BÖLÜM

İyi Okumalar

Yansımın Ağzından
"Allahım sen bana yardım et. Ağlamaktan berbat bir haldeydim. Böyle ölmek istemiyorum. Önümde yürümem gereken bir yol var . Ailem varsa bulmam gerekiyordu. Ölmüşlerse onların mezarını ziyaret etmek zorundayım. Avukatlığı kazanacaktım. Sevdiğim adamla evlenecektim. Ama Rüzgardan başkası olur mu belli değil. Gözyaşlarım bağımsızlığını kazanmış durmadan akıyordu . Daha fazla dayanamıyordum . Gözlerim kapanmak üzereyken Rüzgarın sesini duydum.
-"Yansım (öksürük ) orda mısın Yansım (öksürük) cevap ver ." Benim için mi gelmişti . Acaba endişelendi mi ? Bunları düşünmeyecek kadar yorgun hissediyordum . Karanlık beni kendine çağırıyordu . Sesimin yüksek çıkmasını umarak
-"Bu - bur- burdayım Rüzgar. Ne ol- olur kurtar be - beni" dedim.
Bana birseyler söylüyordu ama anlayamıyordum . Karanlık beni kendine çekti ve gözlerim daha fazla dayanamarak kapandı.

Rüzgarın Ağzından
Şuan tek istediğim onun o binada olmamasıydı. Ama lanet olsun ki her zaman istediğimiz olmuyordu. Ona karşı sadece bir hoşlantı beslemiyorum. Onun o melek yüzünü bir daha görmeyeceğimi , kahkahasını duymayacağımı düşünmek beni kahrediyordu. Az sonra bi kız geldi yüzü berbat bir haldeydi . Gazele bakıp
-" Ne o Gazelcik yoksa Yansımı bulamıyor musun . Üzüldüm ama. Sana bir iyi bir kötü haberim var"
Gazel zaten sinirliydi Kıza dönüp -" Defol git burdan eda yemin ederim öldürürüm seni ."
-" Ama Yansımın nerde olacağını söyleyecektim. Sen bilirsin bilmek istersin diye düşündüm. " Bakışlarım hemen kıza döndü . Ben daha nerde olduğunu soracaktım ki Gazel
-"Ne- nerde gerçekten biliyor musun? Iyi mi ? "
-"O benim yüzümü bu hale getirdi.ve bende intikamımı alacağımı söylemiştim. Iyi haber evet biliyorum. Kötü haber tabi bu sizin için kötü bir haber şuan bu okulun lavabosunda kilitli. Yansıma hoşçakal de ahahahahah." Bu kız ne diyordu. Eğer Yansım ordaysa Hayır ölümüyecek. Onu yeni bulmuşken kaybedemezdim O an kimin ne dediği umrumda değildi. Gazeli Poyraz tutuyordu. Okula doğru koşmaya başladım . 2 kişi beni durdurmaya çalışıyorlardı . Onları itip İçeriye doğru koştum. Itfayeyi beklersem Yansımı bir daha göremeyebilrdim. Bekle beni hırçın prensesim. İçeriye girdiğimde her yeri alev almıştı ve dumanlar görmemi zorlaştırıyordu. Merdivenleri bulup yukarı koşmaya başladım. Öksürmeye de başlamıştım. Kim bilir hırçın prensesim ne haldeydi. Çok korkmuş mudur ? Az daha dayan güzelim kurtaracağım seni. Lavabonun olduğu kata geldim. Ve lavaboya doğru koştum. Kapıyı açmaya çalıştığımda kilitliydi. Allah kahretsin . Öksürüklerimi durdurmaya çalıştım ve bağırarak
-"Yansım orada mısın bir ses ver Yansım " Öksürükler konuşmamı zorlaştırıyordu.
-"Bu-bur- burdayım Rüzgar ne ol - olur kurtar be - beni " Buradaydı ama sesi o kadar kötü geliyordu ki
-" Hırçın prenses kapının oradaysan çekil kapıyı kıracam" ama cevap gelmedi bu beni daha çok endişelendiriyordu. Kapıya sert bir şekilde tekme attım. Kırılmayınca daha sert vurmaya başladım. 3. tekmemde kapı yere düştü. Burnumu kapatıp içeri girdim. Hırçın prensesim yerdeydi ve o kadar kötüydü ki o an canım hiç olmadığı kadar acıdı. Ve onu öyle görmek canımı daha çok yakıyordu. Onu kucağıma alıp merdivenlere koştum . Alevler daha kötü bir hal almıştı. Zemin kata gelip çıkışa doğru koştum. Nefesimin kesilmesi umrumda bile değildi. Dışarı çıkınca Poyraz ve Gazel beni görünce yanıma doğru koştular. İtfayeciler daha yeni teşrif ediyordu. Merdivenlerden inip yere oturdum. Hırçın prensesime baktım. Yüzü solmuştu. Gazel yanıma çöktü. Berçem yeni uyanmıştı galiba Aral ona birseyler söyleyince bizim tarafımıza baktı ve bizim tarafımıza koştular . Berçem de gazelin yanına çöktü. Durmadan ağlıyorlardı. Gazel Yansımın elini tutup
-" Hepsi benim yüzümden Özür dilerim çok özür dilerim keşke seni cagirmasaydim keşke o kavgaya hiç bulaşmasaydın . Hadi uyan ne olur aç gözlerini söz bir daha kavga etmeyeceğim ne olur hani sonsuza kadar demiştik şimdi sonsuz olma vaktin değil. " dedi ağlayarak . Aç be meleğim gözlerini ne dersen kabulüm öküzlük yaptım. Senden uzaklaşmaya çalıştım. Ama keşke yapmasaydım . Bağırarak
-"NEREDE LAN ŞU SI*TIGIM AMBULANSI ÇABUK ARAYIN ."
Poyraz
-"Aradım abi birazdan burada olur ."
-" O sürtük nerde . Bu yaptığını yanına bırakmayacağım."
-"Polis çağırdık suan sorgudadir"
Biraz sonra ambulans geldi. Hırçın prensesimi sedyeye koydular . Benim de nefesim kesiyordu. Ama biraz daha iyiydim. Poyraz
-" Kardesim sende kontrol ol dumandan zehirlenmiş olabilirsin. Hiç iyi gözükmüyorsun. Bende prensesimin olduğu ambulansa bindim . Sağlık çalışanları ne kadar kizsada Umursamadım. Onlarda beni vazgeçirmeyeceğini anlayınca ambulansa binip kapattılar . Poyrazlar arabayla bizi Takip etti.
Yolda prensesime baktım. Yüzü solmuş dudakları rengini kaybetmişti. Ölneyecekti eğer ölürse ona bunu yapanları yemin ederim ki öldürürüm. Gözünden bir damla yaş meleğimin yüzüne düştü. Elini tuttum ve kulağına Eğilip fısıldayarak
-" Sakın beni bırakıp gitmeye kalkma tatlı hırçın prenses . Sen bana daha sevmeyi öğreteceksin. Beni kızdırıp sinirlendirecek ve bir o kadar da mutlu edeceksin. Kalbimin prensesi ol ve gitme meleğim. Bunu yüzüne söyleyemem ama şimdi söylüyorum SENİ SEVİYORUM" dedim ve uzaklaşıp elini öptüm . O sırada hastaneye gelmiştik.
Sağlık çalışanları kapıyı açtılar hastaneye girdiler müdahale odasına alınca girmek istedim ama engel oldular. Ne olur Allahım ona bir şey olmasın. Onu daha sevdiğimi söyleyecektim. Biraz sonra bizim çocuklar ve kızlar da geldi. Zaman geçmek bilmiyordu. 1 saatin sonunda doktor çıktı.
"Hastanın durumu şu an iyi yanlız dumanda fazla kalmış bu yüzden de kalbi zayıf düşmüş. Kalbinde ritim bozukluğu var. Hastanın bundan sonraki yaşamında daha dikkatli olması lazım. Aksi takdirde kalbi tehlikeye atarsınız ve bu ölüme kadarda gidebilir yanlız birkaç gün daha muüşhadem altında kalması lazım. Şuan dinlenmesi için uyuttuk . Yarın uyanacaktir . "dedi ve yanınızdan uzaklaştı. En azından sonsuza kadar gitmedi . Meleğimin başına gelmeyen kalmadı. Bütün talihsizlikler onu buluyordu . Az sonra Kızlar yanıma geldi. Gazel
-" Kardesimi kurtardığın için teşekkür ederim. Ama benim anlamadığım şu Yansım için kendini ölümün kollarına atman. . Neden yaptın?
-" Kardeşimin hayatını kurtardığı için . Böylece ödeşmiş olduk"
-"Sadece o yüzden yani başka bir nedeni yok"
-"Hayır yok " dedim yalan söyleyerek . Daha fazla uzatmadan yerlerine gittiler