BİLİNMEYEN HAYATIM

26. BÖLÜM

İYİ OKUMALAR

BERÇEMİN AĞZINDAN

Herşey bir anda berbat olmuştu. Canım hiç olmadığı kadar acıyordu. Aralın eskiden sevgilisi olması gayet normaldi. Asıl anormal olan bu kız bu kadar şey söylerken bile Aralın ağzını açıp tek kelime etmemesiydi. Neden bu konuşmaya izin verip o kızı yollamadı ? Arala güveniyordum. Ama beynimde beni huzursuz eden o sorular yok mu işte o sorular bana işkence ediyordu. Sevdiğim adamın gözlerine baktım . İçimi rahatlatacak sözlerine ihtiyacım vardı. Artık o kızı umursamıyorum , kalbimde sen varsın ya da seni seviyorum demesine ihtiyacım vardı. Ama öylece susup hem kendine hem de bana eziyet etmeye devam ediyordu. Gözlerini benden kaçırması belki de bir cevaptı. Onun konuşmayacağını anlayınca zor bulduğum sesimle titrekçe konuştum.

-"Onu hala seviyor musun ?" Her geçen saniye daha kötü oluyordum.

-"Aral cevap ver . Hala seviyor musun ?" Konuş artık , birşey söyle. Susması onu sevmesi demekti. Ve Allah kahretsinki o susuyordu.

-"Ben cevabımı aldım." Gözyaşlarım beni dinlemiyor akmaya devam ediyordu. Burada hala neden duruyordum ki . Belki de hala itiraz etmesini bekliyordum. Kaşları çatılmıştı . Başımı iki yana sallayarak koşarak oradan çıktım. Allah kahretsin neden bir şey söylemedi neden !!!! Oradan biraz uzaklaşmıştım ki Aral beni hızla kolumdan tutttu ve kendine yaslayıp sarıldı. Dayanamadım , sıkıca sarıldım. Gözyaşlarım onun tişörtünü ıslatırken bana daha sıkı sarılıp art arda özür diliyordu. Ağlamam yerini öfkeye bırakırken onu ittim.

-"Neden şimdi geldin? Özür dilemek için mi ? Gitsene o kıza . "

-"Berçem -"

-"Aral eğer onu hala sevdiğini söyleyeceksen hiç konuşma ve arkanı dönüp git. O kelimeleri duyacak kadar güçlü değilim. Beni sevmediğini duyacak kadar gücüm yok o yüzden git."

-" Lan yeter bi beni dinle. O kız benim gram umrumda değil. Senden önceydi. Ben seni seviyorum. Kalbimde sen varsın anlasana kızım. Aşığım lan sana !!!" Son sözü kalbimin hızlı hızlı atmasına , karnımda kelebekler uçmasına sebep oldu. Bir yandan mutluluktan ağlıyor bir yandan da gülüyordum. Bu kadar tuhaftım işte. Bu sefer daha sıkı sarıldım. O sevdiğimdi , benimdi.

-"Bu kısa zaman benden gittiğini düşünmek bile kalbimi paramparça etti. Öyle bir işlemişsin ki içime adam kopamıyorum senden ."

-"Affet beni sevgilim. Dökme o inci tanelerini. Onu görünce şaşırdım . Ama şunu unutma ben seni seviyorum."
Biraz önce nasıldık şimdi nasılız. Eğer seviyorum diyorsa seviyordur. Ona güveniyordum çünkü o Araldı. O kıza sevgilimi bırakmayacaktım. Eğer aramızı bozarsa o sakin benden eser kalmayacaktı. Benim tehlikeli yüzümü görecekti. Karaokeye geldiğimizde çocuklar da bizi bekliyorlardı. Kızların üzgün yüzü benim mutlu olan yüz ifademi gördüğünde düzeldi. Arabaya binip eve doğru yola çıktık. Eve gelince Arazlar başka yere bizde eve geçtik . Kızlara sorunca bende olanları anlattım. Bütün gün birşekilde oyalanadık . Geç olunca da uyuduk.

Aral o olaydan sonra benimle daha çok ilgilenmeye başladı. O olaydan 1 hafta geçmişti . Aral bazen tuhaf davranıyordu . İkide bir mesaj geliyordu kim olduğunu sorduğumda ise geçiştiriyordu. Şuan bir kafede oturuyorduk. Bu hareketleri beni ister istemez kuşkulandırıyordu. Her an birşey olacak diye korkuyor ve tetikte duruyordum. Telefonu çalınca baktı ve yine yüz ifadesi değişti.

-"Ne oldu Aral ?"

-"Yok bir şey ya önemli değil ." Birkaç kez daha çalmaya devam edince dayanamadım .

-"Aç artık belli ki önemli yoksa ısrarla çalmazdı ."

-"Hemen geliyorum" dedi ve masadan uzaklaşıp konuşmaya başladı. Hayır neden benim yanımda konuşmadı ? Şu içgüdülerim birşeyler döndüğünü söylesede görmezden gelmeye çalışıyordum. Aral masaya gelip oturunca yine merakıma yenik düştüm.