BİLİNMEYEN HAYATIM

33. BÖLÜM

İYİ OKUMALAR

RÜZGARIN AĞZINDAN
Heycandan uyuyamıyordum Evlenme teklifimi nasıl yapacağımı , Yansımın tepkisini merak ediyordum . Ben bunları düşünürken telefonumun mesaj sesi yankılandı odada. Saat gece 1 idi. Büyük ihtimalle mesaj Yansımdan diyererk telefonu elime aldım. Ama mesaj Yansımdan değildi. Bilinmeyen bir numaradan gelmişti. Mesajı açıp okuyunca bütün vücudum sinirden titremişti. Mesajda şunlar yazıyordu.

Çok aptalsın Rüzgar. Yansımın gerçekten seni sevdiğini mi zannediyorsun ? Sen onun için evlilik hayalleri kuruyorsun değil mi ? Hatta yarın ona evlilik teklifi edeceksin . Yansım seni aldatıyor Rüzgar. Sence neden bir aydır sana farklı davranıyor ? Yada sana bahaneler uyduruyor ? Arada ortadan kayboluyor ? Eğer hala bana inanmıyorsan sana son bir iylik daha yapacağım. Yarın yansım saat 10 da biricik sevgilisiyle ***** parkında buluşacak. Benim kim olduğumu boşver arasanda bulamazsın. Sadece bir dost olarak bil.

Bu mesajda yazanlar doğru olamazdı. Tamam haklıydı. Yansım 1 aydır bana karşı soğuk ve mesafeliydi. Bazı günler akşama kadar ortadan kayboluyor ve onunla birşey yapmak istediğimde bahaneler uyduruyor olabilirdi ama bunların hepsinin mantıklı bir açıklaması olmalıydı. Yansım beni aldatmazdı. Yapmazdı . Saçma bir mesaj için ona güvenmemezlik edemezdim. Peki ama neden bir yanım yarın saat 10'da o parka gitmem için baskı yapıyordu ? Yansıma güveniyor muydum ? Evet . Peki beni aldattığına inanacak mıydım ?hayır. O parka gidecek miydim ? Bilmiyorum. Beynim şuan işlevini kaybetmiş ne yapacağım konusunda bana en ufak bir yardımda bulunmuyordu. Eğer gidersem Yansıma ihanet etmiş gibi hissedecektim. Ama eğer gitmezsem de içimde hep bir kuşku yatacaktı. Belki de biri bana oyun oynuyordu.

Sabaha kadar bir o tarafa bir bu tarafa dönüp durmuş ve ne yapacağımı düşünmüştüm. Gram uyku girmemişti gözüme. Saat 9: 30'a gelirken yataktan kalktım. Kararımı vermiştim. Gitmeyecektim. Mesajı atan her kimse yalan söylüyordu. Yansım bugün o parka gitmeyecekti. Birileri bana oyun oynuyordu. Banyoya gidip yüzümü soğuk suyla yıkadım. Daha sonra mutfağa geçtim. Çocuklar masada oturmuş kahvaltı yapıyorlardı. Bende masaya geçip oturdum. Canım hiçbirşey istemiyordu. Çocuklar ne olduğunu sorsada heycanımı bahane ediyordum. Yansımın bana aldığı saati kolumdan banyo harici çıkarmıyordum. Saate baktığımda tam 10' du. Şimdi kızların yanına gidecek ve Yansımı evde bulacaktım. O mesajı atan kişinin yalan söylediğini kanıtlayacaktım. Hızla yerimden kalkıp evden çıktım. Kızların kapısına geldiğimde üst üste zile basmaya başladım. Az sonra hızla kapı açıldı ve Gazel bana anlamayan bakışlar atmaya başladı.

-"Hayırdır sabah sabah ?"

-"Yansım evde mi ?"

-"Hayır biraz önce çıktı. Zaten bir garipti. Nereye gittiğini sorduğumda seni ilgilendirmez deyip beni azarladı. "

-"Gitti mi ?"

-"Evet ." Daha fazla beklemeden hızla eve geri döndüm. Arabanın anahtarlarını alıp evden çıktım. Kızlar ve çocuklar ne oldu nereye gibi sorular soruyordu. Hiçbirşey söylemeden dışarı çıktım. Arabama bindiğimde hızla direksiyona birkaç kez vurdum.

-"Allah kahretsin!!" Gidecek miydim ? Ani bir kararla arabayı çalıştırıp dün mesajda yazan adrese sürmeye başladım. Eğer düşünseydim gitmekten vazgeçecektim. Şuan kendimle bir savaş içindeydim. Ona inanmama güvenmeme rağmen neden kendimi gitmek zorunda hissediyordum. İşte bu sorunun cevabını bilmiyordum. Biraz sonra parka gelmiştim. O sırada yağmur yağmaya başlamıştı. Hızla arabadan inip parkta Sevdiğimi aramaya koyuldum. Cebimde ona aldığım yüzük vardı. Bir sağa bir sola bakıyor ama onu göremiyordum. Yürümeye devam ettikçe o mesajı atan kişinin yalan söylediğini düşünmeye başlamıştım. Biraz daha yürüdükten sonra Yansımı gördüm. Oradaydı! Yanındaki ise Çakırdı. Yanlış görmüş olamazdım . Yanındaki Çakırdı. Kalbim acıyordu. Çünkü sevdiğim kadın Çakıra sarılmıştı. Gülümsüyordu. Aramızda ne çok nede az bir mesafe vardı. Yansım Çakıra birşey söyledikten sonra Çakır eğilip onun dudaklarını kendininkilerle buluşturmuştu ! Ben öylece donmuş onları izliyordum. İnanmak istemiyordum. Oradakinin benim sevdiğim olduğuna inanmak istemiyordum. Gözümden yaşlar akıyordu. Daha fazla durmayı kesip onlara doğru hızla ilerledim. Yanlarına gelince Çakırı çekip yüzüne yumruğu indirdim. Yere düşünce dövmeye devam ettim. Yansım durmamı söylüyordu ama onu dinlemiyordum. Tekrar vuracağım sıra Yansımın bağırmasıyla elim havada kaldı.