5: Mijn brutale mond en ik

175 14 1
                                    

Het is verbazingwekkend hoe klam mijn hand ineens aanvoelt. Ik staar naar het papier. "Eh ja, naam dus. Ik geloof dat ik die wel weet. Geboortedatum?" Ik zeg er maar niet bij dat ik die ook wel weet. Dan denkt ze straks nog dat ik een stalker ben of zo.

"2 juli 1986. Waar moet je dat voor weten?"

"O, dat... is de procedure," bluf ik. Ik heb geen idee waarom ik de geboortedatum van klanten moet invullen. Misschien moet ik dat straks maar eens aan Lizzy navragen. "Dan kunnen we nu beginnen. Wat wil je precies veranderen?"

"Alles." Met een dramatisch gebaar gooit Lindsay haar haren over haar schouders voordat ze verder praat. "Ik wil gewoon even iets anders. Ik wil niet meer zijn wie iedereen wil dat ik ben. Soms heb ik echt het idee dat ik mezelf kwijt ben. Eigenlijk wil ik helemaal geen nieuw leven. Ik wil mijn eigen leven terug."

Ik ben verrast door hoe wijs dit overkomt. Het is niet dat ik dacht dat ze dom was, maar... oké, eigenlijk dacht ik dat wel. Ik bedoel maar, als je vaker in de roddelbladen staat dan voor een filmcamera dan klopt er toch iets niet? Maar nu ze hier zo recht tegenover me zit, klinkt ze een stuk intelligenter dan ik haar had ingeschat.

Ik werp weer een blik op het formulier. "Je eigen leven dus. Ik weet niet of dat in ons assortiment zit. Laten we het eens nader bekijken op de verschillende onderdelen die standaard in ons plan zitten. Wil je iets veranderen aan je uiterlijk?"

Haar ogen lichten op. "Betekent dat dat we gaan shoppen?"

Het lukt me de neiging te weerstaan om met mijn ogen te rollen. Zij moet eens met Kayleigh gaan praten. "Ja, dat zou kunnen betekenen dat we gaan shoppen, maar dan moet je me wel eerst vertellen wat je wilt veranderen aan je uiterlijk."

"Oh. Doe maar..." Ze bestudeert haar nagels. "Nou, ik kan wel een goede manicure gebruiken als ik het zo zie. En misschien moet ik zo maar eens vast kennis gaan maken met jullie kapper. Ik heb gehoord dat hij wonderen verricht."

"Gary is inderdaad een uitstekende kapper." Als ik tenminste even afga op hoe hij Evelyn heeft geholpen. Toveren kan hij vast niet, maar dat hoeft verder niemand te weten wat mij betreft. Ik schrijf manicure en kapper op het formulier, met de namen Shawnee en Gary erachter. "Verder nog iets?"

"Er komt zo even niks meer bij me op, maar misschien dat ik straks nog iets weet. Wat kan ik nog meer veranderen?"

"Je werk- of studiesituatie. Je zou bijvoorbeeld een cursus kunnen volgen of iets dergelijks."

Lindsay schudt haar hoofd. "Nee, dat is niet nodig. Op dit moment ben ik best tevreden met mijn werk. Ik moet alleen wel even kijken wat ik ga doen als dit toneelproject klaar is."

**

Een half uur later hebben we het hele formulier ingevuld. Naast een kapbeurt en een manicure wil Lindsay ook nog een drastische verandering van leefomgeving een schrijfcursus om het verhaal voor haar autobiografie beter te kunnen verwoorden en een leuke vriend. Ik heb geen idee hoe ik haar daarbij moet gaan helpen, zelfs al kan ik best aardig schrijven, maar he formulier is ingevuld en dus word ik verondersteld om met haar aan de slag te gaan.

"Laten we eerst maar een afspraak inplannen voor je haar en je nagels." Dat is een veilige, iets dat ik moeilijk kan verpesten.

"Prima." Lindsay staat al bij de deur voordat ik uit mijn stoel heb kunnen komen. Ze is wel erg enthousiast.

Ik loop voor haar uit terug naar de balie. In de computer bekijk ik de agenda's van Gary en Shawnee, en plan vervolgens twee afspraken in. Zo, dat is gedaan.

"Zullen we nu op huizenjacht gaan?"

"Eh, oké. Hoe doe je dat?"

Lindsay schiet in de lach. "Hallo, moet jij mij helpen of andersom? We gaan wel naar een makelaarskantoor toe. Een paar straten verderop zit er eentje, weet ik toevallig. Dus, gaan we?"

"Prima." Ik loop naar Lizzy toe, die nog steeds met John bezig is. Volgens mij zit ze meer met hem te flirten dan dat ze hem echt een nieuwe carrière bezorgt, maar zo te zien vindt ze dat helemaal niet erg. Ik laat weten wat ik ga doen en dan kunnen Lindsay en ik vertrekken.

**

Tegen mijn verwachtingen in is het hartstikke gezellig op het makelaarskantoor. We bekijken allerlei advertenties van huizen en spreken met een van de makelaars af om morgen een appartement te bezichtigen. Als ik uiteindelijk zonder Lindsay terugkom bij The Life Store zit mijn werktijd er al bijna op en vertelt Lizzy me dat ik naar huis kan.

Thuis zitten Kayleigh en Gwen samen naar een herhaling van 'Friends' te kijken en zo te ruiken staat Ella weer in de keuken. Als ik uit Italië kwam dan zou ik vermoedelijk ook wel goed kunnen koken.

"Hoe was het op je werk?" informeert Kayleigh als ik tussen haar en Gwen in op de bank plof.

Ik grijns. "Ik had vandaag mijn eerste eigen klant. Jullie raden nooit wie het is."

"Brad Pitt?" gokt ze, maar ik schud van nee. "Angelina dan? Nee, misschien iemand die Engels is. Prins William?"

"Nee. Lindsay Lohan."

"Dat meen je niet." Kayleighs ogen worden twee keer zo groot. "Echt? O mijn god, dat is zo..."

"Fetch?" doe ik een poging haar zin af te maken.

Kayleigh lacht. "Ja, fetch. Dat is zó fetch. Vertel op, ben je al smerige dingen over haar te weten gekomen? Misschien kun je informatie over haar verkopen aan de roddelbladen om rijk te worden."

"Als ik rijk wil worden dan hack ik jouw bankrekening wel." Niet om vooroordelen te scheppen of iets dergelijks, maar ik weet vrij zeker dat Kayleigh rijker is dan Lindsay. Hoewel die laatste in ieder geval een nieuw huis lijkt te kunnen betalen. "Weet je wat we morgen gaan doen? Een appartement bezichtigen. Ik kan gewoon naar mooie appartementen gaan kijken zonder ze zelf te hoeven betalen!"

Kayleighs gezicht betrekt. "Morgenmiddag?"

"Ja."

"Maar e zouden samen voorbereidingen treffen voor het feest."

Shit, daar heb ik helemaal niet meer aan gedacht. Ze heeft wel gelijk. Ik heb haar beloofd te helpen.

"Hoewel... er is één manier waarop je het goed kunt maken."

"En dat is?" Nieuwsgierig kijk ik mijn huisgenote aan. Laat het alsjeblieft niks heel raars zijn. Ik wil alles doen om Kayleigh blij te maken, als het maar niet al te bizar is.

Ze kijkt terug naar me met een ondeugende blik in haar ogen. "Nodig Lindsay uit."

"Challenge accepted."




The Life Store #Wattys2016Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu