The Life Store #Wattys2016

6: Kan de muziek nog wat harder, dj?

"Wat is dit, een balzaal?" Vol ongeloof draai ik een rondje door de enorme ruimte, die door de spierwitte muren alleen nog maar groter lijkt.

Lindsay lacht. "Ik weet niet hoe het in Nederland heet, maar hier noemen ze zoiets een woonkamer."

"Een woonkamer? Je zou een weeshuis kunnen beginnen alleen al in deze ruimte." Ik loop naar het raam om het uitzicht te bekijken, dat al even fantastisch is. Als mijn nieuwe baantje inhoudt dat ik regelmatig met mensen naar huizen als dit mag gaan kijken dan blijf ik denk ik nog wel even bij The Life Store hangen. Op internet naar mooie huizen kijken is altijd al een van mijn guilty pleasures geweest, maar nu kan ik het in het echt doen. En het levert me nog geld op ook!

Achter me hoor ik Lindsay en de makelaar beiden op hun hoge hakken door de kamer tikken terwijl ik alles even op me in laat werken. Het leven van mensen veranderen bevalt me tot nu toe best goed. Misschien kan ik hier wel carrière in maken.

"Wil je de rest ook nog zien?" haalt Lindsay's stem me uit mijn gedachten.

"Ja, natuurlijk." Ik loop met haar en de makelaar mee naar de badkamer, die ook met de beste wil van de wereld niet klein te noemen is. Er is een ligbad, een inloopdouche en een enorme spiegel die de ruimte nog groter doet lijken. "Wauw. Weet je al of je het doet?"

"Ik wil eerst de slaapkamers nog zien, maar het ziet er inderdaad niet verkeerd uit."

Natuurlijk, zij is ook wel wat meer gewend dan ik. Ik heb nu ik erover nadenk nog nooit een huis van binnen gezien dat groter is dan de rijtjeshuizen waar mijn Nederlandse vriendinnen in wonen. Geen van hen is rijk en ook mijn familie bezit geen extravagante woningen.

De makelaar leidt ons verder naar de slaapkamers, waarvan er eentje een gigantische inbouwkas heeft en de andere zelfs een inloopkast. Als het mijn leven was dan zou ik het wel weten. Maar het is mijn leven niet en dus kijk ik Lindsay verwachtingsvol aan.

"Ik doe het." Ze kijkt me opgetogen aan. "Dus Maya, dat betekent dat je me mag helpen verhuizen en inrichten."

Ik sta bijna te springen van enthousiasme, maar dan bedenk ik dat het mijn werk is. Het klikt nu al zo tussen ons dat ik steeds vergeet dat ze niet gewoon een uitbreiding van mijn vriendengroep is, maar een klant die ik moet helpen haar leven te veranderen. Wat natuurlijk ook deels komt door mijn gebrek aan ervaring. Het is dat ze zo wanhopig waren bij The Life Store, anders had ik nooit nu al een eigen klant gekregen.

De makelaar begint een heel verhaal over huurprijzen en mijn gedachten dwalen weer af. Hoe zou Lindsay het hier willen inrichten? Dat hebben we niet omschreven in haar plan, alleen dat ze een nieuw huis wil. Hm, de volgende keer moet ik het maken van zo'n plan toch maar wat gedetailleerder aanpakken.

"Maya, kom je?" Lindsay en de makelaar staan al bij de deur.

"Ja, ik kom al. Wil je meteen gaan winkelen voor meubels of bewaren we dat voor een andere keer?"

"Heb je niet opgelet? Ik ga even met Kara mee naar haar kantoor om het over het huurcontract te hebben. Jij kunt terug naar de winkel. Ik bel je nog wel voor een nieuwe afspraak."

Het kost me een paar seconden om me te herinneren wie Kara ook alweer is, maar dan bedenk ik me dat het de makelaar is die zo heet. Helemaal vergeten. Oh shit, volgens mij is dat niet het enige dat ik vandaag aan het vergeten ben. Ik had namelijk nog iemand iets beloofd. "Hé Lindsay, misschien klinkt dit raar, maar heb je zin in een feestje vanavond? Ik organiseer samen met mijn huisgenoten een feest om de andere uitwisselingsstudenten in ons gebouw te leren kennen. Het zou echt geweldig zijn als je ook kwam. Misschien kunnen we dan meteen bedenken waar we die nieuwe vriend van je vandaan gaan toveren."