~YAZ YAĞMURU~

B23-İtiraflar

Şimdi gençler yeni bölüme geçmeden önce sınavlar sonunda bitti mutluluktan uçabilirim ^^ Umarım dönemi iyi tamamlarsınız :) Yeni kapağımız umarım güzel bulmuşsunuzduur^^

Şimdi de diğer konu ben bazı yağmurcuklarıma teşekkür etmek istiyorum şöyle ki kitabımın bölümlerine yorumcularına olsun beğenenere olsun göz gezdirdiğim de desteğini hiç eksik etmeyen yağmurcuklarım olmuş bunlardan ayırt ettiklerimden bir kaç kişiye hazır yer varken şuradan teşekkür edeyim müsadenizle :)

damlasahin01~SudenazByrk~ayseunal15~MBzehraNur~mlsecee~camyonnah~FatmanurPerdeci~farhez~Gizemakiin~NoviceBloggerGirl~ (Unuttuklarım varsa affola ama bu arkadaşlara ayrı ayrı teşekkür ediyorum sabırla bekleyip okuduğunuz için ^^)

Tamam yine çok konuştum son birşey lütfen yorum ve votelerinizi eksik etmeyin :)

**********************

Ada Özer

İlk başta tereddüt etsem de bu lanet günden kurtulmak istediğim için elimde ki içkiyi hiç beklemeden diktim. Ben diktikçe yenisi geldi yenisi ve yenisi...

Bir süre sonra yanım da konuşup duranın kim olduğunu bile unutmuştum ilk kısa kısa da olsa cevaplar veriyordum sanırım ama gerisi yok.Gözlerimi ne kadar açmaya çalışsam da nafile çok az açılıyor kim olduğunu çözmeden tekrar uykuya dalıyordum. Bir süre sonra~ki ne kadar süre geçti hiç mi hiç bilmiyorum~yüzüm de hissettiğim kesik kesik nefes ve daha sonrası yine yok...

O nefeslerden sonra ise en son hatırladığım şey ise birinin beni kucağında bir yere götürdüğü ve sırtımın yumuşak bir zeminle buluşması. Gözlerim açılmazken birinin beni yatak diye düşündüğüm yerde kendine çekmesi... Sonra da daha fazla dayanamayıp kendimi zaten uykuya tamamen bırakmıştım. Ya da bırakamadım bilmiyorum...
~~
'Hayat sizi nereden nereye sürükler bilinmez. Kiminle, ne zaman, ne yapacağınızı size söylemez yada bizi yönlendirmez. Hayatı hayat yapan onun oyunlarına yaşamımızla renk katan biz değil miyiz? Bunu yapan yine bizim seçimlerimiz değil mi?
O zaman neden bir hata yaptığımız da kendimize değil de olanlara kızıyor bize bu yaşamı bahşedene isyan ediyoruz?' diye fısıldadı kendisi küçük ama etkisi çoğu zaman büyük olan duygu. Bu duygunun uzun zaman sonra ortaya çıkmasının sebebi beni harekete geçirmek ve sonunda istediği bilgilere ulaşıp vücudun yani vücudumun direncini en çok yıkan 'pişmanlık ve korkuyu' öne sürmek için çabalıyordu.

Ve ben buna karşı gözlerimi her ne kadar açmasam da dün en son olarak kendimi bara atarak yaptığım hatanın geçmeyeceğini hatta bu hatanın daha bir sürü hayal kırıklığı ve en önemlisi pişmanlıklara gebe olduğunu biliyordum.
Bu yüzden gözlerimin yapışmış gibi açılmaması umurum da değildi fakat burnumu bile sızlatacak şiddette ki alkol kokusunu almak düşünebileceğim tüm iyi tahminleri zemininden zedeleyerek yerle bir olmasına sebep oluyordu.

'Hayır ilk defa içiyorum yok ben saf kızım böyle bir şeyi nasıl yaparım!' tribine girecek tiplerden olmadığımı şuan ki aptalca vücudum da dolanan sakinlikten çıkarabilirim. Evet bir çok kez içmişliğim var ama böyle kalabalık ve ne olduğu belirsiz içeceklerin havada uçuştuğu ortama tabi ki tek başıma hiç girmemiştim. Görünen o ki fısıldayan o kaçık duygu pişmanlık duvarlarını, daha ne yaşandığını görmeden örmeye başlamıştı bile.