"DİLAN"

8.Bölüm: "Ruhun Dili Var"

          Ertesi gün Vedat çok mutlu bir günün sabahına merhaba demişti. Huzur'u ile arası düzelmeye başlamış, tekrar hayata dönmüştü. En yakın arkadaşı, kardeşi, dostu olan Osman ile bu müthiş gün için plan yapmışlardı. Osman onun bu zor günlerindeki en büyük destekçisi olmuştu ve hiç yanlız bırakmamıştı onu. Kardeşi kadar yakın gördüğü Vedat'ın tekrar hayata dönmesi en çok onu sevindirmişti. Geride kalan bu zor günlerin üzerine gezip kafa dağıtmak çok İyi gelecek diye Vedat için bir gezi planlamıştı. Araç ile aldı Vedat'ı evinden. Önce dışarıda güzel bir kahvaltı yaptıktan sonra kıyamet rivayetleriyle ünlü o meşhur Şirince'ye gittiler. Gezmeyi çok seviyordu Vedat. Tarihe de ilgisi oldukça yüksekti. Oradan Efes Antik Kente geçtiler. Sonra sırasıyla Meryem Ana ve Kuşadası'nı gezdiler.  Doyasıya eğleniyor, tekrar hayata bağlanmanın keyfini çıkarıyordu en yakın dostuyla. Tabiki sevdiceği, huzuru, gönlünün efendisi Dilan'ı hiç aksatmıyor, sürekli gezdiği yerleri anlatıp fotoğraf yolluyor, geziye biraz da olsa Dilan'ı da katıyordu. Şirince'deyken traktörün üzerine binip fotoğraf çekmişti ve Dilan'a yollamıştı espirili bir dil ile. Aynı şekilde güle eğlene konuşmaya başladılar.

     "Hazır ol Huzur. Seni kaçırmaya geliyoruz bu traktörle!"

     "Bekliyorum hemen gel buraya. Çok özledim seni zaten."

     "Sen bekliyorsan ben hemen uçağa atlar gelirim."

     "Hayır olmaz şapşal. Ben traktörle gel istiyorum."

     "Şimdi sana bir fotoğraf daha yolluyorum. Bununla gelsem fikrin değişir mi?"

          Dilan ile yolculuk yaptığı Van-İzmir uçak biletini saklıyordu Vedat. Cennete bu biletle uçmuşlardı nihayetinde. Hatıra olarak hep saklayacaktı. Fotoğrafını çekip yolladı hemen Dilan'a.

     "Vedat sana inanamıyorum. Sakladın mı sen bunu ya? İnan çok mutlu oldum şuan!"

     "Elbette ki sakladım deli kız. Seni ilk gördüğüm gün kalbine giriş biletimdi bu. Ne o günü unuturum ne de o gözlerini! Hiçbir zaman bu bileti yanımdan, seni de kalbimden ayırmayacağım!"

      "Sana bayılıyorum ben. Herkes sevebilir lakin senin sevmen bile farklı. Keşke yanında olsaydım da boynuna atlasaydım. Haftalar geçti aradan ve yüz hatlarının hiçbir çizgisini aklımdan çıkaramadım çocuk. Sanki o günden beri karşımdasın ve o can alıcı bakışlarla, içi adeta gülen o gözlerinle bana bakıyor gibisin. Senin varlığın beni benden alıyor. Çok özledim seni çocuk. Haddinden fazla özledim!

      "Gönlüme düştün bir kere kurtuluşun yok. Seni gördüğüm ilk anda hayatımın odak noktası oldun resmen. Sen varsan varım, yoksan uçurumun derinliğinde kaybolurum. Gözlerimin içi gülüyor çünkü seni izliyor her baktığım yerde. Ben de seni çok özledim Huzur."

     "Az kaldı Vedat. Haftaya oradayım."

      "Peki yanıma geldiğinde kararın değişir mi acaba? Ya yanımdayken fikrin değişir de tekrar  uzaklaşırsan benden?"

      "Sus şapşal. Ben seni ilk gördüğüm gün gözlerine bakmaya utandım. Ayrıca kişiliğin yeterince etkiliyor beni. Ben bir tek seni hissetmek istiyorum. Kararımı verdim zaten. Sevmeye hazır bir kalbim, buna layık bir sen varsın!"

      "Bak Huzur. Beni yarı yolda tekrar bırakma. Birdaha kaldıramam bunu."

        "Nolur konuşma böyle Vedat. Zaten kendimi suçlu hissediyorum. O hata bir kere oldu. Bir daha sensizsizliğe katlanamam. Seni bir daha yaralayamam."