Yazıldığı tarih : 2016
Yazıldığı yer : ErzurumBÖLÜM -3
Gaye o günde, aylardır yaptığı gibi solunda oturuyor bazen ise büyük geniş cama yaklaşıp manzara da kayboluyordu. Babası bugün işe gitmemiş , çalışma odasında kalın ve karmakarışık dosyalar içinde görünmüyordu. Bir ara özel asistanı Burak bey gelmişti ama o da çıkmamıştı hala odadan. Babası çok yoğun olduğu için bugün evde çalışmayı tercih etmişti.
Annesi ise yaklaşık bir saat önce işi olduğunu söyleyip dışarı çıkmıştı. Kısacası yine ve yine yalnızlıkla Baş başa kalmıştı. Fakat şimdi tüm aile bburadaolsa ve onunla ilgilense sanırım daha çok şikayet ederdi. Hep onunla ilgilensinler istemiyordu ama arada bir de olsa ona yaklaşsınlar istiyordu. Ah kime anlatabilirdi ki? Boş versene. Belki de biraz dışarı çıkıp hava almalıydı. Bir an bunu düşündüğüne şaşırdı. O dışarı çıkmayı mı düşünmüştü? Hem de birden bire? Kendi isteğiyle? Bunu babası veya annesi görse eminim yanlış duyduklarını sanıp kendilerinden şüphe ederlerdi.
Yine sıkıntıyla iç çekip , gözlerini yumdu. Sustu ama iç sesi hala fısıldıyordu. Sen bu-sun fazlasını bekleme.
"gaye hanım?" yumduğu gözlerini hafif aralayarak sesin geldiği yöne çevirdi. Hale hanımın büyük kızı Zeynep , telaşlı bakışlarını üzerinde gezindiriyordu. Hah benim için telaşlanan biri.!
"iyiyim Zeynep çek şu bakışlarını üzerimden" daha sonra gözü kızın kolundaki çantaya takılmıştı. Bunu fark eden Zeynep ister istemez açıklama ihtiyacı duydu.
"şey ben yani oku- dersim vardı da çıkıyordum." kurduğu anlamsız cümleyle devam edemeden sustu.
"anladım iyi dersler" ellerini sandalyesine koyup biraz güç sarf ederek genç kıza arkasını döndü. O da isterdi gitmeyi. Gidenleri izlemeyi değil. Ama yanında kimse yokken ve etrafındaki değişik bakışları tek başına kaldıramazdı. Kimse yok.. Bir an tereddüt etti.
Zeynep ise arkasını dönen çocukluk arkadaşıyla kalakaldı. İçine bir hüzün çöktü sanki. Ne çok özlemişti Gaye’sini. Genç kız arkası dönük olan Gaye’ye bir kez daha bakıp arkasını döndü. Kapıya doğru ilerlemeye başlamıştı ki duyduğu sesle adımı havada kaldı adeta.
"okul da beni özlemiş midir?"
Genç kız o an ne söylese bilemedi. Bunu gaye mi sormuştu hem de aylar sonra. Özlemiş midir ne demek. O kazadan sonra okuldan çoğu kişi Gaye’yi sormuştu ya. Onun için ağlayanlar bile olmuştu. Hele eksik etek ayla, bembeyaz olmuştu suratı. Kendine gelip arkasını döndü ve omuzunun üstünden ona bakan kıza odakladı bakışlarını.
"Benden sonra en çok o özlemiştir."
Gaye duyduğu şeylere şaşırmadı. Özlem. Demek onu özleyenler vardı.
"bende şuan yalnız kalmayı özledim" sözleriyle açık açık kovmuştu onu.
Genç kız gözleri dolu dolu. Bir kapatsa sanki nehir gibi akacaktı. Arkasını dönüp hızlı adımlarla kapıya ulaştı. Açtığı gibi kafasını sertçe vurdu. Bir adım geri çekilip eliyle başının zonklayan kısmını tuttu. Başı dönmüştü resmen. Başı aşağı doğru eğikken bakışları yukarı tırmandı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UKDE
RandomCihan & gaye Cihangir & Zeynep Cihat & Sevgi Berat & Firuze Selim & Canan